Diagnosispress.gr.
Πόσο σοβαρό είναι, άραγε, να προσπαθείς να κοροϊδέψεις 2-3 εκατομμύρια ανθρώπους, ισχυριζόμενος ότι το αυτό που ζουν κάθε μέρα απλώς …δεν υπάρχει; Πώς μπορείς να μην σκέπτεσαι ότι ΟΛΑ τα μέτρα που έχεις πάρει στο υπουργείο σου σφαγιάζουν τους οικονομικά ασθενέστερους κι αυτούς με την πιο ευάλωτη υγεία; Και πόσο υπερήφανος μπορεί να νιώθεις ότι έπιασες τους «στόχους της Τρόικας», χάνοντας εκείνους της ανθρωπιάς και της Υγείας των ελλήνων πολιτών;
Γιατί, βέβαια, από την εποχή του αλήστου μνήμης Ανδρέα Λοβέρδου μέχρι σήμερα, ούτε ένας υπουργός Υγείας δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για το αντικείμενό του. Όλοι λειτούργησαν ως βοηθοί του κ. Στουρνάρα…
Από μια πρόσφατη συνέντευξη του κ. Α. Γεωργιάδη, σταχυολογούμε και σας παρουσιάζουμε τέσσερα έντεχνα, έξυπνα και πονηρά ψέματα που διαφεύγουν από το γνωστικό βεληνεκές των δημοσιογράφων και σερβίρονται έτσι αμάσητα στο κοινό, για να διαψεύσουν αυτό που κάθε μέρα βιώνει...
ΠΡΩΤΟ ΨΕΜΑ. Κατά την επίσκεψη του στο οικοτροφείο ατόμων με Αυτισμό «Άγιος Νικόλαος», ο Υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδης εμφανίστηκε να ισχυρίζεται ότι «δεν υπάρχει καμία απολύτως αύξηση συμμετοχής στα φάρμακα».
Είναι σωστό αυτό. Πράγματι δεν αυξήθηκε η συμμετοχή. Χρησιμοποιήθηκαν όμως ως εργαλείο οι ασφαλιστικές τιμές, με αποτέλεσμα ο ασθενής που παίρνει ένα πρωτότυπο φάρμακο που εντάχθηκε σε κατηγορία ομοειδών παλαιών και φθηνών, κυριολεκτικά δεν ξέρει τι πληρώνει. Το ίδιο συμβαίνει αν παίρνει το πρωτότυπο που έληξε η πατέντα του και όχι γενόσημο.
Ας δούμε ένα παράδειγμα. Το φάρμακο Α έχει τιμή 50 ευρώ επειδή είναι νέο και καλύπτεται με πατέντα. Εντάσσεται όμως, στη λίστα χορηγουμένων φαρμάκων, σε μια φαρμακολογική ομάδα όπου υπάρχουν ομοειδή, παλαιά πρωτότυπα και γενόσημα, τα οποία διαμορφώνουν ασφαλιστική τιμή, δηλ. τιμή που πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ π.χ. στα 20 ευρώ. Η συμμετοχή ήταν και παραμένει 25%. Παλαιότερα, ο ασθενής θα πλήρωνε 50 Χ 25% = 12,5 ευρώ συμμετοχή. Σήμερα πληρώνει τη συμμετοχή του στην ασφαλιστική τιμή δηλ 20 Χ 25% = 5 ευρώ, συν τη διαφορά λιανικής –ασφαλιστικής που δεν καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ, δηλ. 50-20=30 ευρώ, συν 1 ευρώ τη συνταγή, άρα σύνολο 36 ευρώ. Από 12,5 ευρώ στα 36 αλλά η συμμετοχή δεν άλλαξε, είναι 25%. Η πραγματική συμμετοχή όμως είναι 72%. Κι όταν ο ασθενής αντιληφθεί ότι για το φάρμακο των 50 ευρώ χρειάζεται να δώσει 36 ευρώ στο φαρμακείο συν 10 στο γιατρό, συν τα έξοδα και το χρόνο πήγαινε-έλα στο γιατρό, τι θα κάνει; Ή θα το αγοράσει μετρητοίς ή θα το κόψει. Και στις δυο περιπτώσεις ο υπουργός μειώνει τη δαπάνη και πιάνει τους στόχους του.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΨΕΜΑ. Δήλωσε ο κ. υπουργός ότι «υπάρχει μία προσπάθεια να πιάνουμε τον εθνικό στόχο τού να καταναλώνουμε και εμείς σε ποσοστό τα γενόσημα ανάλογα με των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών». Και επανέλαβε πως «στην Ελλάδα σήμερα καταναλώνουμε το 20% σε γενόσημα, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 60%». Κι άλλο ψέμα. Το 20% αναφέρεται σε χρήματα, σε αξίες, ενώ το 60% σε συσκευασίες! Και υπάρχει αυτή η δυσαναλογία, μεγάλη ποσότητα, μικρή αξία, επειδή τα γενόσημα είναι πολύ φθηνότερα από τα πρωτότυπα εντός πατέντας!
Στην Ελλάδα είμαστε κοντά στο 17-18% σε αξίες και 40-50% σε συσκευασίες. Στην Ευρώπη ο μέσος όρος διείσδυσης των γενοσήμων είναι 50% σε ποσότητα και 20-25% σε δαπάνη. Άρα δεν προσπαθούμε να ανεβάσουμε το 20% στο 60%, δεν συγκρίνουμε δηλαδή μήλα με πορτοκάλια…
