Αφορμή για την ανάρτηση απετέλεσε ένα σχόλιο που διάβασα.
Δεν νομίζω ότι φταίνε τα συλλογικά όργανα που το θέμα δεν έχει αναδειχθεί στο ευρύτερο ελληνικό κοινό. Το Νομοσχέδιο περί ΕΟΠΥΥ είναι γνωστό στις λεπτομέρειες του, από τον Δεκέμβρη του 2010. Ψηφίστηκε εν μέσω θυελλωδών ιατρικών κινητοποιήσεων, ΜΟΝΟ της Αθήνας, τον Φλεβάρη 2011. Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογ...ής του ήδη έχει καθυστερήσει ένα εξάμηνο (έπρεπε να είχε τεθεί σε λειτουργία από τον 6/2011).
Οι συνδικαλιστές όμως ευθύνονται στο ότι τους έπιανε γλωσσοδέτης κάθε φορά (από τις πολύ λίγες) που έβγαιναν τότε (και αργότερα) στο γυαλί της τηλεόρασης να εκθέσουν τις απόψεις τους (μας). Άλλη πύρινη διάλεκτο χρησιμοποιούσαν όταν μας μιλούσαν επί άμβωνος και αλλιώς τα έλεγαν όταν είχαν μπροστά τους, τους δημοσιογράφους, την Δρέττα, τον ίδιο τον Λομβέρδο. Και όλα αυτά πλην ελάχιστων εξαιρέσεων συνδικαλιστικών αντιπροσώπων που δεν μάσαγαν τα λόγια τους. Το αποτέλεσμα – ο μέσος τηλεθεατής δεν μπορούσε να καταλάβει «τι ζητάνε οι γιατροί και φωνάζουν» και τα ΜΜΕ τους υπενθύμιζαν «πόσο λαμόγια ήμαστε ΟΛΟΙ», χωρίς ποτέ να στείλουμε κάποιον δημοσιογράφο να λογοδοτήσει και να αποζημιώσει το Σώμα!
9/2/2011 πάνω από 5.000 γιατροί των Αθηνών διαδήλωσαν όπως ίσως ποτέ δεν είχαν κάνει τις τελευταίες δεκαετίες, με κοινά αιτήματα και ομοψυχία, παραμερίζοντας όλες τις διαφορές, πολιτικές και συντεχνιακές, είχαν μέχρι τότε. Και λοιπόν; Η Περιφέρεια απούσα, βοήθησαν οι διασπαστικές κινήσεις ΥΥΚΑ και ιατρικών συντεχνιών και ήμαστε πάλι απ’ εκεί που αρχίσαμε, να συζητούμε τα ίδια και τα ίδια, δίχως να έχουμε διαμορφώσει ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, που να προασπίζει το δυνατόν τα συμφέροντα των περισσοτέρων και να είναι οικονομοτεχνικά ρεαλιστική! Και πολύ φοβάμαι ότι αν δεν ήταν και το συνέδριο του ΠΙΣ τον 2/2012, το θέμα θα είχε προ πολλού θαφτεί!...
Ομάδες ιατρικών συμφερόντων – κοινώς συντεχνίες. Πως όλοι αυτοί θα ομονοήσουμε;
- Νοσοκομειακοί (προσπαθούν να διασφαλίσουν την αμφίβολη παραμονή τους στο ΕΣΥ),
- ΙΚΑτζήδες (διασφάλισαν την μονιμοποίηση των 1860 και την de jure στελέχωση του ΕΟΠΥΥ – παλεύουν για το μέγιστο που είναι ….),
- ΟΑΕΕτζήδες & ΟΠΑΔίτες (διεκδικούν τα κερατιάτικα και κρέμονται από τα χείλη του Βουδούρη για την ελεύθερη συνταγογράφηση),
- Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (όσοι νιώθουν ότι θα συνεχίζουν να επιβιώνουν περιμένοντας την πενόμενη μάζα των νεόπτωχων Ελλήνων να δρασκελίσουν την πόρτα του ιατρείου τους και να πληρώσουν αδρά),
- Μεγαλογιατροί, μεγαλοκλινικάρχες και μεγαλομέτοχοι Διαγνωστικών (περιμένουν υπομονετικά τις ορδές των «περισσευούμενων» ιατρών για να στελεχώσουν τα μαγαζιά τους με παρακαλετούς, που θα τους φέρνουν και τον καφέ στο πιατάκι!).
Δεν νομίζω ότι φταίνε τα συλλογικά όργανα που το θέμα δεν έχει αναδειχθεί στο ευρύτερο ελληνικό κοινό. Το Νομοσχέδιο περί ΕΟΠΥΥ είναι γνωστό στις λεπτομέρειες του, από τον Δεκέμβρη του 2010. Ψηφίστηκε εν μέσω θυελλωδών ιατρικών κινητοποιήσεων, ΜΟΝΟ της Αθήνας, τον Φλεβάρη 2011. Το χρονοδιάγραμμα εφαρμογ...ής του ήδη έχει καθυστερήσει ένα εξάμηνο (έπρεπε να είχε τεθεί σε λειτουργία από τον 6/2011).
Οι συνδικαλιστές όμως ευθύνονται στο ότι τους έπιανε γλωσσοδέτης κάθε φορά (από τις πολύ λίγες) που έβγαιναν τότε (και αργότερα) στο γυαλί της τηλεόρασης να εκθέσουν τις απόψεις τους (μας). Άλλη πύρινη διάλεκτο χρησιμοποιούσαν όταν μας μιλούσαν επί άμβωνος και αλλιώς τα έλεγαν όταν είχαν μπροστά τους, τους δημοσιογράφους, την Δρέττα, τον ίδιο τον Λομβέρδο. Και όλα αυτά πλην ελάχιστων εξαιρέσεων συνδικαλιστικών αντιπροσώπων που δεν μάσαγαν τα λόγια τους. Το αποτέλεσμα – ο μέσος τηλεθεατής δεν μπορούσε να καταλάβει «τι ζητάνε οι γιατροί και φωνάζουν» και τα ΜΜΕ τους υπενθύμιζαν «πόσο λαμόγια ήμαστε ΟΛΟΙ», χωρίς ποτέ να στείλουμε κάποιον δημοσιογράφο να λογοδοτήσει και να αποζημιώσει το Σώμα!
9/2/2011 πάνω από 5.000 γιατροί των Αθηνών διαδήλωσαν όπως ίσως ποτέ δεν είχαν κάνει τις τελευταίες δεκαετίες, με κοινά αιτήματα και ομοψυχία, παραμερίζοντας όλες τις διαφορές, πολιτικές και συντεχνιακές, είχαν μέχρι τότε. Και λοιπόν; Η Περιφέρεια απούσα, βοήθησαν οι διασπαστικές κινήσεις ΥΥΚΑ και ιατρικών συντεχνιών και ήμαστε πάλι απ’ εκεί που αρχίσαμε, να συζητούμε τα ίδια και τα ίδια, δίχως να έχουμε διαμορφώσει ΜΙΑ ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, που να προασπίζει το δυνατόν τα συμφέροντα των περισσοτέρων και να είναι οικονομοτεχνικά ρεαλιστική! Και πολύ φοβάμαι ότι αν δεν ήταν και το συνέδριο του ΠΙΣ τον 2/2012, το θέμα θα είχε προ πολλού θαφτεί!...
Ομάδες ιατρικών συμφερόντων – κοινώς συντεχνίες. Πως όλοι αυτοί θα ομονοήσουμε;
- Νοσοκομειακοί (προσπαθούν να διασφαλίσουν την αμφίβολη παραμονή τους στο ΕΣΥ),
- ΙΚΑτζήδες (διασφάλισαν την μονιμοποίηση των 1860 και την de jure στελέχωση του ΕΟΠΥΥ – παλεύουν για το μέγιστο που είναι ….),
- ΟΑΕΕτζήδες & ΟΠΑΔίτες (διεκδικούν τα κερατιάτικα και κρέμονται από τα χείλη του Βουδούρη για την ελεύθερη συνταγογράφηση),
- Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (όσοι νιώθουν ότι θα συνεχίζουν να επιβιώνουν περιμένοντας την πενόμενη μάζα των νεόπτωχων Ελλήνων να δρασκελίσουν την πόρτα του ιατρείου τους και να πληρώσουν αδρά),
- Μεγαλογιατροί, μεγαλοκλινικάρχες και μεγαλομέτοχοι Διαγνωστικών (περιμένουν υπομονετικά τις ορδές των «περισσευούμενων» ιατρών για να στελεχώσουν τα μαγαζιά τους με παρακαλετούς, που θα τους φέρνουν και τον καφέ στο πιατάκι!).
Emmanuel Polyzopoulos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου