Από τον Θεόδωρο Τρύφων
Τα μέτρα που προωθήθηκαν από την Κυβέρνηση και την Τρόικα, με αποκορύφωμα αυτό της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη αφελληνισμό της αγοράς φαρμάκου με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η αγορά πρόκειται να «αλωθεί» από συγκεκριμένες πολυεθνικές γενοσήμων που έχουν την παραγωγή τους σε τρίτες χώρες. Οι μεγαλοεισαγωγικές αυτές εταιρείες ήδη ετοιμάζονται να εισάγουν αυτά τα φάρμακα, έχουν μηδαμινές επενδύσεις στη χώρα και δεν διαθέτουν τις απαραίτητες υποστηρικτικές υποδομές που προβλέπονται από τη νομοθεσία (π.χ. μηχανισμός φαρμακοεπαγρύπνησης σε περίπτωση που δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα). Εκμεταλλευόμενες την πολιτική των χαμηλών τιμών αλλά και το γεγονός ότι διαθέτουν τεράστια αποθέματα ρευστότητας θα εκτοπίσουν αρχικά τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες με εισαγόμενα πάμφθηνα γενόσημα, και σε δεύτερο χρόνο, όταν εδραιωθούν στην αγορά θα μπορούν να ρυθμίσουν τις τιμές, όπως τους βολεύει.
Από την άλλη πλευρά, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία που παράγει επώνυμα, ποιοτικά και ασφαλή γενόσημα φάρμακα τα οποία αναγνωρίζονται διεθνώς και εμπιστεύονται πάνω από 60 χώρες θα δεχθεί ένα τεράστιο πλήγμα. Είναι βέβαιο ότι δεν θα αντέξει τον ανταγωνισμό από χώρες με ελάχιστο κόστος παραγωγής, εφόσον το μόνο κριτήριο είναι η χαμηλότερη τιμή. Και αυτό γιατί διατηρεί πάνω από το 50% των θέσεων εργασίας του κλάδου, έχει τεράστια πάγια έξοδα, υψηλό κόστος συμμόρφωσης στα αυστηρά ευρωπαϊκά ποιοτικά πρότυπα, ενώ έχει δεσμεύσει σημαντικούς πόρους σε επενδύσεις.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να παράγουμε ποιοτικά φάρμακα ανταγωνιζόμενοι τιμές τρίτου κόσμου και ταυτόχρονα να έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα δυσβάσταχτο χρηματοοικονομικό κόστος λόγω των αυθαίρετων πληρωμών! Παγκόσμια πρωτοτυπία: Για την προμήθεια νοσοκομειακών φαρμάκων οι εταιρείες λαμβάνουν μόνο 200.000 ευρώ σε μετρητά ενώ για το υπόλοιπο υποχρεούνται στη λήψη ομολόγων. Την ίδια στιγμή, τα ομόλογα που έλαβαν οι εταιρείες του Δημοσίου υποχρεωτικά (!) για την αποπληρωμή των χρεών της τελευταίας πενταετίας από την προμήθεια νοσοκομειακών φαρμάκων, με αντάλλαγμα επιπλέον έκπτωση, υποβλήθηκαν σε «κούρεμα» οδηγώντας τις εταιρείες σε χρηματοοικονομικό αδιέξοδο.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω; Τουλάχιστον οι μισές παραγωγικές μονάδες στη χώρα μας θα κλείσουν, οδηγώντας στην ανεργία τουλάχιστον 3.000 εργαζόμενους… Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία στοχοποιείται! Οι τιμές των εγχωρίως παραγόμενων φαρμάκων, που αντιπροσωπεύουν μόνο το 18% της φαρμακευτικής δαπάνης, ύστερα από μειώσεις και rebate έχουν πια βυθιστεί στα επίπεδα του 30% της τιμής του πρωτοτύπου. Την ίδια στιγμή τα εισαγόμενα φάρμακα εντός προστασίας πατέντου, που αντιπροσωπεύουν το υπόλοιπο 55%, μένουν «αλώβητα» και όλως περιέργως δεν ασχολείται κανείς με αυτά. Είναι παράλογο οι επιπλέον μειώσεις, αντί να κατανέμονται αναλογικά ανάλογα με τη συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη, να «βαραίνουν» το μικρότερο κομμάτι της φαρμακευτικής αγοράς. Ομοίως, είναι παράλογο το φάρμακο να «σηκώνει» όλο το βάρος των εξοικονομήσεων στο χώρο της Υγείας τη στιγμή που αντιπροσωπεύει μόνο το 25% της συνολικής δαπάνης και δεν πραγματοποιούνται ανάλογες μειώσεις στις υπόλοιπες δαπάνες.
Μακροπρόθεσμα η ελληνική κοινωνία πρόκειται να γίνει πλήρως εξαρτώμενη και ελεγχόμενη από τα εισαγόμενα φάρμακα κάτι ιδιαίτερα κρίσιμο, στην εποχή μας. Ήδη το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας έχει αγγίξει τα 3 δις. ευρώ τη στιγμή που η ελληνική φαρμακοβιομηχανία με το κατάλληλο πλαίσιο στήριξης θα μπορούσε να καλύπτει το 50% των αναγκών της χώρας σε φάρμακα!
Άλλες ευρωπαϊκές χώρες προστατεύουν την εθνική τους φαρμακοβιομηχανία παρέχοντας αναπτυξιακά κίνητρα και διευκολύνσεις γιατί θεωρούν την φαρμακοβιομηχανία ένα κρίσιμο παράγοντα της εθνικής τους κυριαρχίας και ανάπτυξης της οικονομίας τους. Πώς είναι δυνατόν στην Ελλάδα οι αρμόδιοι φορείς να αδιαφορούν για τις δυνατότητες της εγχώριας παραγωγής φαρμάκου; Άραγε, τουλάχιστον, λαμβάνουν υπόψη τους πριν λάβουν την οποιαδήποτε απόφαση τη συνεισφορά της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στην ελληνική οικονομία με 8.500 θέσεις εργασίας και ασφαλιστικές και φορολογικές συνεισφορές εκατομμυρίων ευρώ; H ελληνική φαρμακοβιομηχανία έχει καταθέσει επανειλημμένα συγκεκριμένες προτάσεις μέτρων με ισοδύναμα αποτελέσματα- που περιλαμβάνουν: τον περιορισμό της κατανάλωσης φαρμάκων με την καθολική εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, την παροχή κινήτρων σε ασθενείς-γιατρούς-φαρμακοποιούς για τη χρήση των επωνύμων γενοσήμων φαρμάκων, την εφαρμογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και οδηγιών συνταγογράφησης, την εφαρμογή συστήματος Τιμών Αναφοράς ανά θεραπευτική κατηγορία και τον καθορισμό ενός σαφούς πλαισίου πληρωμών των προμηθευτών για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Οι προτάσεις αυτές επιδεικτικά πλέον αγνοούνται παρά το ότι εξασφαλίζουν, εκτός από τις πολυπόθητες εξοικονομήσεις στη φαρμακευτική δαπάνη, την ύπαρξη μίας υγιούς και αναπτυσσόμενης ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, με ό,τι οφέλη συνεπάγεται αυτό για την ελληνική οικονομία.
* Ο κ. Θεόδωρος Τρύφων είναι Αντιπρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (Π.Ε.Φ.)
Τα μέτρα που προωθήθηκαν από την Κυβέρνηση και την Τρόικα, με αποκορύφωμα αυτό της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη αφελληνισμό της αγοράς φαρμάκου με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η αγορά πρόκειται να «αλωθεί» από συγκεκριμένες πολυεθνικές γενοσήμων που έχουν την παραγωγή τους σε τρίτες χώρες. Οι μεγαλοεισαγωγικές αυτές εταιρείες ήδη ετοιμάζονται να εισάγουν αυτά τα φάρμακα, έχουν μηδαμινές επενδύσεις στη χώρα και δεν διαθέτουν τις απαραίτητες υποστηρικτικές υποδομές που προβλέπονται από τη νομοθεσία (π.χ. μηχανισμός φαρμακοεπαγρύπνησης σε περίπτωση που δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα). Εκμεταλλευόμενες την πολιτική των χαμηλών τιμών αλλά και το γεγονός ότι διαθέτουν τεράστια αποθέματα ρευστότητας θα εκτοπίσουν αρχικά τις ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες με εισαγόμενα πάμφθηνα γενόσημα, και σε δεύτερο χρόνο, όταν εδραιωθούν στην αγορά θα μπορούν να ρυθμίσουν τις τιμές, όπως τους βολεύει.
Από την άλλη πλευρά, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία που παράγει επώνυμα, ποιοτικά και ασφαλή γενόσημα φάρμακα τα οποία αναγνωρίζονται διεθνώς και εμπιστεύονται πάνω από 60 χώρες θα δεχθεί ένα τεράστιο πλήγμα. Είναι βέβαιο ότι δεν θα αντέξει τον ανταγωνισμό από χώρες με ελάχιστο κόστος παραγωγής, εφόσον το μόνο κριτήριο είναι η χαμηλότερη τιμή. Και αυτό γιατί διατηρεί πάνω από το 50% των θέσεων εργασίας του κλάδου, έχει τεράστια πάγια έξοδα, υψηλό κόστος συμμόρφωσης στα αυστηρά ευρωπαϊκά ποιοτικά πρότυπα, ενώ έχει δεσμεύσει σημαντικούς πόρους σε επενδύσεις.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να παράγουμε ποιοτικά φάρμακα ανταγωνιζόμενοι τιμές τρίτου κόσμου και ταυτόχρονα να έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα δυσβάσταχτο χρηματοοικονομικό κόστος λόγω των αυθαίρετων πληρωμών! Παγκόσμια πρωτοτυπία: Για την προμήθεια νοσοκομειακών φαρμάκων οι εταιρείες λαμβάνουν μόνο 200.000 ευρώ σε μετρητά ενώ για το υπόλοιπο υποχρεούνται στη λήψη ομολόγων. Την ίδια στιγμή, τα ομόλογα που έλαβαν οι εταιρείες του Δημοσίου υποχρεωτικά (!) για την αποπληρωμή των χρεών της τελευταίας πενταετίας από την προμήθεια νοσοκομειακών φαρμάκων, με αντάλλαγμα επιπλέον έκπτωση, υποβλήθηκαν σε «κούρεμα» οδηγώντας τις εταιρείες σε χρηματοοικονομικό αδιέξοδο.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω; Τουλάχιστον οι μισές παραγωγικές μονάδες στη χώρα μας θα κλείσουν, οδηγώντας στην ανεργία τουλάχιστον 3.000 εργαζόμενους… Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία στοχοποιείται! Οι τιμές των εγχωρίως παραγόμενων φαρμάκων, που αντιπροσωπεύουν μόνο το 18% της φαρμακευτικής δαπάνης, ύστερα από μειώσεις και rebate έχουν πια βυθιστεί στα επίπεδα του 30% της τιμής του πρωτοτύπου. Την ίδια στιγμή τα εισαγόμενα φάρμακα εντός προστασίας πατέντου, που αντιπροσωπεύουν το υπόλοιπο 55%, μένουν «αλώβητα» και όλως περιέργως δεν ασχολείται κανείς με αυτά. Είναι παράλογο οι επιπλέον μειώσεις, αντί να κατανέμονται αναλογικά ανάλογα με τη συμμετοχή στη φαρμακευτική δαπάνη, να «βαραίνουν» το μικρότερο κομμάτι της φαρμακευτικής αγοράς. Ομοίως, είναι παράλογο το φάρμακο να «σηκώνει» όλο το βάρος των εξοικονομήσεων στο χώρο της Υγείας τη στιγμή που αντιπροσωπεύει μόνο το 25% της συνολικής δαπάνης και δεν πραγματοποιούνται ανάλογες μειώσεις στις υπόλοιπες δαπάνες.
Μακροπρόθεσμα η ελληνική κοινωνία πρόκειται να γίνει πλήρως εξαρτώμενη και ελεγχόμενη από τα εισαγόμενα φάρμακα κάτι ιδιαίτερα κρίσιμο, στην εποχή μας. Ήδη το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας έχει αγγίξει τα 3 δις. ευρώ τη στιγμή που η ελληνική φαρμακοβιομηχανία με το κατάλληλο πλαίσιο στήριξης θα μπορούσε να καλύπτει το 50% των αναγκών της χώρας σε φάρμακα!
Άλλες ευρωπαϊκές χώρες προστατεύουν την εθνική τους φαρμακοβιομηχανία παρέχοντας αναπτυξιακά κίνητρα και διευκολύνσεις γιατί θεωρούν την φαρμακοβιομηχανία ένα κρίσιμο παράγοντα της εθνικής τους κυριαρχίας και ανάπτυξης της οικονομίας τους. Πώς είναι δυνατόν στην Ελλάδα οι αρμόδιοι φορείς να αδιαφορούν για τις δυνατότητες της εγχώριας παραγωγής φαρμάκου; Άραγε, τουλάχιστον, λαμβάνουν υπόψη τους πριν λάβουν την οποιαδήποτε απόφαση τη συνεισφορά της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στην ελληνική οικονομία με 8.500 θέσεις εργασίας και ασφαλιστικές και φορολογικές συνεισφορές εκατομμυρίων ευρώ; H ελληνική φαρμακοβιομηχανία έχει καταθέσει επανειλημμένα συγκεκριμένες προτάσεις μέτρων με ισοδύναμα αποτελέσματα- που περιλαμβάνουν: τον περιορισμό της κατανάλωσης φαρμάκων με την καθολική εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, την παροχή κινήτρων σε ασθενείς-γιατρούς-φαρμακοποιούς για τη χρήση των επωνύμων γενοσήμων φαρμάκων, την εφαρμογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και οδηγιών συνταγογράφησης, την εφαρμογή συστήματος Τιμών Αναφοράς ανά θεραπευτική κατηγορία και τον καθορισμό ενός σαφούς πλαισίου πληρωμών των προμηθευτών για την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς. Οι προτάσεις αυτές επιδεικτικά πλέον αγνοούνται παρά το ότι εξασφαλίζουν, εκτός από τις πολυπόθητες εξοικονομήσεις στη φαρμακευτική δαπάνη, την ύπαρξη μίας υγιούς και αναπτυσσόμενης ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, με ό,τι οφέλη συνεπάγεται αυτό για την ελληνική οικονομία.
* Ο κ. Θεόδωρος Τρύφων είναι Αντιπρόεδρος Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (Π.Ε.Φ.)
CAPITAL.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου