ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Η κατάσταση στον τομέα της υγείας στη χώρα μας είναι τραγική.
Οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας καταρρέουν και η πρόσβαση στο φάρμακο και τους γιατρούς για τους συμπολίτες μας γίνεται όλο και πιο δύσκολη.
Η μνημονιακή πειθαρχία την οποία ακολουθεί ευλαβικά η τρικομματική συγκυβέρνηση, απαιτεί την ακόμα μεγαλύτερη περικοπή των δημόσιων δαπανών για την υγεία.
Η ύφεση και η καταβαράθρωση των εισοδημάτων των εργαζόμενων και των μικρομεσαίων επαγγελματιών υπονομεύει την ύπαρξη και το μέλλον των αυτοαπασχολούμενων γιατρών.
Οι νοσοκομειακοί γιατροί βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της οικονομικής και εργασιακής απαξίωσης με την επικείμενη καταστροφική μείωση των απολαβών τους, η οποία απαιτείται σαν θυσία στο βωμό του κατευνασμού του λόμπυ των δανειστών.
Το εγγενώς δυσπλαστικό μόρφωμα του ΕΟΠΥΥ, υπονομευμένο από την ίδρυση του, από την κρατική υποχρηματοδότηση και την καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων που το συναποτελούν, αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες των ασφαλισμένων και τις αμοιβές των λειτουργών της υγείας που προσφέρουν υπηρεσίες στους ασφαλισμένους του.
Οι επικείμενες κινητοποιήσεις γιατρών και φαρμακοποιών θα αναδείξουν σε όλες τις τραγικές διαστάσεις της την κατάρρευση.
Αντί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου και ο αρμόδιος υφυπουργός κ Σαλμάς να συναισθανθούν τις ευθύνες τους και να αντιμετωπίσουν με σεβασμό τα δίκαια αιτήματα των λειτουργών της υγείας, αποκαλούν γιατρούς και φαρμακοποιούς εκβιαστές, ενώ οι ίδιοι ασκούν σαφή εκβιασμό, μη αναγνωρίζοντας το συλλογικό δικαίωμα κινητοποίησης στους λειτουργούς της υγείας, αξιοποιώντας την έλλειψη συλλογικής σύμβασης και την «άτυπη» αποδοχή της συνεργασίας με τον ΕΟΠΥΥ από όσους συναδέλφους τη δέχτηκαν, παρά τις αποφάσεις και τις εκκλήσεις των συλλογικών οργάνων των γιατρών των ΓΣ και του ΔΣ του ΠΙΣ.
Οφείλουμε όμως όλοι να σκεφτούμε πως η επιμονή σε δοκιμασμένες και αποτυχημένες μορφές συνεργασίας και αμοιβής των γιατρών με το ασφαλιστικό σύστημα που καταρρέει δεν μπορεί να αποτελούν θέσφατο. Οφείλουμε να επεξεργαστούμε άμεσα σχέδιο συλλογικής σύμβασης που και τους γιατρούς θα διασφαλίζει και δεν θα επιβαρύνει δια του ασκούμενου χρηματοδοτικού εκβιασμού τους συμπολίτες μας.
Πρέπει να είναι σαφές πως οι όποιες κινητοποιήσεις στο χώρο της υγείας δημιουργούν προβλήματα στους ήδη ταλαιπωρούμενους συμπολίτες μας.
Όμως ακόμα πιο σαφές πρέπει να είναι πως την αποκλειστική ευθύνη την φέρει η κυβέρνηση που εφαρμόζει κυνικά και πειθήνια το καταστροφικό σχέδιο του μνημονίου για εσωτερική υποτίμηση και εκποίηση του δημόσιου πλούτου με ταυτόχρονη διάλυση των δημόσιων και κοινωνικών δομών προστασίας των πολιτών.
Θεωρώ άστοχες και μη αποτελεσματικές τις απόψεις που θεωρούν πως το πρόβλημα βρίσκεται στο πως θα μοιραστεί το ανεπαρκέστατο ποσό που διατίθεται ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες των λειτουργών της υγείας, δημιουργώντας αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε κλινικούς και εργαστηριακούς και ανάμεσα σε γιατρούς και φαρμακοποιούς. Αντίθετα η συμπαράταξη όλων των κλάδων μαζί με τους εργαζόμενους συμπολίτες μας για ανατροπή των ασκούμενων πολιτικών είναι ο μόνος δρόμος.
Αμετάθετοι στόχοι πρέπει να είναι η αύξηση της κρατικής επιχορήγησης προς τον ΕΟΠΥΥ και η αποτροπή των περαιτέρω μειώσεων στις δημόσιες δαπάνες υγείας, η ανάληψη της ευθύνης από το κράτος για εξασφαλισμένη αποπληρωμή όλων των δεδουλευμένων, η δυνατότητα συμψηφισμού χρεών ανάμεσα στο δημόσιο και τους λειτουργούς της υγείας, η αποτροπή της κατάργησης του ότι απέμεινε από το ειδικό μισθολόγιο των νοσοκομειακών γιατρών, η διασφάλιση της δυνατότητας των ασθενών στην πρόσβαση στο φάρμακο που έχουν ανάγκη χωρίς επιπρόσθετες επιβαρύνσεις και χωρίς φαλκίδευση της θεραπευτικής ευθύνης του γιατρού.
Κάθε απόπειρα άσκησης «κυβερνητικού συνδικαλισμού» και τακτικής «καλού παιδιού» απέναντι στην κυβέρνηση αποτελεί καταστροφική επιλογή και εμπόδιο στην ένταση και την επιτυχία των κινητοποιήσεων που είναι ανάγκη να ακολουθήσουν.
Κινητοποιήσεις που αν θέλουμε να έχουν ελπίδα επιτυχίας πρέπει να συνοδεύονται από καμπάνια ενημέρωσης των συμπολιτών μας και από την συμπαράταξη όλων των κλάδων των γιατρών και των λειτουργών της υγείας.
Σε αυτό τον τομέα είναι αναντικατάστατος ο ρόλος του ΠΙΣ, όχι σαν θεσμικός παράγοντας ανάσχεσης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων αλλά σαν ενιαίος εκφραστής και καθοδηγητής των αιτημάτων και των αγώνων όλων των γιατρών πάντοτε σε σύνδεση με τις ανάγκες υγείας όλων όσων ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Όσοι προτάσσουν το ατομικό και μικροσυλλογικό συμφέρον ας το ξανασκεφτούν και όταν έλθει η ώρα των μαζικών συλλογικών ενωτικών κινητοποιήσεων ας ακολουθήσουν τις συλλογικές αποφάσεις.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΓΙΑΝΝΗΣ Γ ΜΠΑΣΚΟΖΟΣ
Α ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου