Γιατί εξαφανίζονται τα φάρμακα από τα ελληνικά φαρμακεία;

Δεν είναι λίγες οι φορές που στο φως τη δημοσιότητας έρχονται περιστατικά με ασθενείς που ψάχνουν από το ένα φαρμακείο στο άλλο να βρούνε το φάρμακο τους. Φαινόμενο εξαιρετικά συνηθισμένο το τελευταίο διάστημα. Πως το εξηγούν όμως οι φαρμακοποιοί;

Της Δήμητρας Ευθυμιάδου -IATROPEDIA

Οι συνεχείς αλλαγές στη φαρμακευτική πολιτική τα τελευταία μνημονιακά χρόνια έχει καταστήσει την αλυσίδα τροφοδοσίας φαρμάκων εξαιρετικά προβληματική.

Οι μειώσεις τιμών, το ψαλίδισμα του ποσοστού κέρδους των φαρμακοποιών, οι αλλαγές στη διάθεση των ακριβών φαρμάκων αλλά και η μη καταβολή των οφειλών από το ΕΟΠΥΥ στους εμπλεκόμενους κλάδους, έχουν κάνει πολλά φαρμακεία να μην μπορούν να διαθέσουν συγκεκριμένα σκευάσματα στους ασθενείς.

Σύμφωνα με τον Γιάννη Δαγρέ, μέλος του Δ.Σ. του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής, τα τελευταία χρόνια η διάθεση των ακριβών φαρμάκων έχει περιορισθεί δραματικά. Αρχικά υπήρχαν πάνω από 10.000 σημεία διάθεσής τους στη χώρα ενώ πλέον διατίθενται σε μόλις 137 σημεία (131 Φαρμακεία Νοσοκομείων ΕΣΥ – 6 Φαρμακεία ΕΟΠΥΥ).

Και δεν είναι λίγοι οι ασθενείς που βασανίζονται καθώς σύμφωνα με τον κ.Δαγρέ πάνω από 100.000 συνάνθρωποι μας λαμβάνουν ακριβά φάρμακα. 

Και πως να τα διαθέσουν οι φαρμακοποιοί, όταν τα αγοράζουν με δικούς τους πόρους αυτά τα πανάκριβα σκευάσματα, τα διαθέτουν στους ασφαλισμένους αλλά χρήματα από τον ΕΟΠΥΥ δε βλέπουν άμεσα. “Οι καθυστερήσεις πληρωμών από τον ΕΟΠΥΥ αγγίζουν το 65-75% του τζίρου του μέσου ελληνικού Φαρμακείου” εξηγεί ο Γιάννης Δαγρές.

Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές το 2012 ο αριθμός των ακριβών σκευασμάτων ήταν 812 και αφορούσε εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς.

Ο Γιάννης Δαγρές όμως καταφέρεται και κατά των φαρμακευτικών εταιρειών καθώς σημειώνει ότι ενώ το κέρδος των φαρμακοποιών μειώθηκε τη διαφορά καρπώθηκαν οι εταιρείες. Όπως λέει: “Ενώ όμως όλοι έχασαν από τις μειώσεις τιμών, τα Φαρμακεία έχασαν επιπλέον και λόγω της συμπίεσης του ποσοστού κέρδους τους, και έτσι οι εταιρείες (κυρίως πολυεθνικές με μη-παραγωγική δραστηριότητα στη χώρα μας) αναπλήρωσαν υπογείως μέρος των απωλειών τους καρπούμενες προνομιακά αυτή την επιπλέον απώλεια των Φαρμακείων”.

Όπως εξηγεί: “Ενώ η συνολική δαπάνη μειώθηκε περίπου 43,5% μέσα σε τρία χρόνια, οι εταιρείες έχασαν μόλις 34% των εσόδων τους από αυτή (που αυξάνεται εκ των υστέρων ελαφρώς από τις κρατήσεις μέσω rebate), ενώ τα Φαρμακεία έχασαν ένα ολόκληρο 65% των εσόδων τους από αυτή”.