Απάντηση των φαρμακοποιών στην επίθεση του Σύνδεσμου Διαγνωστικών Κέντρων

Από Νίνα Κομνηνού - YGEIA360.GR

Με μία εξίσου σκληρή απάντηση στο Σύνδεσμο Διαγνωστικών Κέντρων, ο φαρμακοποιός και μέλος του δ.σ. του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής Γιάννης Δαγρές, απέστειλε ανοιχτή επιστολή στον υπουργό Υγείας κ. Αδωνι Γεωργιάδη, στην οποία ανφέρει τα εξής:

Αξιότιμε κε. Υπουργέ,

Με έκπληξη διαβάσαμε εμείς οι φαρμακοποιοί την επιστολή που σας απέστειλε στις 20-8-2013 Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων και αναφέρεται στον κλάδο μας.

Αρχικά επιτρέψτε μου με τη σειρά μου απαντώντας να σας παραθέσω ενδεικτικά κάποια ατυχή ψέματα και συκοφαντίες σε βάρος των φαρμακοποιών που αναφέρονται σε αυτήν:

1) Το ποσοστό κέρδους των Φαρμακείων δεν είναι 35%. Ποτέ δεν ήταν άλλωστε αφού ανέκαθεν ήταν πολύ χαμηλότερο και τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχει πέσει στο 15%.

Αν δεν ξέρουν αυτό το τόσο απλό και θεμελιώδες οι κύριοι αυτοί, είναι απορίας άξιο πώς καταφέρνουν τόσα χρόνια να διοικούν τις επιχειρήσεις τους και δεν τις έχουν πτωχεύσει ακόμα από ανικανότητα και ασχετοσύνη.

2) Μιλούν δυσφημιστικά και για σταθερό κέρδος σαν χαρακτηριστικό στα φάρμακα.

Θα ήθελα όμως κι εγώ να μάθω με τη σειρά μου πόσο είναι το δικό τους «ελεύθερο» ποσοστό κέρδους από τις πράξεις που κάνουν μην τυχόν αποδειχθεί ότι...η «ελευθερία» στα ποσοστά τελικά τα φουσκώνει προς τα πάνω και απλώς...»ξέχασαν» να το αναφέρουν.

Και αντιπαρέρχομαι για την οικονομία της παράθεσης το ότι είναι άλλο πράγμα το να χορηγείς αγαθό αγορασμένο από την τσέπη σου και άλλο, πολύ πιο κερδοφόρο και πολύ λιγότερο παρακινδυνευμένο οικονομικά, να χρεώνεις υπηρεσίες όπως οι κύριοι αυτοί, κάτι που επίσης τους «διέφυγε» να αναφέρουν.

Αν λοιπόν ανοίξουν όλοι έντιμα και διάφανα τα χαρτιά τους στο θέμα χωρίς βολικά μισόλογα και παραπλανητικές συγκρίσεις παντελώς ανόμοιων πραγμάτων, μπορεί τελικά να αποδειχθεί ότι όπως λέει κι ο λαός άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη.

Θυμίζω ότι τα δικά μας τουλάχιστον χαρτιά είναι διάφανα, διατιμημένα και προσβάσιμα προς μελέτη στον καθένα βάσει νομοθεσίας.

3) Ανέφεραν ότι οι επιχειρήσεις τους έχουν πολύ υψηλότερα λειτουργικά έξοδα από τα Φαρμακεία. Σωστό μεν αλλά αν προσεγγίσουμε το θέμα με αυτόν τον τρόπο, και μία πχ. πετρελαιοπηγή στον Περσικό Κόλπο ή η Coca-Cola International έχουν επίσης πολύ υψηλότερα λειτουργικά έξοδα από ένα Φαρμακείο.

Οι τζίροι που ρέουν στο ταμείο τους από τη λειτουργία τους όμως θα μας έδειχνε αν έχει αξία ή όχι να απομονώνουμε σε μία τέτοιου είδους συζήτηση τα λειτουργικά κόστη και μόνο αυτά και τίποτα άλλο...

Πόσο μάλλον όταν συγκρίνουμε και παντελώς ανόμοια πράγματα με θεμελιωδώς διαφορετικά χαρακτηριστικά όπως το μέσο απλό Φαρμακείο με τις Ανώνυμες Μεγαλο-Επιχειρήσεις που εκπροσωπούν οι κατά τα άλλα συμπαθείς συντάκτες της επιστολής.

4) Φλυαρούν περί «προνομιακής μεταχείρισης» κλπ. δείχνοντας με το δάχτυλο το μέσο ελληνικό Φαρμακείο.

Δεν ξέρω πόσο «προνομιακό» είναι να σου χρωστάνε χρήματα από το...2011 ενώ σήμερα βρισκόμαστε στο 2013, ούτε τι είδους «προνόμιο» είναι να σε πιστώνουν οι προμηθευτές σου μετρητοίς ή σε 15 ημέρες ή σε έναν μήνα, και ο ΕΟΠΥΥ, ο κύριος χρηματοδότης των Φαρμακείων, να σε πληρώνει παρανόμως στις 80 και 90 και πλέον ημέρες όπως κάνει εδώ και κοντά έναν χρόνο.

Αν για τους κυρίους αυτούς «σωστό» ή «ηθικό» ή απλώς βολικό ή γοητευτικό θα ήταν τα Φαρμακεία να...καταστραφούν ολοσχερώς από τεχνητές καθυστερήσεις πληρωμών,

σε μία τέτοια περίπτωση ενδεχομένως να χρειάζονται βοήθεια κάποιου ειδικού (πχ. ιερωμένου ή ψυχιάτρου) περί του τι είναι ηθικό και σωστό στον πολιτισμό μας και τι όχι.

Δεν μπορώ φυσικά να προβώ σε κρίσεις προθέσεων αλλά δεν μπορώ να παραβλέψω και το νόημα που εισπράττω από αυτά που διάβασα, εκτός αν πέφτω τόσο έξω και κάπως παρεξήγησα κάποια πράγματα που εγράφησαν.

Όσον αφορά δε τους ομολογουμένως άθλιους χαρακτηρισμούς εναντίον των 11.000 φαρμακοποιών ως ανθρώπων που αναγράφουν στην επιστολή θα ήθελα απαντώντας να θυμίσω τα εξής:

Αναφορικά με το ψευδές, απαξιωτικό και συκοφαντικό «έμποροι φαρμάκων» που αναφέρουν να τους θυμίσω ότι οι φαρμακοποιοί ως επιστήμονες είναι οι ίδιοι ιδιοκτήτες των Φαρμακείων τους, και μάλιστα προσωπικών επιχειρήσεων με απεριόριστη νομική ευθύνη του ιδιοκτήτη τους κατά τη λειτουργία του Φαρμακείου. Δηλαδή η αποστολή που έχουν επωμισθεί τελείται από τους ίδιους αυτοπροσώπως.

Είναι όμως άραγε και οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων που συνέταξαν την επιστολή οι ίδιοι μικροβιολόγοι ή ακτινολόγοι ή κάτι άλλο συναφές, δηλαδή είναι οι ιδιοκτήτες ταυτόχρονα και οι ίδιοι αυτοπροσώπως γνώστες του αντικειμένου με το οποίο ασχολείται η επιχείρηση που κατέχουν;

Και κυρίως, οι επιχειρήσεις τους χαρακτηρίζονται από απεριόριστη ευθύνη ιδιοκτήτη-ενεργούντα κατά την άσκηση των καθηκόντων, ώστε η ύψιστη ρήτρα ποιότητας και ευθύνης να ενσαρκώνεται στο ίδιο πρόσωπο για λόγους ασφαλείας;

Διότι αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο προφανώς οι κύριοι αυτοί δεν είναι σε θέση να κάνουν υποδείξεις σε άλλους:

για το τι είναι λειτούργημα με ευθύνες, τι είναι εφηρμοσμένη επιστήμη υγείας όπως αυτή που ασκούν πχ. κάποιοι σεβαστοί μεν υπάλληλοι δε που τους διατηρούν με σχέση εξαρτημένης εργασίας, και εμείς αλλά χωρίς δεσμεύσεις και εξαρτήσεις από τρίτους άσχετους με τη φαρμακευτική,

και τι είναι «εμπορικό» όπως το έχουν σαν εντύπωση στο μυαλό τους ή όπως το πραγματώνουν οι ίδιοι, ως κοινοί επιχειρηματίες που είναι και όχι επιστήμονες υγείας που δεν είναι, αλλά έχουν την κοντοφθαλμία να το βλέπουν παντού και ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει, κρίνοντας προφανώς εξ΄ ιδίων τα αλλότρια, και φαντασιωνόμενοι την ύπαρξή του κατακρίνοντάς το στη συνέχεια επιλεκτικά, «στους άλλους» μόνο φυσικά...

Δεν μπορεί ο γάιδαρος να λέει τον πετεινό κεφάλα και να έχει την απαίτηση να γίνει πιστευτός από όσους τον ακούν.

Όσο για τα υπόλοιπα ψευδεπίγραφα, επιθετικά, συκοφαντικά και δεικτικά σχόλια της επιστολής ότι δήθεν εμείς οι φαρμακοποιοί «κρατάμε όμηρο τον κόσμο με φωνασκίες» κλπ. απλώς να θυμίσουμε ότι πριν λίγους μήνες την ίδια συκοφαντία μεταχειρίστηκε και δημοσιογράφος γνωστού τηλεοπτικού σταθμού εναντίον μας και τελικά τιμωρήθηκε για αυτή της την αθλιότητα και δικαίως από τα όργανα ελέγχου του κλάδου της. Τα στοιχεία της υπόθεσης στη διάθεσή σας.

Όταν μένει απλήρωτος ο μέσος φαρμακοποιός, που εξ΄ αντικειμένου δεν είναι μεγαλομέτοχος ούτε εκατομυριούχος όπως οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων που συνέταξαν την επιστολή, πάνω και πρώτ΄ απ΄ όλα δεν έχει χρήματα για να αγοράσει φάρμακα για να χορηγήσει στους ασφαλισμένους. Γι΄ αυτό και διαμαρτύρεται και πολύ ορθά πράττει.

Όταν συμβεί και η Πολιτεία δεν πληρώνει για φάρμακα την ομηρία του κόσμου την προκαλεί εκείνη και κανείς άλλος. Τόσο απλά.

Και θλίβομαι ειλικρινά όταν κάποιοι κάνουν ότι ξεχνούν ή αδυνατούν να δουν όλα τα παραπάνω και επιτίθενται μέσα στην άγνοια σε συνανθρώπους τους με τέτοιο μένος, ψέμα και χυδαιότητα.

Διότι προσωπικά ως φαρμακοποιός ποτέ δεν ένοιωσα μέσα μου την ανάγκη να μιμηθώ μία τέτοια συμπεριφορά και να χυδαιολογήσω ψευδόμενος με μανία εναντίον του οποιουδήποτε πασχίζει και μάχεται για όσα τόσο ηθικώς όσο και νομοθετημένα δικαιούται.

Προσβλέπω σε και εύχομαι μεγαλύτερη αντικειμενικότητα, ωριμότητα, ευπρέπεια και εντιμότητα από όλους προς όλους στο μέλλον, καθώς το μόνο που δεν χρειαζόμαστε σε τέτοιες εποχές είναι να υποκύψουμε στην τυφλή συκοφαντική βία και συναισθηματική απανθρωπιά που σε αυτή τουλάχιστον την περίσταση έδειξαν δυστυχώς ότι επιχειρούν να σας παρασύρουν οι συντάκτες της επιστολής που λάβατε.