Σύγχυση για το τι επιτρέπεται να δίνουν και τι όχι στους ασθενείς, έχει προκληθεί στους φαρμακοποιούς, μετά τις δύο αποφάσεις του υπουργείου Υγείας για τον «καθορισμό των ορίων συνταγογράφησης φαρμάκων» και την «τήρηση ορίων δαπάνης συνταγογράφησης φαρμάκων» που εκδόθηκαν με διαφορά τριών ημερών.
Ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αθηνών κ. Κ. Λουράντος επιχειρώντας μία ανάλυση της νέας πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί μετά από τα δύο αυτά έγγραφα, εκτιμά ότι προφανώς ο υπουργός Υγείας, λόγω μη εξοικείωσης ακόμα με το θέμα, "έχει πέσει θύμα των συμβούλων" και των διοικήσεων του ΕΟΠΥΥ και της ΗΔΙΚΑ.
Με την πρώτη απόφασή του Υπουργού Υγείας που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ :
• οι φαρμακοποιοί υποχρεούνται να γνωστοποιούν στον ασθενή για κάθε συνταγή συγκεκριμένης δραστικής ουσίας χωριστά το φάρμακο με την χαμηλότερη τιμή και το ποσοστό συμμετοχής που αντιστοιχεί σε αυτό
• αν ο ασθενής επιλέξει ακριβότερο φάρμακο πληρώνει την διαφορά και υπογράφει για αυτό πάνω στη συνταγή, ο ΕΟΠΥΥ ελέγχει σε μηνιαία βάση όλες τις συνταγές και προβαίνει σε κυρώσεις εναντίον των φαρμακοποιών που παραβιάζουν τα ανωτέρω και
• γνωστοποιεί την πρόθεση του Υπουργείου για την αύξηση της διάθεσης των γενοσήμων στην Ελληνική αγορά.
Με την νέα εγκύκλιο που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο ο Υπουργός Υγείας, αναφέρει ότι :
• εφόσον ο ιατρός υποδείξει γενόσημο φάρμακο κατά την συνταγογράφηση, δεν επιτρέπεται η χορήγηση μη γενοσήμου από το φαρμακείο.
• σε περίπτωση υπέρβασης της συνταγογράφησης από τους γιατρούς , οι γιατροί θα καλούνται να δικαιολογήσουν την υπέρβαση γεγονός που δύναται να επισύρει διοικητικές κυρώσεις στον γιατρό σε περίπτωση μη επαρκούς αιτιολόγησης, καθώς και ποινές ότι τα όρια του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ περνάνε οπωσδήποτε μέσα από την αύξηση διάθεσης των γενοσήμων.
• θεσπίζονται κίνητρα και αντικίνητρα για τους φαρμακοποιούς για την επίτευξη των στόχων του οργανισμού που είναι η μείωση της Φαρμακευτικής Δαπάνης.
Ο κ. Κ. Λουράντος με σχόλιό του στο μπλογκ της Πανελλήνιας Φαρμακευτικής Συμμαχίας, της συνδικαλιστικής παράταξης της οποίας ηγείται, καταγράφει τα ερωτήματα που προκύπτουν από τα δύο αυτά έγγραφα:
- Εφόσον ο ασθενής πληρώνει την διαφορά μεταξύ γενοσήμου και πρωτοτύπου ή γενοσήμου και off patent ή οποιαδήποτε άλλη διαφορά προκύψει, πως επιβαρύνεται ο ΕΟΠΥΥ από τη μη χορήγηση των γενοσήμων;
- Καταργείται η επιλογή του ασθενούς που στηρίζεται πάνω στο διεθνές αναγνωρισμένο θέμα ότι το φάρμακο λειτουργεί και ψυχολογικά και όπου σε μερικές περιπτώσεις η οποιαδήποτε αλλαγή του, επιφέρει προβλήματα υγείας στον ασθενή;
- Ο γιατρός υποδεικνύει δραστική ουσία ή εμπορική ονομασία γενοσήμου φαρμάκου; Καταργείται δηλαδή η συνταγογράφηση με δραστική ουσία και επιβάλλεται το ειδικό γενόσημο με εμπορική ονομασία;
- Ποια είναι τα κίνητρα και τα αντικίνητρα βάση του οποίου οι φαρμακοποιοί θα κληθούν να υποστηρίξουν την διάθεση των γενοσήμων φαρμάκων;
Και ο κ. Κ. Λουράντος καταλήγει ότι «όλα αυτά σε συνδυασμό με τις ατομικές συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ που δεν καταργούνται, τους διαγωνισμούς για το φθηνότερο γενόσημο, τις ποινές στους φαρμακοποιούς που δεν συμμορφώνονται με το σύστημα, με τη μείωση του ποσοστού κέρδους των φαρμακείων, την επιλεκτική ενημέρωση των πολιτών από τα ΜΜΕ... και την πλήρη αδράνειά μας, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εντός ολίγου η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του φαρμακείου θα είναι μια νέα υπέρλαμπρη «νίκη» μας!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου