Πεθαίνοντας για ένα φάρμακο! Δείτε το Γολγοθά των ρευματοπαθών για τη θεραπεία τους.

Τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής τους περνούν οι σοβαρά πάσχοντες και ειδικά όσοι πάσχουν από ρευματικά νοσήματα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης.

Της Δήμητρας Ευθυμιάδου - IATROPEDIA

Δε φθάνει που πλέον πληρώνουν σχεδόν το 1/3 του κόστους για τη γιατρειά τους από την τσέπη τους, οι ρευματοπαθείς ζουν καθημερινά έναν Γολγοθά για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα φάρμακα για τη ζωή τους.

Η εποχή του μνημονίου κάνει τις συνθήκες για τους βαριά πάσχοντες ακόμη πιο δραματικές, ενώ οι ανασφάλιστοι ζουν πια στο χείλος του γκρεμού.

Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια του 5ου ΚυπροΚρητικού Συμποσίου Ρευματολογίας που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Λευκωσία, χιλιάδες ασθενείς δεν έχουν πρόσβαση ειδικά στα σύγχρονα φάρμακα όπως είναι οι βιολογικοί παράγοντες καθώς είτε είναι ανασφάλιστοι, είτε δεν μπορούν να βρουν σε κοντινό τους φαρμακείο το σκεύασμα που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων ακριβών φαρμάκων (λίστα 3816).

Άλλωστε παρότι δόθηκε πλέον η δυνατότητα και στα φαρμακεία της γειτονιάς να διαθέτουν τα ακριβά φάρμακα, τα φαρμακεία ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές δεν μπορούν να τα προμηθευτούν λόγο υψηλού κόστους.

Συνέπεια είναι όμως οι ασθενείς να καθυστερούν τη λήψη της θεραπείας τους και να επιβαρύνεται δραματικά η υγεία τους. Και όλα αυτά τη στιγμή που τα σύγχρονα φάρμακα όπως οι βιολογικοί παράγοντες έχουν τη δυνατότητα να σταματήσουν την πορεία της νόσου και να την "υπνώσουν" καθιστώντας τη ζωή του πάσχοντα ικανοποιητική.

Ακριβή μου θεραπεία

Και η πολιτεία αντί να διευκολύνει την πρόσβαση στις θεραπείες δεδομένου ότι μακροπρόθεσμα το σύστημα υγείας θα εξοικονομήσει πόρους, αυξάνει και τη συμμετοχή για την αγορά των φαρμάκων στα συνοδά νοσήματα.

Άλλωστε ένας ρευματοπαθής στην πορεία της ζωής του εμφανίζει κι άλλες ασθένειες όπως πίεση, χοληστερίνη, οστεοπόρωση.

Χαρακτηριστικό είναι σύμφωνα με την πρόεδρο του Συλλόγου Ρευματοπαθών Κρήτης Κατερίνα Κουτσογιάννη, ότι ενώ προ κρίσης οι πάσχοντες δεν πλήρωναν καμία συμμετοχή, λίγο μετά το μνημόνιο η συμμετοχή για τα συνοδά νοσήματα ορίσθηκε στο 10% ενώ σήμερα έχει εκτοξευθεί στο 25%.

Βέβαια η συμμετοχή στο κόστος αυξάνεται στο 28% λόγω του τρικ που εφαρμόζεται με την περιβόητη ασφαλιστική τιμή. Η κοινωνική ασφάλιση, δηλαδή στην ουσία το μονοψώνιο του ΕΟΠΥΥ, αποζημιώνει το φθηνότερο φάρμακο της κάθε κατηγορίας και βέβαια όσοι θέλουν να πάρουν τα φάρμακα που για εκείνους είναι αποτελεσματικά, πληρώνουν τη διαφορά από την τσέπη τους.

Μ αυτά και μ αυτά όμως κάθε ασθενής καταλήγει να πληρώνει μηνιαίως από την τσέπη του περί τα 74 ευρώ δηλαδή 888 ευρώ το χρόνο. Χωρίς να υπολογίζει κανείς τι χρειάζεται για την προσωπική του φροντίδα δεδομένου ότι οι ρευματοπάθειες είναι συνήθως εκφυλιστικές και προκαλούν σοβαρές αλλοιώσεις στα άκρα.

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά πολλοί ασθενείς όταν έχουν τα πρώτα συμπτώματα δεν μπορούν να έχουν την κατάλληλη ενημέρωση από το σύστημα υγείας με συνέπεια να πηγαίνουν και σε λανθασμένη ειδικότητα.

Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι το 48% των ασθενών αντί να πάει σε ρευματολόγο πηγαίνει σε ορθοπεδικό. Αυτό όμως συχνά έχει ως συνέπεια να μην εντοπίζεται έγκαιρα η νόσος και να αρχίζουν να εμφανίζονται τα μόνιμα εκφυλιστικά συμπτώματα με αλλοιώσεις στο μυοσκελετικό σύστημα.

Να σημειωθεί ότι σήμερα στη χώρα μας τα ρευματικά νοσήματα ευθύνονται για το 50% της μακροχρόνιας λειτουργικής ανικανότητας. Εκτιμάται ότι 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ελλάδα πάσχουν από ρευματικά νοσήματα και παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος.