Το κρυφό μονοπάτι του μεγάλου συνασπισμού

Μια υπηρεσιακή κυβέρνηση με καραμανλικά, σημιτικά και συριζαίικα στοιχεία, που φαίνεται πιο αποτελεσματική από την προηγούμενη, για πολλούς είναι και μια πρόβα για ένα σχήμα που θα μπορούσε να προκύψει μετεκλογικά

Πελώνη Αριστοτελία - ΤΑ ΝΕΑ

Οταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια ο Θεός γελάει. Οταν οι πολιτικοί κάνουν όνειρα αυτοδυναμίας στην κινούμενη άμμο του Μνημονίου τούς ξυπνούν οι δημοσκοπήσεις. Αν το ντέρμπι ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ που καταγράφουν όλες οι μετρήσεις δεν είναι αφύπνιση, είναι σίγουρα η πόρτα που ανοίγει για τον σχηματισμό ενός μεγάλου συνασπισμού την επομένη των εκλογών.

Ούτως ή άλλως, στις 20 Σεπτεμβρίου θα γίνει το οριστικό ξεκαθάρισμα ανάμεσα στις δυνάμεις του ευρωπαϊκού τόξου και στους «άλλους». Πλέον, όλοι οι βασικοί παίκτες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα έχουν βάψει τα χέρια τους με το μελάνι του Μνημονίου, έστω και αμφίθυμα. Αυτή είναι η βάση για την επομένη των εκλογών και εξηγεί εν πολλοίς τη χλιαρή έως θετική ανταπόκριση που είχε από ευρωπαίους ηγέτες και αξιωματούχους η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές.

Η ΕΥΡΕΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ. 

Δεν είναι απλώς ότι οι Ευρωπαίοι αντελήφθησαν πως η συγκατοίκηση του Τσίπρα στο ίδιο κόμμα με τους δραχμιστές θα είχε παρενέργειες στην εφαρμογή των μέτρων. Πρόκειται για την πολλάκις ομολογημένη αμαρτία των ξένων ότι η ευρεία πλειοψηφία με την οποία ψηφίστηκαν τόσο το τρίτο Μνημόνιο όσο και τα προαπαιτούμενα θα μπορούσε να έχει συνέχεια στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Να γίνει δηλαδή τώρα αυτό που έπρεπε να είχε γίνει ήδη επί των ημερών της κυβέρνησης Παπανδρέου: μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων, όπου ευπρόσδεκτη θα ήταν και η συμμετοχή του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ.

Στην πολιτική αγορά ήδη κάποιοι βλέπουν την υπηρεσιακή κυβέρνηση ως πρόβα για ένα σχήμα που θα μπορούσε να προκύψει μετεκλογικά. Και παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ ξορκίζει τη συμμαχία με τη ΝΔ, ενώ φλερτάρει με το ΠΑΣΟΚ και δεν διασαφηνίζει τις προθέσεις του για Το Ποτάμι, το παρασκήνιο οργιάζει. Κατά μία εκδοχή, η τοποθέτηση του Γιώργου Χουλιαράκη στο υπουργείο Οικονομικών δεν συνδέεται μόνο με την ανάγκη να υπάρχει επαφή της Αθήνας με τους δανειστές κατά την προεκλογική περίοδο. Αλλά στην υπόθεση εργασίας ότι το προφίλ του Χουλιαράκη (τεχνοκράτης, εξωκοινοβουλευτικός) θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη συναίνεση των άλλων κομμάτων για την παραμονή του στη θέση και την επαύριον ενός κυβερνητικού συνασπισμού.

Τυχαία δεν είναι ούτε η αίσθηση που έχει διαμορφωθεί στη δημόσια σφαίρα ότι η «κυβέρνηση Παυλόπουλου» που περιέχει καραμανλικά, σημιτικά και συριζαίικα στοιχεία, αν και υπηρεσιακή, ήδη είναι πιο αποτελεσματική από την προηγούμενη.

Πρόσωπο με μεγάλη θητεία στα πολιτικά πράγματα της χώρας σχολίαζε ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση αντιπροσωπεύει «ακριβώς τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία και την τεκμηρίωση που απαιτούν οι ξένοι από μια κυβέρνηση την επομένη των εκλογών». Και βέβαια, την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Υπό αυτό το πρίσμα, αυτό που προέχει για τους δανειστές είναι οι κάλπες να καταγράψουν συντριπτική υπεροχή των ευρωπαϊκών δυνάμεων, ώστε οι δραχμιστές να περάσουν στο περιθώριο.

Βέβαια, παρότι δεν λέγεται επισήμως, οι Ευρωπαίοι θα προτιμούσαν να δουν ως πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ και στη θέση τού πρωθυπουργού τον Αλέξη Τσίπρα. Πηγή των δανειστών το έθετε πιο κομψά: «Θα ήταν πολύ θετικό αν ο Τσίπρας μετακινείτο προς το Κέντρο».

Σε σειρά ευρωπαϊκών πρωτευουσών πλανάται ακόμη το ερώτημα, όπως έλεγε ίδια πηγή, «αν ο Τσίπρας είναι πράγματι αποφασισμένος να εφαρμόσει το πρόγραμμα». Και βέβαια, εφόσον κερδίσει τις εκλογές, με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Στις Βρυξέλλες, και όχι μόνο, εκφράζεται ο προβληματισμός ότι, εφόσον η ΝΔ τερματίσει πρώτη, θα είναι μεγάλος ο πειρασμός για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να πατά σε δύο βάρκες, είτε απλώς ψηφίζοντας κάποια μέτρα είτε αφήνοντας την καυτή πατάτα της εφαρμογής των δύσκολων μέτρων σε μια κυβέρνηση συνασπισμού που θα έχει σχηματιστεί χωρίς τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ.

ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ. 

Από μόνη της η μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού είναι ικανή να βγάλει όλη τη χώρα στους δρόμους και να τινάξει στον αέρα μια ενδεχόμενη εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. «Σημασία δεν έχει ποιος θα είναι πρώτος ή δεύτερος» έλεγε άλλη πηγή που γνωρίζει το παρασκήνιο το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Οπως το έθετε, «με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου θα βρουν τρόπο να συνεννοηθούν στα σημαντικά και στα μεγάλα».

Το ενδιαφέρον είναι ότι σύμφωνα με μια γραμμή πληροφόρησης αυτό το μήνυμα εκπέμπει και ο Προκόπης Παυλόπουλος. Για την ακρίβεια, φέρεται να διαμηνύει στους συνομιλητές του ότι ο ίδιος δεν θα επιτρέψει τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών πριν από το τέλος του 2016.