Στα 220 εκατομμύρια το κόστος επαναφοράς των αποδοχών γιατρών του ΕΣΥ στα επίπεδα του 2012

Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ανοίγει τον δρόμο και σε άλλες κατηγορίες πολιτών που υπέστησαν απώλειες να διεκδικήσουν εκ νέου τα χρήματά τους.

IATRONET

Ποσό 220 εκατομμυρίων ευρώ θα κληθεί να καταβάλει η πολιτεία για την αποκατάσταση του μισθολογίου των νοσοκομειακών γιατρών.

Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ελήφθη έπειτα από προσφυγή συνταξιούχου γιατρού.

Τινάζει, δε, στον αέρα τις μνημονιακές παρεμβάσεις, κρίνοντας ως αντισυνταγματικές τις περικοπές που έγιναν τον Αύγουστο του 2012 στους μισθούς των εν ενεργεία και τις συντάξεις των συνταξιούχων γιατρών του ΕΣΥ.

Με ενδιαφέρον αναμένεται και η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, έπειτα από προσφυγή για τις περικοπές των περίπου 15.500 εν ενεργεία ιατρών του ΕΣΥ.

Με την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου ανοίγει ο δρόμος και σε άλλες κατηγορίες πολιτών που υπέστησαν απώλειες να διεκδικήσουν εκ νέου τα χρήματά τους προκαλώντας πονοκέφαλο στη κυβέρνηση για νέο χρηματοδοτικό κενό.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αναμένεται να δημιουργήσει την ανάγκη εύρεσης επιπλέον 220 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς, ωστόσο, να υπολογίζονται τα πιθανά αναδρομικά.

Στον προϋπολογισμό του 2016, έχει εγγραφεί κονδύλι 2,04 δισ. ευρώ για αμοιβές και συντάξεις γιατρών.

Από αυτά, το 1,66 δισ. αφορά μισθούς και συντάξεις γιατρών νοσοκομείων και τα 373,4 εκατομμύρια γιατρών του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας (ΠΕΔΥ). Το 2012, το αντίστοιχο κονδύλι ήταν 2,28 δισ. ευρώ.

Η απόφαση αφορά περίπου 12.000 εν ενεργεία νοσοκομειακούς γιατρούς και περίπου 5.000 συνταξιούχους.

Αποφάσεις

Στην περίπτωση που το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν υιοθετήσει το σκεπτικό του Ελεγκτικού Συνεδρίου και δεν αποφασίσει ευνοϊκά για τους γιατρούς, την τελική απόφαση θα λάβει το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο.

Στο σκεπτικό, πάντως, του Ελεγκτικού Συνεδρίου αναφέρεται πως η δυνατότητα του νομοθέτη να περιστέλλει δημόσιες δαπάνες δεν είναι απεριόριστη και πως πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις αρχές της αναλογικότητας, της ισότητας στην κατανομή των δημοσίων βαρών και του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Αυτές επιτάσσουν το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής να κατανέμεται μεταξύ όλων των κατηγοριών απασχολουμένων, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, όπως και των ασκούντων ελευθέριο επάγγελμα, δεδομένου ότι η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών είναι προς όφελος όλων.

ΔΗΜ.Κ.