Η Ισπανία φαίνεται ότι έχει βρει το μυστικό και για να πραγματοποιήσει μεταρρυθμίσεις στην υγεία, αλλά και για να εξορθολογήσει τις δαπάνες της, έχοντας ταυτόχρονα ικανοποιημένους ασθενείς και επιχειρηματίες.
Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου
Το παράδειγμα της Ισπανίας στην υγεία, θα μπορούσε πράγματι να το ακολουθήσει και η Ελλάδα και να αντλήσει πολλά στοιχεία για την δική της δύσκολη πορεία στο κομμάτι των δημοσιονομικών. Την εμπειρία της Ισπανίας κατέθεσε με πολύ εύγλωττο τρόπο χθες, ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων, Farmaindustria της Ισπανίας, κ.Javier Urzay στα πλαίσια του συνεδρίου του Health Daily για το Νοσοκομειακό Φάρμακο.
Φυσικά από την ενδιαφέρουσα ομιλία του και την συνέντευξη τύπου που παραχώρησε μαζί με τον πρόεδρο του ΣΦΕΕ κ. Πασχάλη Αποστολίδη, πολλά θα μπορούσαμε να κρατήσουμε, ωστόσο υπάρχει ένα σημείο το οποίο αξίζει να αναφέρουμε, ιδιαίτερα σημαντικό για την Ελλάδα της κρίσης. «Ο προϋπολογισμός της υγείας, καταρτίζεται με τέτοιο τρόπο, που αγγίζει τις ανάγκες τις κοινωνίας» τόνισε με νόημα, αλλά δυστυχώς για όλους εμάς, στο ακροατήριο δεν βρισκόταν κάποιος εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για να το ακούσει.
Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία, τόνισε ο ομιλητής, είναι να τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα και να δουλεύουμε με πραγματικά στοιχεία και φυσικά την μέγιστη σημασία έχει να μην υπάρχουν καθυστερήσεις στις πληρωμές, διότι αυτό είναι σχεδόν καταστροφικό για όλους τους προμηθευτές και τους παρόχους υγείας. Είναι πολύ σημαντικό, συνέχισε, οι προμηθευτές να μην χρηματοδοτούν τις δαπάνες του Δημοσίου και στο σημείο αυτό, πολύ από τους Έλληνες εκπροσώπους της φαρμακοβιομηχανίας θα πρέπει να χαμογέλασαν με νόημα, αφού στην χώρα μας είναι πάγια τακτική, οι πάροχοι υγείας σε μεγάλο βαθμό να χρηματοδοτούν το κράτος, εάν λάβουμε υπόψιν μας ότι οι πάροχοι πληρώνονται με 320 περίπου ημέρες καθυστέρηση.
Συγκεκριμένα, ο Σύνδεσμος της Ισπανίας σε συνεργασία με την Κυβέρνηση και με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, προχώρησαν στη θέσπιση ενός νέου συστήματος μηχανογράφησης των Νοσοκομείων (την λεγόμενη Ηλεκτρονική τιμολόγηση), όπου με τη χρήση ηλεκτρονικών τιμολογίων, κατόρθωσαν να μειώσουν σημαντικά τις μέρες αναμονής για πληρωμές, από 500 μέρες το 2012 σε 143 ημέρες το 2015, γεγονός που επέτρεψε να υπάρξει βιώσιμη λειτουργία του φαρμακευτικού Κλάδου στη χώρα του, αλλά και την αναγκαία συνθήκη για την ενίσχυση των επενδυτικών του προσπαθειών.
Ταυτόχρονα ο κ. Urzay, ανέδειξε τη σημασία των κλινικών μελετών καθώς μπορούν να συμβάλλουν στην ενίσχυση των πόρων για τις θεραπείες, στη χρηματοδότηση των Νοσοκομείων και συνεπώς στην αντιμετώπιση του θέματος του νοσοκομειακού φαρμάκου, αναφέροντας ως παράδειγμα ότι «Είμαστε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που υιοθέτησε την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία για τις κλινικές μελέτες, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο τις επενδύσεις σε Έρευνα & Ανάπτυξη στη χώρα μας».
Ο κ. Αποστολίδης από την πλευρά του, τόνισε ότι στην Ελλάδα η εισαγωγή του clawback και στο χώρο του νοσοκομειακού φαρμάκου συνιστά πράξη ανορθολογισμού, διαιώνιση παθογενειών καθώς αφενός δε λαμβάνουν υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των Ελλήνων ασθενών και αφετέρου επιβάλλουν στις εταιρίες του Κλάδου να χρηματοδοτούν τη λειτουργία του Δημοσίου Συστήματος Υγείας με δυσβάσταχτους όρους.
Χρειαζόμαστε ένα σταθερό και βιώσιμο περιβάλλον αναγνωρίζοντας ασφαλώς τις περιορισμένες δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας, επανέλαβε ο κ. Αποστολίδης προσθέτοντας: «Αυτός ο οικονομικός πραγματισμός μπορεί να επιτευχθεί με τα αναγκαία διαρθρωτικά μέτρα χωρίς να απειλούνται ούτε η ισότιμη πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών σε φάρμακα και θεραπείες, ούτε και η λειτουργία του ζωτικού για την ελληνική οικονομία φαρμακευτικού Κλάδου. Η Πολιτεία πρέπει να κατανοήσει ότι για να εισέλθει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης, θα πρέπει να αξιοποιηθούν όλοι οι διαθέσιμοι πόροι, όπως για παράδειγμα η αξιοποίηση των κλινικών ερευνών. Μία κλινική μελέτη αποδίδει στην ελληνική οικονομία 250.000 ευρώ ως άμεση επένδυση, ενώ η συνολική επίπτωση στην οικονομία ανέρχεται στα 500.000 ευρώ.
Οι προϋπολογισμοί της υγείας στην Ισπανία, σύμφωνα με τον κ. Urzay είναι οριοθετημένοι και όχι κλειστοί, παρόλα αυτά σε περιπτώσεις υπέρβασης, δεν υπάρχουν τα τιμωρητκά χαράτσια clawback και rebate, αλλά οι επιχειρήσεις συνομιλούν διαρκώς με την κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία. Υπάρχουν συμφωνίες οι οποίες τηρούνται, πρόσθεσε ο κ. Urzay και ουσιαστικά οι μεταρρυθμίσεις - οι οποίες στην Ισπανία ξεκίνησαν πριν τέσσερα χρόνια- δεν τελειώνουν ποτέ.
Στην Ελλάδα όμως, όταν μιλάμε για μεταρρυθμίσεις, δυστυχώς τις περισσότερες φορές οι επικεφαλής κυβερνητικών πόστων τις εκλαμβάνουν ως μία ακόμη μείωση ή ένα ακόμη χαράτσι το οποίο θα κληθεί να πληρώσει, είτε ο ασθενής, είτε ο επιχειρηματίας, είτε ο συναλασσόμενος με το Δημόσιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου