Kύμα "ΕΟΠΥΥ-EXIT" αλλά BREXIT

Λεωνίδας Αναγνώστου - τ Πρόεδρος ΠΟΣΙΠΥ

Επειδή υπάρχει ένας ΕΟΠΥΥσκεπτικισμός με όσα στραβά και ανάποδα γίνονται εις βάρος όλων των εργαστηρίων και όχι επιλεκτικά μόνο των μικρών θέλω να καταθέσω κάποιες σκέψεις. 

Οι μικροί και μεσαίοι εργαστηριακοί υποφέρουν περισσότερο από τους μεγάλους επειδή οι μεγάλοι με τους μεγάλους ανεξέλεγκτους τζίρους τα ποσά που τους μένουν δεν επηρεάζουν σημαντικά την βιωσιμότητα τους, έχουν και κλινικά ιατρεία μέσα που τους τροφοδοτούν με παραπεμπτικά , έχουν και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες , εκμεταλλεύονται κάθε χρηματοδοτική ευκαιρία ενώ πολύ από εμάς τους τροφοδοτούμε και με εξετάσεις φασόν.

Ακόμη φροντίζουν να είναι τυπικά εντάξει με σφραγίδες και υπογραφές ώστε να αποφεύγουν τα εις βάρος τους παρατράγουδα Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά η οργανωτική ικανότητα που πολλοί από εμάς στερούμε θα και για την οποίαν τα βάζουμε με όλα και με όλους χωρίς να κοιτάμε κατάματα στον καθρέφτη τον εαυτό μας.

Μερικοί από εμάς όλο και πολύ αντιλαμβανόμαστε σαν λύση την αποχώρηση από το ΕΟΠΥΥ χαρίζοντας στους μεγάλους οτι ακόμη δεν έχουν καταφέρει να πάρουν από εμάς δηλαδή το άλλο 50 % των ασφαλισμένων.

Αυτοί οι ασφαλισμένοι είναι εξίσου θύματα με εμάς γιατί έχουν χάσει και αυτοί μεγάλο ποσοστό από τις ασφαλιστικές τους παροχές ενώ εξακολουθούν να πληρώνουν , όσοι έχουν μείνει ασφαλισμένοι. 

Εικάζω οτι κανείς δεν θέλει απέναντί του τους ασφαλισμένους αλλά τους θέλουμε στο πλευρό μας και τους θέλουμε όλους . Ο εχθρός δεν είναι ο ΕΟΠΥΥ ο εχθρός είναι αυτός που έχει βρεί τον τρόπο να κλέβει τον ΕΟΠΥΥ και εκέι πρέπει να επικεντρωθούν οι προσπάθειες μας.

Η άποψη έξω από το ΕΟΠΥΥ δεν δίνει απάντηση για το μικρό και μεσαίο εργαστήριο αντίθετα είναι βούτυρο στο ψωμί του εχθρού τον βοηθάμε να μονοπωλήσει τον χώρο και τότε δεν θα φταίει αυτός θα φταίμε εμείς. 

Εχω ξαναγράψει στο παρελθόν οτι πρέπει κατά την άσκηση του επαγγέλματος να είμαστε ουσιαστικά αλλά και τυπικά εντάξει. Να κάνουμε σωστά την δουλεία μας απέναντι στους ασθενείς μας αλλά και να τηρούμε τους κανόνες της πολιτείας αφού εντασσόμαστε στο κοινωνικά σύνολο και είναι υποχρέωσή μας να παλεύουμε για βελτίωση των συνθηκών αμοιβής , εργασίας , φορολόγησης κλπ. Ομως χωρίς ενότητα ενιαίες θέσεις και ενιαία εκπροσώπηση αυτό δεν επιτυγχάνεται απλώς χάνεται το παιχνίδι, Τα σωματεία έχουν διαδικασίες εκλογές συναντήσεις αποφάσεις τα εκλογικά αποτελέσματα το σώμα τα καθορίζει . 

Το σώμα των παρόντων και μόνο αυτό. Όσοι σκιαμαχούν ας μην γκρινιάζουν είναι δική τους επιλογή και δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν κριτική όταν είναι απόντες, όταν δημιουργούν ανταγωνιστικά σωματεία όταν περιφέρονται βρίζοντας και χαρακτηρίζοντας όταν δεν ξέρουν γιατί πράγμα μιλούν. Η ΠΕΕΒΙ υπάρχει εδώ και 40 χρόνια έδωσε πολλές μάχες και καταξιώθηκε στη συνείδηση των ΙΣ . Οταν προέκυψε το ζήτημα των Δ.Κ. ο ΠΙΣ ήταν υπέρ της δημιουργίας τους πέρασαν χρόνια να καταλάβουν το λάθος τους αλλά είχε χαθεί η μεγαλύτερη μάχη οι επιχειρηματίες πάτησαν πόδι με το 49 % . 

Από εκείνη την ώρα η κατοχύρωση του επαγγέλματος είχε τελειώσει. Το χρηματιστήριο ήταν το επόμενο σκαλοπάτι . Η κυβέρνηση τότε του ΠΑΣΟΚ (Υπουργός Κρεμαστινός Υφυπουργός Σκουλάκης) δεν άκουσαν τις εισηγήσεις μας. Τότε που ήταν ο κλάδος όταν καλούσαμε Γ,Σ, και ερχόντουσαν 30 ?Που ήταν τα Πανεπιστήμια και οι Πανεπιστημιακοί που δούλευαν σχεδόν όλοι σε Δ.Κ. ? Που ήταν οι κλινικοί γιατροί και οι Ι.Σ. που κατευθυναν την πελατεία τους έναντι μίζας στα Δ.Κ ? Τις μάχες τις δίναμε μόνοι μας γύρω στα 10 άτομα και φυσικό ήταν να μην είναι πάντα αποτελεσματικές. Κρατήσαμε 'ομως 36 χρόνια τον κλάδο ζωντανό. Τελειώνοντας να θυμίσω οτι ο θυμόσοφος λαός λέει δύο παροιμίες σχετικά με τα αυγά Αν δεν σπάσεις αυγά ομελέτα δεν γίνεται ούτε με πορδές βάφεις αυγά .