Editorial: Πως οι οσφυοκάμπτες της εξουσίας κάνουν παιχνίδια με την Αριστερά!

Editorial: Της Δήμητρας Ευθυμιάδου

Health Report.gr

Κάποτε όσοι ανήκαν στην Αριστερά, είχαν κύρος και κοινωνική αποδοχή. Και αυτό όχι τυχαία καθότι ήταν άνθρωποι του πνεύματος, της διανόησης, της έμπνευσης. Είχε νόημα να δηλώνεις ότι ήσουν μέλος της Αριστεράς γιατί γινόσουν αποδέκτης θετικών σχολίων και χαμόγελων αποδοχής.

Μετά ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ…

Και ξάφνου Αριστεροί άρχισαν να δηλώνουν άνθρωποι που ήταν τελευταίοι στην κοινωνική και πνευματική καταξίωση, «κλητήρες» και βοηθοί των μεγαλοσχημόνων, οι οποίοι το μόνο που είχαν μάθει στη ζωή τους ήταν να υπηρετούν τα αφεντικά τους, ως αυθεντικοί οσφυοκάμπτες της εξουσίας και των ισχυρών.

Κάπως έτσι μοιάζουν να είναι και οι σύμβουλοι και οι συνεργάτες που σήμερα σέρνουν οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ μαζί τους. Είναι τα ίδια πρόσωπα που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν μαριονέτες μιας άλλης εξουσίας και υποστηρικτές μιας διαφορετικής αντίληψης.

Ανέβηκαν όμως έρποντας στο πλάι της σημερινής εξουσίας και έτσι κάθονται σήμερα δίπλα με την υποτιθέμενη …κρεμ ντε λα κρεμ της Αριστεράς.

Είναι όμως άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ούτε ψήγμα του νοήματος της Αριστεράς, ώστε να μπορέσουν και να συμβάλουν και στις πολιτικές της.

Αγράμματοι, ακάματοι και λιγωμένοι για την εξουσία, επιχειρούν κάθε μέρα να αποκτήσουν κύρος, εκείνο δηλαδή που δεν μπορούσαν στον πραγματικό τους επαγγελματικό βίο να κερδίσουν.

Έτσι έφθασαν να κολλήσουν σαν βδέλλες σήμερα σε πρόσωπα της εξουσίας και της κυβέρνησης. Και η διαπίστωση αυτή δεν αφορά μόνο στο υπουργείο Υγείας, αλλά παρατηρείται κατά κόρον σε όλους τους τομείς και τα υπουργεία.

Αποτέλεσμα βέβαια είναι να έχουν εδραιωθεί οι βδέλλες αυτές, σε υψηλόβαθμες θέσεις, χωρίς όμως να μπορούν να ανταποκριθούν. Ενδεικτική η περίπτωση Νοσοκομείων και άλλων φορέων του τομέα της Υγείας, όπου έχουν αγκιστρωθεί αντίστοιχοι κολαούζοι.

Κολαούζοι που για καιρό είχαν προσκολληθεί δίπλα σε υπουργούς, προκειμένου να λάβουν μία θέση στη Διοίκηση. Όμως η ζωή απέδειξε πως οι εξωνημένοι αυτοί της εξουσίας, μόνο προβλήματα προκαλούν στη λειτουργία των νοσοκομείων και των φορέων.

Προβλήματα που δε σχετίζονται με τους οικονομικούς πόρους, διότι αυτοί υπάρχουν, αλλά με την ορθή κατανομή των πόρων αυτών.

Μ αυτά και μ αυτά καταρρέει το ένα νοσοκομείο μετά το άλλο και επαναλαμβάνωόχι γιατί η κυβέρνηση δε διαθέτει την απαραίτητη χρηματοδότηση, αλλά επειδή η διαχείριση είναι προβληματική.

Εάν αυτές οι βδέλλες λοιπόν εξοβελίζονταν από το πλευρό υπουργών και κυβερνώντων, ίσως η Αριστερά να ήταν λίγο πιο αριστερά….