Ινστιτούτο Οικονομικών της Υγείας: Μύθος η υπερκατανάλωση φαρμάκων στην Ελλάδα

Newsroom Newsbomb.gr

Στοιχεία σχετικά με την κατανάλωση φαρμάκων στην Ελλάδα, παρουσίασαν ο Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας, Γιάννης Κυριόπουλος και ο διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικών της Υγείας (i-hecon), Κώστας Αθανασάκης, την Τετάρτη (22/07/2020).

Σε διαδικτυακή συνέντευξη Τύπου με θέμα «Αλήθειες και ψέματα για την φαρμακευτική κατανάλωση στην Ελλάδα», παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα μελέτης που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο για τη χώρα μας.

Στο ερώτημα αν καταναλώνουμε πολλά ή λίγα φάρμακα, το Ινστιτούτο απαντά ότι στην Ελλάδα η κατανάλωση φαρμάκων είναι κοντά ή κάτω από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ, εκτός κάποιων εξαιρέσεων. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τη βάση του Οργανισμού για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), που διαθέτει δεδομένα για την κατανάλωση φαρμάκων από το 2000 και μετά για τις κυριότερες ευρωπαϊκές χώρες. Επομένως, η υπερκατανάλωση φαρμάκων στη χώρα είναι μύθος που ενέχει τον κίνδυνο να αποτελέσει και τη μη ορθολογική βάση στην οποία θα στηριχθούν τα επόμενα μέτρα της πολιτικής του φαρμάκου στη χώρα, υποστηρίζει το Ινστιτούτο Οικονομικών της Υγείας.

Ο καθορισμός της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης σε 1,945 δισ. ευρώ και η καθιέρωση του clawback δεν έχει επηρεάσει το ύψος της συνολικής δαπάνης. Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία οι πωλήσεις φαρμάκου από το 2009 έως και το 2018 παραμένουν σχεδόν σταθερές (σε τιμές 2018, 3,68 και 3,75 δισ. ευρώ για το 2009 και 2018 αντίστοιχα). Τα μέτρα που έχουν ληφθεί έχουν μετακυλήσει τη δαπάνη στη βιομηχανία και τον καταναλωτή. Το clawback που πληρώνει η φαρμακευτική βιομηχανία έχει ξεπεράσει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, ενώ η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη (1,8 δισ. ευρώ) έχει φθάσει να είναι το 50% της συνολικής δαπάνης σε σχέση με το 20% το 2009.

Ο καθηγητής Γιάννης Κυριόπουλος δήλωσε: «Πίσω από τους αριθμούς που απεικονίζουν την πολιτική του φαρμάκου στη χώρα μας υπάρχουν στρεβλώσεις, που χρειάζονται αποκωδικοποίηση. Η κατανάλωση φαρμάκων σε όγκο δεν είναι υψηλή. Στη δυσκολία αποκρυπτογράφησης αυτού του φαινομένου καραδοκεί το clawback που επιτείνει τις στρεβλώσεις. Συνεπώς, η εξυγίανση της φαρμακευτικής αγοράς αρχίζει από την επίλυση αυτού του προβλήματος».

Σύμφωνα με τον κ. Αθανασάκη, τα μέτρα που μπορούν να εφαρμοστούν για τη διαχείριση του προβλήματος της φαρμακευτικής δαπάνης διακρίνονται σε μέτρα «από πάνω προς τα κάτω», που αποσκοπούν στον καθορισμό της δαπάνης φαρμάκου στο μακρο-οικονομικό (συνολικό) επίπεδο (με χαρακτηριστικά παραδείγματα: τον καθορισμό του ύψους του προϋπολογισμού, clawback, ενισχύσεις του ύψους του budget κλπ.) και σε μέτρα «από κάτω προς τα πάνω», τα οποία αποσκοπούν στην επιρροή στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις, το σύνολο των οποίων διαμορφώνει τη δαπάνη (μέτρα στο μικρο-επίπεδο), για παράδειγμα τα πρωτόκολλα συνταγογράφησης.