Αποκάλυψη: Με αγωγές και προσφυγές για αναζήτηση διοικητικών και ποινικών ευθυνών απειλούν οι γιατροί αν ανανεωθεί η επίταξή τους

Οι ιδιώτες γιατροί επέδωσαν εξώδικο στο Υπουργείο Υγείας. Η επίταξη υπηρεσιών μας, παρουσιάζει πλήθος πλημμελειών και νομικών αστοχιών, υπογραμμίζουν. Εγκυμονεί σοβαρούς και βάσιμους κινδύνους για τη δημόσια υγεία.

NEWSROOM

DIKASTIKO.GR ΠΟΚΑΛΥΨΗ: ΜΕ ΑΓΩΓΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΝ ΑΝΑΝΕΩΘΕΙ Η ΕΠΙΤΑΞΗ ΤΟΥΣ 

Εξώδικο στο Υπουργείο Υγείας επέδωσαν οι ιδιώτες γιατροί που είχαν επιταχθεί πριν από περίπου ένα μήνα, με το οποίο ζητούν ουσιαστικά να μην ανανεωθεί η επίταξή τους, άλλως προαναγγέλλουν την κατάθεση αγωγών και προσφυγών για τη διερεύνηση διοικητικών και ποινικών ευθυνών, καθώς και για κάλυψη κάθε αστικής ζημίας που υπέστησαν.

«Σας καλούμε να μην συνεχίσετε ή ανανεώσετε ή παρατείνετε την επίταξη των υπηρεσιών μας. Σας δηλώνουμε ότι θα ασκήσουμε όλα τα νόμιμα δικαιώματά μας στην αναζήτηση διοικητικών και ποινικών ευθυνών, όπως επίσης και για την κάλυψη κάθε αστικής ζημίας που έχουμε μέχρι σήμερα υποστεί εκ της καταστροφικής πολιτικής σας επιλογής να επιταχθούμε εγκαταλείποντας τους ασθενείς μας, κινδυνεύοντας να απωλέσουμε τις σταθερές εργασίες σε φορείς υγείας κλπ.» υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά στο εξώδικο, που επιδόθηκε από τον δικηγόρο Γιάννη Καρούζο, ο οποίος τους εκπροσωπεί.

Όπως αναφέρουν μετά την έκδοση της σχετικής υπουργικής απόφασης «άπαντες εμείς, κατόπιν της επιδόσεως του φύλου επιτάξεως, παρουσιαστήκαμε στα δημόσια νοσοκομεία της 1ης και 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας, προκειμένου να αναλάβουμε καθήκοντα και να παρέχουμε υπηρεσίες, με μοναδικό μας στόχο, την προστασία της δημόσιας υγείας, με αφοσίωση στην ανθρώπινη ζωή και ορόσημο την εκπλήρωση του ιατρικού μας λειτουργήματος.

Πλην όμως, η εν θέματι επίταξη υπηρεσιών μας, παρουσιάζει πλήθος πλημμελειών και νομικών αστοχιών, πλήττει σε ολοκληρωτικό βαθμό θεμελιώδη και στοιχειώδη ατομικά μας δικαιώματα, και άδει σε πλήρη κατάλυση των αναφαίρετων δικαιωμάτων μας στην εργασία, στην ελεύθερη οικονομική ανάπτυξη, αλλά και στην υγεία μας».

Υποστηρίζουν δε πως «καθίσταται σαφές και ευνόητο, ότι η έλλειψη σύνταξης μελέτης στην οποία να αποτυπώνονται με ακρίβεια και να καταγράφονται με σαφήνεια οι υπηρεσιακές ανάγκες ανά νοσοκομειακή μονάδα, από τις οποίες να προκύπτει η ανάγκη επίταξης προσωπικών υπηρεσιών μόνο 206 ιατρών, εντείνει και καταδεικνύει τη νομικά πλημμελή και πρόχειρη διαδικασία επίταξης».

Διερεύνηση από εισαγγελικές αρχές

«Πρόδηλα, θα στραφούμε και στην ποινική δικαιοσύνη για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών α) ως προς τα κριτήρια επιλογής ημών μόνο στις διαδικασίες της επίταξης και στην παράταση αυτής, β) για την αιτία αποκλεισμού άλλων συνάδελφών μας, γ) για το λόγο της επίμονης επιλογής μας.

Η εν λόγω στοχοποίηση μας ενεργοποιεί αστική και ποινική ευθύνη των εμπλεκομένων δημοσίων υπηρεσιών, που μας οδήγησαν στην αγχόνη της επαγγελματικής μας καταστροφής. Περαιτέρω, είναι αυτονόητο ότι θα αιτηθούμε τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών για την ενδεχόμενη βλάβη της υγείας των ασθενών που παραμελούμε λόγω της επίταξης των υπηρεσιών μας, αλλά και των ασθενών στους οποίους καλούμαστε να παρέχουμε υπηρεσία, μολονότι δεν διαθέτουμε νοσοκομειακή εμπειρία έχουμε. Οι εισαγγελικές αρχές, στις οποίες θα καταφύγουμε, θα διερευνήσουν σχετικώς» επισημαίνεται.

Δεν διαθέτουμε νοσοκομειακή εμπειρία

Παράλληλα, όπως σημειώνουν, «στην περίπτωσή μας, η πανδημική κρίση αποτελεί μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, ομοίως και οι εκτεταμένες ανάγκες του δημόσιου υγειονομικού μας συστήματος, πλην όμως, η επιλογή μας ως υποκείμενα επίταξης είναι ατελέσφορη, δυσανάλογη, ενώ επιπλέον εγκυμονεί σοβαρούς και βάσιμους κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Ειδικά, άπαντες εμείς, αποτελούμε ιατρούς, οι οποίοι όμως, δεν διαθέτουμε νοσοκομειακή εμπειρία, καθώς οι ίδιοι έχουμε ολοκληρώσει την ειδίκευσή μας έτη πλέον (άνω των δέκα πέντε και πλέον ετών), ενώ όλα αυτά τα έτη εντρυφήσαμε και προσφέραμε μέσω των ιδιωτικών μας ιατρείων στην πρωτοβάθμια υγεία. Αποτελούμε τους οικογενειακούς ιατρούς, τους ιατρούς της «γειτονιάς».

Και προσθέτουν: «Ουδείς από εμάς, δεν ήταν εξοικειωμένος, πολλώ δε μάλλον προσαρμοσμένος, στις υγειονομικές απαιτήσεις ενός δημόσιου νοσοκομείου. Η νοσοκομειακή μας εμπειρία είναι ανύπαρκτη, τόσο σε επίπεδο νοσηλείας, εφημερίας και εν γένει λειτουργικών αναγκών των δημοσίων νοσοκομείων».

Αναφέρονται επίσης τόσο στις εξαντλητικές ώρες εργασίας, όσο και στο γεγονός πως δεν προωθήθηκαν προστατευτικές ρυθμίσεις για τη διασφάλιση μη αναγωγής ευθυνών από τα δημόσια νοσοκομεία σε αυτούς.

«Καταλήγουμε δε, σε εργασία που ξεπερνά τις 12-13 ώρες ημερησίως, με εκτεταμένες συνέπειες τόσο στην οικογενειακή μας ζωή, η οποία έχει διαρρηχθεί βίαια και ολοκληρωτικά, όσο και με δραματική απότοκο στην υγεία μας, καθώς αρκετοί από εμάς, έχουν ήδη εμφανίσει συμπτώματα σωματικής εξάντλησης μέχρι θανάτου» επισημαίνουν.

Την ίδια ώρα τονίζουν πως «καμία προστατευτική ρύθμιση δεν υπήρξε αναφορικά με το δικαίωμα αναγωγής των δημοσίων νοσοκομείων έναντι μας. Ειδικά, κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 – 106 ΕισΝΑΚ, σε περίπτωση εξωσυμβατικής ευθύνης από όργανα του δημόσιου νοσοκομείου, ευθύνεται το τελευταίο έναντι των πολιτών, καθώς έχει θεσπιστεί το ανεύθυνο των υπαλλήλων. Ωστόσο, σε περίπτωση δόλου ή βαριάς αμέλειας, το ΝΠΔΔ διαθέτει δικαίωμα αναγωγής κατά του οργάνου του. Ουσιαστικά δηλαδή, καμίας προστατευτικής διασφάλισης δεν τύχαμε, ενώ παράλληλα διατρέχουμε σοβαρό κίνδυνο αναγωγής και ποινικής ευθύνης».