Μεγαλύτερη εξουδετέρωση των υπομεταλλάξεων από το δισθενές εμβόλιο έναντι του SARS-CoV-2

Συντάκτης: Virus

Το δισθενές εμβόλιο είναι πιο ανοσογονικό από το αρχικό εμβόλιο, με μεγαλύτερο εύρος αποκρίσεων έναντι των κυκλοφορούντων υπομεταλλάξεων, σύμφωνα με νέα μελέτη. Τα δεδομένα της μελέτης του Dan-Yu Lin και συνεργατών του δημοσιεύθηκαν στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση «The New England Journal of Medicine».

Τα στοιχεία παρουσιάζουν περιληπτικα οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Ροδάνθη Ελένη Συρίγου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης, και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ).Για την αντιμετώπιση της μετάλλαξη Όμικρον B.1.1.529 εγκρίθηκε από FDA και ΕΜΑ η επείγουσα χρήση του δισθενούς εμβολίου BNT162b2 (Pfizer–BioNTech) που στοχεύει την ακίδα τόσο των υποστελεχών Όμικρον BA.4–BA.5 και την ακίδα άγριου τύπου (D614G) του SARS-CoV-2. Επιδίωξη των ερευνητών ήταν να αξιολογηθεί η διαφυγή νέων

υπομεταλλάξεων της Όμικρον από το εμβόλιο. Ειδικότερα, συγκρίθηκε η εξουδετερωτική ικανότητα σε άτομα που είχαν λάβει τρεις δόσεις εμβολίου BNT162b2 και στη συνέχεια έλαβαν μια τέταρτη δόση είτε του αρχικού εμβολίου BNT162b2 είτε του δισθενούς αναμνηστικού εμβολίου έναντι BA.4/BA.5.

Ο πληθυσμός της μελέτης ήταν άνω των 55 ετών και είχαν λάβει τρεις δόσεις του εμβολίου BNT162b2 των 30 μg και είτε μια τέταρτη μονοσθενή αναμνηστική δόση του εμβολίου BNT162b2 (30 μg) περίπου 6,6 μήνες μετά την τρίτη δόση (στην κλινική δοκιμή C45910315) ή το δισθενές εμβόλιο (15 μg αγγελιοφόρου RNA [mRNA] που στρέφεται κατά του προγονικού στελέχους του SARS-CoV-2 και 15 μg mRNA που στρέφεται κατά του BA.4–BA.5) περίπου 11 μήνες μετά την τρίτη δόση. Δείγματα ορού ελήφθησαν την ημέρα της τέταρτης δόσης και 1 μήνα μετά τη χορήγηση της τέταρτης δόσης.

Πορίσματα:Το δισθενές εμβόλιο BA.4–BA.5 επέφερε σταθερά υψηλότερες αποκρίσεις εξουδετέρωσης έναντι υπομεταλλάξεων που προέρχονται από BA.5 (BA.4.6, BQ.1.1 και XBB.1) και της υπομετάλλαξης που προέρχεται από BA.2 (BA.2.75.2) συγκριτικά με το αρχικό εμβόλιο BNT162b2 όταν χορηγείται ως τέταρτη αναμνηστική δόση, ανεξάρτητα από το ιστορικό μόλυνσης από SARS-CoV-2 των συμμετεχόντων.

Μετά την τέταρτη δόση, αναπτύχθηκαν υψηλότεροι τίτλοι εξουδετέρωσης σε συμμετέχοντες με ιστορικό λοίμωξης από SARS-CoV-2 σε σχέση με αυτούς που δεν είχαν ιστορικό μόλυνσης.

Για κάθε ελεγχόμενη υπομετάλλαξη της Όμικρον, η διαφορά μεταξύ της αρχικής και της δισθενούς αύξησης του μέσου γεωμετρικού παράγοντα εξουδετέρωσης ήταν μεγαλύτερη στα δείγματα ορού που ελήφθησαν από συμμετέχοντες χωρίς προηγούμενη μόλυνση από ό,τι σε αυτά που ελήφθησαν από συμμετέχοντες με προηγούμενη μόλυνση.

Μεταξύ όλων των υπομεταλλάξεων της Όμικρον, οι BA.2.75.2, BQ.1.1 και XBB.1 εμφάνισαν τη χαμηλότερη εξουδετέρωση που προκλήθηκε από το εμβόλιο. Ωστόσο, οι τίτλοι εξουδετέρωσης μετά από ένα δισθενές αναμνηστικό εμβόλιο ήταν αρκετές φορές υψηλότεροι από εκείνους μετά το αρχικό εμβόλιο BNT162b2.