Γιατί τα ποσά για clawback δεν συμπεριλαμβάνονται στις συνολικές δαπάνες υγείας;

Δημοσιεύτηκαν πρόσφατα τα στοιχεία για την φαρμακευτική αγορά στην Ελλάδα. (ΣΦΕΕ. ΙΟΒΕ).Λίγο νωρίτερα είχαν δημοσιευθεί από την ΕΛΣΤΑΤ (31-3-2021) τα στοιχεία για τις δαπάνες υγείας του 2019.

Αν και υπάρχουν μικρές διαφορές στα στοιχεία των δύο δημοσιεύσεων έχω να παρατηρήσω τα εξής:Οι συνολικές δαπάνες υγείας για το 2019 ανέρχονται σε 14,375 δις (ΕΛΣΤΑΤ) εκ των οποίων τα 8,590 δις είναι δημόσιες δαπάνες και τα 5,729 είναι ιδιωτικές. Οι ιδιωτικές δαπάνες αναλύονται σε δαπάνες υγείας των νοικοκυριών 5,057 δισ- ποσό που συμφωνεί περίπου μετά αποτελέσματα των οικογενειακών προϋπολογισμών, και 672,3 εκ δαπάνες υγείας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Η μελέτη του ΙΟΒΕ για το 2019 αναφέρει συνολικές δαπάνες υγείας 15 δις εκ των οποίων τα 9,2 δις είναι δημόσιες δαπάνες και τα 5,8 δις ιδιωτικές δαπάνες (νοικοκυριά και Ιδιωτική ασφάλιση). Το 2020 η μελέτη του ΙΟΒΕ αναφέρει συνολικές δαπάνες υγείας 15,7 δις εκ των οποίων τα 9,7 είναι δημόσιες δαπάνες και 6 δις οι ιδιωτικές. (σωστά στοιχεία) Η ΕΛΣΤΑΤ δεν έχει δημοσιεύσει αποτελέσματα για το 2020.

Η απορία που γεννιέται είναι που καταγράφεται η δαπάνη του clawback– και των άλλων υποχρεωτικών εκπτώσεων που υποχρεώνονται να επιστρέφουν στο δημόσιο οι πάροχοι των υπηρεσιών υγείας; Ποσά που εισπράττουν οι πάροχοι, αλλά επιστρέφουν στο δημόσιο. Δεν φαίνεται να καταγράφονται πουθενά αυτά τα ποσά, ενώ είναι, είτε φάρμακα είτε υπηρεσίες υγείας που καταναλώθηκαν από τους ασθενείς.

Μόνο η φαρμακοβιομηχανία επέστρεψε στο κράτος το 2019, 1,305 δις ευρώ από τις πωλήσεις φαρμάκων εκτός νοσοκομείων και επιπλέον 548 εκατομμύρια για τα νοσοκομειακά φάρμακα. Το 2020 επέστρεψε επίσης 1.303 δις + 569 εκ. = 1,872 δις.Δεν είναι γνωστό πόσα χρήματα επέστρεψαν όλοι οι άλλοι πάροχοι υπηρεσιών υγείας.

Κανονικά οι δαπάνες υγείας θα έπρεπε συμπεριλάβουν και τα ποσά για clawback και για τις υποχρεωτικές εκπτώσεις που επιστρέφουν στο κράτος οι πάροχοι των υπηρεσιών υγείας. Διότι απλούστατα αποτελούν δαπάνες υγείας που καταναλώθηκαν από τους ασθενείς.Υπάρχει επίσης και ένα άλλο – μικρότερο- μεθοδολογικό πρόβλημα στην καταγραφή των δαπανών υγείας. Ενώ οι δημόσιες δαπάνες περιλαμβάνουν το τι έχει πληρώσει το κράτος την συγκεκριμένη χρονιά, δεν υπάρχει -έστω υποσημείωση– το ποσό που δεν πλήρωσε το κράτος για υπηρεσίες που παράχθηκαν την συγκεκριμένη χρονιά, αλλά δεν πληρώθηκαν. Τις χρωστάει δηλαδή το δημόσιο και θα τις πληρώσει τα επόμενα χρόνια. Αντίθετα, στις δημόσιες δαπάνες συμπεριλαμβάνονται και το τι πλήρωσε το κράτος για υπηρεσίες που χρωστούσε τα προηγούμενα χρόνια. (Τα ποσά όμως δεν συμφωνούν πάντα! Σε πάρα πολύ μικρότερο βαθμό το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες και τους ασθενείς.)