Πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι ;

 Οι ιατροί: πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι της πανδημίας ;

Άννα Μαστοράκου

https://www.tanea.gr

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας που γιορτάζεται σήμερα 07/04/2021, θα πρέπει να τονισθεί η ανάγκη ολικής επαναφοράς στην ορθολογική και γόνιμη αξιοποίηση του βασικού στρατιώτη της πανδημίας: του ιατρού και της ιερής σχέσης εμπιστοσύνης ιατρού-ασθενούς.  Αυτή η σχέση εμπιστοσύνης επεκτείνεται και σε όλη την υγειονομική ομάδα που στηρίζει αυτό το τεράστιο και πολύτιμο έργο.

Ένας βασικός κανόνας που έχει αγνοηθεί από την πολιτεία: Κάθε πράξη που διαβάλλει τη σχέση εμπιστοσύνης του πολίτη προς τον προσωπικό ιατρό του, προκαλεί σοβαρούς τριγμούς στη δημόσια υγεία. Η επιστήμη είναι αλήθεια, εμπιστοσύνη και δύναμη. Η απαξίωση της επιστήμης και των λειτουργών της είναι πράξη αυτοχειρίας και υποσυνείδητης ναρκοθέτησης της συλλογικής προσπάθειας και των θυσιών της ίδιας της κοινωνίας.

Κάθε φορά που ο επιστήμονας ιατρός λοιδορείται δημόσια (αδίκως ή δικαίως) αυτό που χάνεται είναι η εμπιστοσύνη του πολίτη σε αυτά που πρεσβεύει η επιστήμη. Όταν αυτός ο κρίκος σπάσει, χάνεται ο κανόνας και η λογική εξήγηση που θα πείσει τον πολίτη να υπακούσει στον κανόνα. Και μετά έρχεται η παραπληροφόρηση και η καχυποψία να σκουπίσουν με τη σειρά τους τα απόνερα και τα απομεινάρια της όποιας στρατηγικής δημόσιας υγείας. Από τον ανύπαρκτο κορονοϊό έως το κορονοπάρτι, ένας ωκεανός αμφισβήτησης… και ανερμάτιστη χαλάρωση, ανεπαρκής συμμόρφωση και ανυπακοή στα προστατευτικά μέτρα.

Από την αρχή του 2020, η επιστήμη έχει δώσει μία σοβαρή μάχη μέρα με την ημέρα με την ανάγνωση και τη γνώση αυτού του ιού – φαινομένου. Οι ιατροί πέρα από την φοβερή κόπωση και το στρες της καθημερινότητας, έχουν να αντιμετωπίσουν έναν αγώνα δρόμου με τη γνώση και τις κατευθυντήριες οδηγίες για όλες σχεδόν τις υπο-περιπτώσεις των ασθενειών, είτε αφορά τη διαχείριση της νόσου, την ιχνηλάτηση  τον εμβολιασμό είτε τις διαφορετικές επιπτώσεις, προφυλάξεις, θεραπευτικούς χειρισμούς σε κάθε κατηγορία νόσου. Και στη συνέχεια να μεταφράσουν τις επιστημονικές οδηγίες σε απλή γλώσσα και να τις αναπροσαρμόσουν στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε κοινωνικής ομάδας.

Από την αρχή της πανδημίας υπήρχε μία ανεξήγητη συντεταγμένη προσπάθεια περιθωριοποίησης των εκπροσώπων της ιατρικής κοινότητας. Ανεπάρκεια ενημέρωσης και χάσμα επικοινωνίας. Δεν είναι τυχαίο που Πρόεδροι Ιατρικών Συλλόγων ενημερώνονται από τις ειδήσεις για την πορεία της πανδημίας στην περιοχή τους και δεν καλούνται στις συσκέψεις με τους τοπικούς φορείς από τις πολιτικές ηγεσίες των συναρμόδιων Υπουργείων που διαχειρίζονται την πανδημία. Όλα αποφασίζονται κεντρικά και οριζόντια χωρίς την άποψη και τη γνώμη των επιστημόνων της πρώτης γραμμής που γνωρίζουν καλά τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν στις τοπικές κοινωνίες και τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Χωρίς διαβούλευση ή διαλογική συζήτηση.

Σε μία χώρα που μαστίζεται μήνες από την πανδημία, όλος ο ιατρικός κόσμος αγωνιά και προσπαθεί να συμβάλλει στο να κλείσει επιτυχώς ο κύκλος νοσηρότητας και θανάτων και να ανασάνουν τα Νοσοκομεία, η δημόσια υγεία, η οικονομία και η ίδια η κοινωνία.

Ζήτημα εάν υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα σε χώρα της Ευρώπης, με την πολιτεία να αντιμετωπίζει με καχυποψία τον ιατρικό κόσμο, επιλέγοντας να δημιουργεί συνεχώς μέτωπα με τους στρατιώτες της πρώτης γραμμής. Στη διαχείριση της πανδημίας τελικά οι ιατροί είναι πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι; ιδού το ερώτημα !