Για όποιον ενδιαφέρεται να λύσει το πρόβλημα με τις διαγνωστικές εξετάσεις

Πέντε προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος που έχει προκύψει με την πληρωμή των παρόχων διαγνωστικών εξετάσεων στον ΕΟΠΥΥ, κάνει με άρθρο του στο Iatronet ο πρώην πρόεδρος της ΠΟΣΙΠΥ.

Του δρ. Λεωνίδα Αναγνώστου*

Με αφορμή την διαπραγμάτευση μεταξύ Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ), Επαγγελματικών Φορέων και υπουργείου Υγείας, θέλοντας να συμβάλλω στον δημόσιο διάλογο που με αφορά ως εργαστηριακό, καταθέτω την επιστολή αυτή για όποιον ενδιαφέρεται.

Είναι προφανές ότι ο υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδης και ο υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας δεν έχουν καταλάβει το αυτονόητο, ότι δηλαδή, οι εργαστηριακοί γιατροί και τα διαγνωστικά εργαστήρια πρέπει να αμείβονται για ό,τι καλούνται να εκτελέσουν.

Αυτό το αυτονόητο προφανώς δεν το αντιλαμβάνονται.

Αφού όρισαν αυθαιρέτως έναν προϋπολογισμό ανεπαρκή για τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών, οι ανωτέρω αναφερόμενοι πολιτικοί αξιώνουν οι μεν πολίτες να κάνουν εξετάσεις απεριορίστου κόστους οι δε πάροχοι των ιατρικών υπηρεσιών να αμείβονται μέχρι του ποσού του προϋπολογισμού.

Το αποτέλεσμα αυτής της αξίωσης αποτυπώνεται στην περσινή χρονιά, όπου οι τέσσερις τελευταίοι μήνες - κατά δήλωση Γεωργιάδη - δεν θα πληρωθούν.

Επειδή ο φετινός προϋπολογισμός είναι μειωμένος σε σχέση με τον περσινό, εκτιμάται ότι οι απλήρωτοι μήνες για το 2014 θα είναι έξι, που σημαίνει ότι τα εργαστήρια δεν θα πληρωθούν για το 50% της δουλειάς που θα κάνουν.

Εάν τα εργαστήρια αποδεχτούν αυτή την πολιτική, τότε μαθηματικά θα κλείσουν όλα και οι ασφαλισμένοι δεν θα έχουν που να κάνουν τις εξετάσεις τους, καθώς οι υποδομές του ΕΣΥ και του ΠΕΔΥ δεν επαρκούν να καλύψουν τις ανάγκες ενός πληθυσμού που εξυπηρετείται από 3.500 εργαστήρια.

Ερωτήματα

Υπάρχουν λοιπόν τα εξής ερωτήματα:

Πόσο κερδοφόρες είναι οι εξετάσεις, όπως η γενική ούρων με αμοιβή 1,76 ευρώ, η γενική αίματος με 2,88, το σάκχαρο με 2,26 (2 ασφαλιστική τιμή), ώστε ο ΕΟΠΥΥ να παρακρατεί το 50% της αμοιβής;

Σε ποιόν άλλον κλάδο ιατρικό ή μη Ιατρικό η πολιτεία αξιώνει να αμείβεται για τις μισές εργασίες ή εμπορεύματα που πωλούν;

Αν όλοι εμείς πηγαίναμε στο βιβλιοπωλείο του κ. Γεωργιάδη να αγοράσουμε βιβλία και μετά την έκδοση της απόδειξης του πληρώναμε τα μισά, θα το άντεχε;

Είναι τόσο αυτονόητες οι απαντήσεις στα ερωτήματα που κάθε άλλη ρύθμιση είναι ανόητη.

Είναι, λοιπόν, επιβεβλημένο να βρεθεί λύση που διαχρονικά θα εξυπηρετεί τον κουτσουρεμένο προϋπολογισμό αλλά και το αυτονόητο να πληρώνεται το εργαστήριο για ότι του αναλογεί.

Τα rebate και τα clawback δεν εξυπηρετούν την λύση του προβλήματος, αλλά τα πολιτικά παιχνίδια της πολιτικής ηγεσίας, που εν τη ρύμη του λόγου της ξέφυγε ότι «δεν μπορώ να βάλω τους πολίτες να πληρώνουν θα πληρώνουν οι γιατροί».

Συνεπώς, με την λανθάνουσα γλώσσα οι γιατροί δεν είναι πολίτες τουλάχιστον ισότιμοι για να έχουν και αυτοί δικαιώματα.

Προτάσεις

Επειδή, όμως, δεν είναι έτσι και οι γιατροί είναι και αυτοί πολίτες, άρα έχουν δικαιώματα ας σοβαρευτούμε όλοι να βρεθεί λύση.

Υπάρχουν πολλές προτάσεις που θα μπορούσαν να λύσουν το πρόβλημα, χωρίς να θίξουμε τον προϋπολογισμό:

Αύξηση της συμμετοχής κατά το ποσοστό που απαιτείται για την εκτέλεση του προϋπολογισμού.

Επιμερισμός του προϋπολογισμού σε δωδεκατημόρια, η παρακολούθησή του και η εκτέλεση των εξετάσεων με πληρωμή από το ΕΟΠΥΥ μέχρι την ώρα της κάλυψης του προϋπολογισμού. Μετά το κλείσιμο του προϋπολογισμού, οι ασθενείς να πληρώνουν το σύνολο του κόστους των εξετάσεων.

Παραλλαγή της ανωτέρω πρότασης είναι το σπάσιμο των δωδεκατημορίων του προϋπολογισμού και ανά υγειονομική περιφέρεια, νομό ή και πόλη ακόμη, μέσα από πολύπλοκους υπολογισμούς που δεν ξέρω αν οι υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ είναι σε θέση να διεκπεραιώσουν.

Να εφαρμοστεί ένα σύστημα ανάλογο με το φάρμακο όπου, πέραν της συμμετοχής, θα καταβάλλεται από το ασφαλισμένο η διαφορά ασφαλιστικής και τιμής κρατικού τιμολογίου.

Ανεξάρτητα από την επιλογή από τις προτάσεις που ανέφερα, θα πρέπει να υπάρξει ορθολογική μείωση της ζήτησης, με την εφαρμογή διαγνωστικών πρωτοκόλλων, αλλά και τον καταλογισμό στους συνταγογραφούντες τουλάχιστον το 20% της αξίας των εξετάσεων που θα κρίνονται ως αυξημένη ζήτηση, σε σχέση με τους μέσους όρους ανά ειδικότητα, περιοχή και διάγνωση

Το τελευταίο μέτρο θα συμβάλει αποφασιστικά στη μείωση της τεχνητής ζήτησης, όπου αυτή παρατηρείται, και για όποιον λόγο παρουσιάζεται.

* Ο δρ. Λεωνίδας Αναγνώστου είναι βιοπαθολόγος, πρώην πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Ιδιωτικής Πρωτοβάθμιας Υγείας (ΠΟΣΙΠΥ).