Μόνο με σύστημα 3 πυλώνων εξασφαλίζεται ασφαλιστικό με αξιοπρεπείς παροχές

ΡΟΥΛΑ ΣΑΛΟΥΡΟΥ - kathimerini.gr

Την πρότασή της για τη θεμελίωση ενός δεύτερου, υποχρεωτικού πυλώνα συνταξιοδοτικής ασφάλισης, που θα λειτουργεί κεφαλαιοποιητικά, παρουσίασε η Ενωση Αναλογιστών Ελλάδος (ΕΑΕ), εκτιμώντας ότι για ένα μακροπρόθεσμα βιώσιμο σύστημα είναι αναγκαία και στη χώρα μας η συνύπαρξη των τριών πυλώνων ασφάλισης. Η μελέτη της ΕΑΕ με τέσσερα εναλλακτικά σενάρια καταδεικνύει αφενός το μέγεθος του προβλήματος, αφετέρου τη δυσκολία εξεύρεσης εύκολων λύσεων, καθώς φαίνεται πως, προκειμένου το σύστημα να περάσει σε μακροχρόνια οικονομική βιωσιμότητα με αξιοπρεπείς παροχές, απαιτείται σημαντικό διάστημα υψηλών ελλειμμάτων. Και αυτό, με δεδομένο ότι η σύγκριση γίνεται με τα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος πριν από την εφαρμογή των δύο τελευταίων μεταρρυθμίσεων, του 2015, με τη σταδιακή κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, και του 2016, με τη σημαντική μείωση των συντάξεων μέσω του νόμου Κατρούγκαλου.

Στη συνέχεια, βέβαια, σύμφωνα με τη μελέτη που παρουσιάστηκε, το έλλειμμα μειώνεται δραστικά καταλήγοντας σε αρκετά χαμηλότερα ελλείμματα σε σύγκριση πάντα με τη μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής του 2015 (αν και υπάρχει και πρόσφατη μελέτη του 2018).

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΑΕ Πάνο Δημητρίου, πεποίθηση της ένωσης είναι ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα, για να είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμο και με αξιοπρεπείς παροχές, θα πρέπει να είναι ένα σύστημα τριών πυλώνων.

Σύμφωνα, δε, με τη μελέτη που εκπόνησαν τα μέλη της ΕΑΕ Ηρ. Δασκαλόπουλος και Λευτ. Ζαρκαδούλας, καθώς και ο υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πειραιά και μέλος της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής (ΕΑΑ) Γ. Συμεωνίδης, στο πλαίσιο της λειτουργίας ενός συστήματος τριών πυλώνων, είναι δυνατόν να επιτευχθεί σε βάθος χρόνου σημαντική μείωση των ελλειμμάτων χρηματοδότησης που εμφανίζει το υφιστάμενο σύστημα επιβαρύνοντας τον κρατικό προϋπολογισμό και παράλληλα να διασφαλισθεί ένα αξιοπρεπές επίπεδο συντάξεων.

Αυτό που δεν διευκρινίστηκε, βέβαια, είναι το πώς θα καλυφθεί το κόστος μετάβασης από το τωρινό αναδιανεμητικό σύστημα, όπως λειτουργεί σήμερα, σε ένα σύστημα όπου ένας δεύτερος υποχρεωτικός πυλώνας ασφάλισης θα λειτουργεί κεφαλαιοποιητικά και συμπληρωματικά του πρώτου.

Οι μελετητές, πάντως, εκτιμούν πως μακροπρόθεσμα ο περιορισμός των ελλειμμάτων γίνεται χωρίς να επηρεασθεί η επάρκεια των παροχών, αφού ο δεύτερος πυλώνας μπορεί να αποδώσει σε βάθος χρόνου παροχές που οδηγούν σε πολύ υψηλά ποσοστά αναπλήρωσης.

Αναλυτικά, στον πρώτο πυλώνα, τα δύο πρώτα σενάρια λειτουργούν στο πλαίσιο της νοητής κεφαλαιοποίησης και οι εισφορές μειώνονται στο 10% ή στο 15% αντίστοιχα (από 20% που είναι σήμερα). Το σενάριο 3 περιλαμβάνει εθνική σύνταξη 400 ευρώ (για 15 χρόνια ασφάλισης) συν το αναλογικό σκέλος, ενώ οι εισφορές θα μειώνονται σταδιακά κατά 1% για τα επόμενα 10 χρόνια και αντίστοιχα θα αυξάνονται οι εισφορές στον δεύτερο πυλώνα. Το σενάριο 4 έχει εθνική σύνταξη 500 ευρώ τον μήνα και η μεταβατική περίοδο μείωσης των εισφορών που συρρικνώνεται κατά πέντε χρόνια.

Στον δεύτερο πυλώνα οι εισφορές θα αυξάνονται σταδιακά κατά 1% ετησίως από το 2018 και καταλήγουν στο 6% το 2023.