Από επιτροπή Παιδίατροι και Παθολόγοι για να ασκούν Διαβητολογία. Εκτός οι Γενικοί Γιατροί! Διευκρινήσεις του υπ.Υγείας

Δήμητρα Ευθυμιάδου

Τα πάνω κάτω φέρνει για άλλη μία φορά απόφαση του υπουργείου Υγείας που αποκλείει ουσιαστικά από την άσκηση της Διαβητολογίας τους Γενικούς Γιατρούς, ενώ υποβάλει σε κρίση από ειδική επιτροπή τους Παιδιάτρους και τους Παθολόγους που σήμερα ασχολούνται με τον Διαβήτη.

Αντίθετα μετονομάζει τους ενδοκρινολόγους ως Διαβητολόγους καθιστώντας τους ουσιαστικά τη μόνη ειδικότητα που από σήμερα μπορεί να ασκεί νόμιμα τη Διαβητολογία.

Το θέμα είχε αναδείξει πριν λίγες ημέρες το HealthReport.gr προκαλώντας αναστάτωση στον ιατρικό κόσμο. Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις λεπτομέρειες: «Εκτός της θεραπείας του Διαβήτη Παθολόγοι και Παιδίατροι που δεν έχουν εξειδίκευση! Τι προβλέπει υπ.απόφαση”

Πάντως από το υπουργείο Υγείας επισημαίνεται πως τα παραπάνω δεν σχετίζονται, ούτε κατά ελάχιστο, με περιορισμούς στη συνταγογράφηση των θεραπευτικών σκευασμάτων που είναι απαραίτητα για τους διαβητικούς ασθενείς ενώ κάνει λόγο για συντεχνιακά συμφέροντα και εκτιμά πως η θέσπιση εξειδίκευσης στον σακχαρώδη διαβήτη θα βάλει τάξη στο άναρχο τοπίο.

TI ΘΕΣΜΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΤΩΡΑ:

1) Θεσπίζεται για τους Παθολόγους και Παιδίατρους η εξειδίκευση για τον Σακχαρώδη Διαβήτη που θα ακολουθεί τους κανόνες των εξειδικεύσεων (δηλαδή 2ετής εκπαίδευση σε Διαβητολογικό Κέντρο και απόκτηση της εξειδίκευσης μετά από εξετάσεις).

Όσον αφορά τους μέχρι τώρα ασχολούμενους με τη νόσο, εφόσον το επιθυμούν θα υποβάλλουν το βιογραφικό τους και θα κριθούν από την αρμόδια 7μελή (3 Παθολόγοι, 3 Ενδοκρινολόγοι, 1 Παιδίατρος) επιτροπή, που συγκροτείται με υπουργική απόφαση έπειτα από γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ.

Μόνο οι ανωτέρω θα δικαιούνται νόμιμα να φέρουν το τίτλο του «Διαβητολόγου». Η θέσπιση της εξειδίκευσης στον Σακχαρώδη Διαβήτη επισημαίνει το υπ. Υγείας, θα συμβάλλει στον καθορισμό ενός αυστηρά ελεγχόμενου πλαισίου εκπαίδευσης και αξιολόγησης των εξειδικευόμενων. Παράλληλα με τον τρόπο αυτό θα διασφαλισθεί η τυποποίηση και το υψηλό επίπεδο της εκπαίδευσης και της επιμόρφωσης σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, ώστε να παραχθούν πιστοποιημένα στελέχη για τις ανάγκες της εκπαίδευσης γιατρών στον Σακχαρώδη Διαβήτη.

Έτσι διευκρινίζει το αρμόδιο υπουργείο θα αναβαθμιστούν οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας στους πάσχοντες, αλλά και θα αποκαταστήσει το επιστημονικά τελείως αδιανόητο οι Ενδοκρινολόγοι, που είναι ιατροί ενηλίκων, να αντιμετωπίζουν ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη παιδικής και εφηβικής ηλικίας.

2) Με την αλλαγή του τίτλου της Ενδοκρινολογίας σε «Ενδοκρινολογία-Διαβήτης και Μεταβολισμός» πιστοποιείται ότι οι Ενδοκρινολόγοι μπορούν να φέρουν τον τίτλο του Διαβητολόγου και αναγνωρίζονται ως ισότιμοι των εξειδικευμένων Παθολόγων και Παιδιάτρων.

3) Αναφορικά με τους Γενικούς Γιατρούς, δεδομένου ότι ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί κύριο αντικείμενο Α’θμιας περίθαλψης υγείας δεν θα μπορούν να πάρουν την εξειδίκευση του ΣΔ, δεδομένου ότι μέχρι τώρα η εκπαίδευση τους στην Παθολογία ήταν μόλις 6 μήνες (τώρα, με τις αλλαγές του Αυγούστου 2018 έγινε 1 χρόνος).

Αναγνωρίζοντας όμως το υπ. Υγείας στη σημασία του ρόλου τους στην Α’βάθμια περίθαλψη θα μπορούν να κάνουν μετεκπαίδευση στα Διαβητολογικά Κέντρα έως 1 χρόνο, δεν μπορούν όμως να φέρουν το τίτλο του «Διαβητολόγου».

Σύγχρονη μάστιγα

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι χρόνια εξελισσόμενη αγγειακή κυρίως (και όχι μόνο) νόσος, που έχει πολυσυστηματικές συνέπειες με μακροχρόνιες επιπλοκές.

Αποτελεί την πρώτη αιτία τύφλωσης, νεφρικής ανεπάρκειας και ακρωτηριασμού των άκρων, ενώ οι ασθενείς κινδυνεύουν να έχουν 2-4 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιαγγειακό επεισόδιο.

Παράλληλα, η κλινική αντιμετώπισή του δημιουργεί τεράστιο κόστος που ανέρχεται για κάθε ασθενή χωρίς επιπλοκές περίπου στα 1300 Ευρώ ετησίως και με επιπλοκές στα 3500 Ευρώ ετησίως.

Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα, ο επιπολασμός του Σακχαρώδη Διαβήτη είναι ιδιαίτερα υψηλός, και παρουσιάζει αυξητική τάση τις τελευταίες δεκαετίες. Σε πρόσφατες έγκυρες μελέτες η συχνότητα του Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου2 εντοπίσθηκε σε ποσοστό 12% του πληθυσμού (περίπου 1.200.000 άτομα). Επιπρόσθετα, τις τελευταίες δεκαετίες έχει παρατηρηθεί αύξηση και της συχνότητας του Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου1 που αφορά κύρια παιδικές και εφηβικές ηλικίες.