Τρίτη 24 Ιουλίου 2012

Ζητεί να καταργηθεί η εκτέλεση διαταγών πληρωμής!



ΚΟΥΣΟΥΡΝΑΣ3Την ψήφιση τροπολογίας στο προς διαβούλευση νομοσχέδιο για την τροποποίηση διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, είτε σε άλλο νομοσχέδιο αρμοδιότητας, είτε του Υπουργείου Εσωτερικών, είτε του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, με την οποία θα απαγορεύονται εφεξής αναγκαστικά μέτρα σε βάρος του Δημοσίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε εκτέλεση διαταγών πληρωμής για οφειλές από έργα, προμήθειες, υπηρεσίες και μελέτες πριν αποφανθούν επί των ένδικων διαφορών τα διοικητικά δικαστήρια, εισηγήθηκε χθες ο δήμαρχος Ρόδου κ. Στάθης Κουσουρνάς!
Ο κ. Κουσουρνάς με την έναρξη της θητείας του βρέθηκε αντιμέτωπος με δεκάδες διαταγές πληρωμής για οφειλές καποδιστριακών Δήμων, με κατασχέσεις ακινήτων του Δήμου (Βιβλιοθήκη Κρεμαστής, Ιαλύσιον, Νηρέας) ενώ αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της νέας δημοτικής αρχής έναντι των πιστωτών της, εξαιτίας της δραματικής μείωσης των εσόδων του Δήμου και των επιχορηγήσεών του από το κράτος.
H ασυλία του δημοσίου, το περιβόητο «ακατάσχετο» των περιουσιακών του στοιχείων που προβλέφθηκε με το νόμο 2097/52, ο οποίος όριζε ρητά ότι δεν μπορεί να γίνει αναγκαστική εκτέλεση για χρηματικές οφειλές του δημοσίου ούτε μπορεί να του επιδοθεί επιταγή για πληρωμή των ποσών αυτών καταργήθηκε οριστικά μετά από απόφαση του Αρείου Πάγου που τον έκρινε αντισυνταγματικό.
Με δεδομένη τη νομολογία και την αδυναμία τροποποίησής της ο κ. Κουσουρνάς και η νομική υπηρεσία του δήμου προκειμένου να εξασφαλίσουν την προστασία των περιουσιακών στοιχείων του Δήμου εισηγούνται αρμοδίως να ψηφιστεί τροπολογία με την οποία θα επιτρέπονται εκτελέσεις σε βάρος του δημοσίου μόνο αν υπάρχει πρώτα απόφαση των διοικητικών δικαστηρίων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Διεθνής Σύμβαση για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα που έχει κυρωθεί από τη χώρα μας με νόμο, ήδη από το 1977, προβλέπει ότι όταν το Δημόσιο χρωστά, οφείλει να πληρώνει. Παρέχει δηλαδή στους πολίτες άμεση και αποτελεσματική προστασία, καθώς δεν συνδέει την εκτέλεση οποιασδήποτε δικαστικής απόφασης από το αν η εκτέλεση αυτή αφορά το Δημόσιο ή όχι. 
Αδιάφορο είναι σύμφωνα με τις διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης, ακόμη κι αν υπάρχει νόμος στις εθνικές νομοθεσίες που ορίζει τα αντίθετα. Η Διεθνής Σύμβαση υπερισχύει κάθε άλλης αντίθετης εσωτερικής νομοθετικής διάταξης. 
Θυμίζουμε ότι ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι επιτρέπεται η έκδοση διαταγής πληρωμής από τον αρμόδιο πολιτικό δικαστή, δηλαδή Ειρηνοδίκη ή δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου σε βάρος του Δημοσίου. Στους εκτελεστούς τίτλους συμπεριλαμβάνονται και οι διαταγές πληρωμής που εξομοιώνονται λειτουργικά με δικαστικές αποφάσεις, αφού επιλύουν διαφορές και ανταποκρίνονται στα λειτουργικά γνωρίσματα της δικαστικής προστασίας του άρθρου 20 του Συντάγματος.
Εν πάση περιπτώσει στην εισήγηση που απέστειλε χθες ο κ. Κουσουρνάς προς τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Χάρη Καστανίδη, τον Υφυπουργό κ. Πάρη Κουκουλόπουλο, τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου και τον Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Γιάννη Ραγκούση αναφέρονται τα εξής:
«ΘΕΜΑ: Τροπολογία επί της έκδοσης διαταγών πληρωμής κατά του Δημοσίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης επί λογαριασμών από διοικητικές συμβάσεις εκτέλεσης δημοσίων έργων κ.λ.π.
Σύμφωνα με διαμορφωθείσα νομολογία από τον Άρειο Πάγο (ενδεικτ. Α.Π. 1859/2009 ΝοΒ 58,964, Α.Π. 2347/2009 ΝοΒ 58, 1172) έχει γίνει δεκτή η απευθείας από τα πολιτικά δικαστήρια έκδοση διαταγών πληρωμής κατά του Δημοσίου και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης από κατ' εκτέλεση διοικητικών συμβάσεων λογαριασμούς δημόσιων ή δημοτικών έργων, μελετών, προμηθειών και υπηρεσιών (Σχετ. και η 18/2005 απόφαση του Α.Ε.Δ.).
Και τούτο παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με αντιθέτως διαμορφωθείσα νομολογία από το Συμβούλιο της Επικράτειας (ενδεικτ. ΣτΕ 332/1998 Αρμ. 1999/1603, 1074/2009 «Νόμος») οι διαφορές από διοικητικές συμβάσεις, ως είναι οι συμβάσεις περί εκτέλεσης δημοσίων έργων, κατά τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 94 του Συντάγματος, επιβάλλουν τη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων με προσφυγή στο αρμόδιο διοικητικό εφετείο, για κάθε είδους οικονομική διαφορά , ενδεικτικά ακόμη και για την περίπτωση που η διοίκηση καθυστέρησε να πληρώσει και υφίσταται αξίωση του αναδόχου για καταβολή τόκων υπερημερίας (ενδεικτ. ΣτΕ 3194/2006 Δ. Δικ. 2009,1504).
Περαιτέρω είναι γνωστό ότι ο νομοθέτης για την εξάντληση κάθε περιθωρίου διαφάνειας και εφαρμογής των αρχών της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, απαιτεί ως προϋπόθεση του παραδεκτού της προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια, -προκειμένου τα τελευταία να έχουν απολύτως διαφανή εικόνα των υποθέσεων- την διαδικασία της ενώπιον προϊσταμένων διοικητικών αρχών διοικητικής επίλυσης της διαφοράς (αρ. 77 παρ.3 Ν.3669/2008, αρ. 27 παρ. 8 Ν.3164/2003 κ.λ.π. ).Τούτο όμως που δια των απευθείας από τα πολιτικά δικαστήρια εκδιδόμενων διαταγών πληρωμής καταργείται.
Πλέον αυτών, θεωρούμενων των σύμφωνα με τα παραπάνω απευθείας από τα πολιτικά δικαστήρια διαταγών πληρωμής ως δικαστικών αποφάσεων, η πληρωμή τους εκφεύγει ακόμη και του προληπτικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο τουλάχιστον για τους δήμους, τις περιφέρειες και τα Ν.Π.Δ.Δ. τους (αρ. 275 Ν.3852/2010) με ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Υπό τα δεδομένα αυτά και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι πληρωμές των έργων, προμηθειών, υπηρεσιών και μελετών του δημόσιου τομέα ευθέως άπτονται της προστασίας του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου συμφέροντος, πράγμα υπό τις σημερινές δύσκολες οικονομικά περιστάσεις της ελληνικής πολιτείας ανάγεται πλέον και σε θέμα εθνικού συμφέροντος, είναι φανερό ότι επιβάλλεται να υπάρξει νομοθετική παρέμβαση,
Η νομοθετική παρέμβαση πρέπει να αποσκοπεί στο να σταματήσει η υποκατάσταση του φυσικού δικαστή επιπέδου μάλιστα δικαιοδοσίας Διοικητικού Εφετείου.
Να διακοπεί δηλαδή η συνέχιση του φαινομένου της πριν τη διάγνωση των διαφορών από τα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια (αρ. 94 παρ. 1 και 2 Σ.) εκδόσεως διαταγών πληρωμής και περαιτέρω κρίσης των εναντίον αυτών ανακοπών από τα πολιτικά δικαστήρια επιπέδου Ειρηνοδικείου και Μονομελούς Πρωτοδικείου (αρ. 625 ΚΠολΔ), ήτοι από δικαστήρια τα οποία πλέον ότι δεν έχουν τη δικαιοδοσία επίλυσης διαφορών από διοικητικές συμβάσεις, στερούνται και του τεκμηρίου των ειδικών γνώσεων εφαρμογής της διοικητικού δικαίου νομοθεσίας δημοσίων έργων.
Κατόπιν αυτών εισηγούμαστε την ακόλουθη τροπολογία νόμου είτε στο προς διαβούλευση νομοσχέδιο τροποποίησης διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, είτε σε άλλο νομοσχέδιο αρμοδιότητας είτε του Υπουργείου Εσωτερικών, είτε του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
«Για την από τα πολιτικά δικαστήρια έκδοση διαταγής πληρωμής για απαίτηση λογαριασμού που προέρχεται από ανήκουσα στα διοικητικά δικαστήρια οποιασδήποτε αιτίας οικονομική διαφορά από διοικητική σύμβαση εκτέλεσης έργου, προμήθειας, υπηρεσίας ή μελέτης του δημοσίου ή δήμων, ή περιφερειών, ή ν.π.δ.δ. αυτών, απαιτείται η προηγούμενη έκδοση τελεσίδικης απόφασης από τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια που να επιλύει τη διαφορά και να αναγνωρίζει το ληξιπρόθεσμο του λογαριασμού.»

dimokratiki.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου