Συνταγογράφηση φαρμάκων με δραστική ουσία, αποφάσισε το ΣτΕ

Ο νόμος υποχρεώνει τον γιατρό να συνταγογραφεί με τη δραστική ουσία και τον φαρμακοποιό να χορηγεί στον ασφαλισμένο το φθηνότερο γενόσημο που την περιέχει.

Κανονικά θα γίνεται η συνταγογράφηση των φαρμάκων με τη δραστική τους ουσία, αντί της εμπορικής ονομασίας.

Αυτό αποφάσισε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, απορρίπτοντας τις αιτήσεις ακύρωσης που είχαν υποβάλει ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος (ΠΙΣ) και οι Ιατρικοί Σύλλογοι της Αθήνας (ΙΣΑ) και του Πειραιά (ΙΣΠ).

Οι ανώτατοι δικαστές έκριναν ότι το μέτρο της συνταγογράφησης με τη δραστική ουσία κάθε φαρμάκου είναι σύμφωνο με το Σύνταγμα και δεν παραβιάζουν τις συνταγματικές διατάξεις.

Έκριναν, επίσης, ότι δεν παραβιάζουν ούτε διεθνείς συνθήκες που κατοχυρώνουν το δικαίωμα στην υγεία, την οικονομική και επαγγελματική ελευθερία και την ισότητα.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ δέχτηκε ότι η παραγωγή και κυκλοφορία γενοσήμων φαρμάκων υπόκειται σε εγγυήσεις ασφάλειας, αντίστοιχες με εκείνες των πρωτοτύπων φαρμάκων αναφοράς, ενώ επιβάλλεται συνεχής επανεκτίμηση της σχέσης κινδύνου – ωφέλειας.

Στη δικαστική διαμάχη ενώπιον του ΣτΕ, οι Ιατρικοί Σύλλογοι ζήτησαν την ακύρωση της απόφασης του υπουργείο Υγείας, με το επιχείρημα ότι προκαλούνται κίνδυνοι για την υγεία των ασθενών και πως αναιρείται η επιστημονική ελευθερία του γιατρού να επιλέξει τον πλέον ενδεδειγμένο φάρμακο για τον ασθενή του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι παρέμβαση υπέρ του μέτρου της συνταγογράφησης με δραστική ουσία έκανε το προεδρείο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής (ΦΣΑ).

Δραστική

Κάθε φάρμακο έχει μία εμπορική ονομασία και περιέχει μία ουσία η οποία επιφέρει το θεραπευτικό αποτέλεσμα (δραστική ουσία).

Για να καλυφθούν τα έξοδα έρευνας και ανάπτυξής του, κάθε νέο φάρμακο προστατεύεται επί μία εικοσαετία από την κατάθεση του διπλώματος ευρεσιτεχνίας (πατέντα).

Στο διάστημα αυτό, δεν μπορεί να παραχθεί κανένα σκεύασμα με την ίδια δραστική ουσία και άλλη εμπορική ονομασία.

Γενόσημα

Με τη λήξη της πατέντας, μπορεί πλέον να παραχθεί αντίγραφό του, το οποίο ονομάζεται “γενόσημο” και είναι σαφώς πιο φθηνό, καθώς δεν επιβαρύνεται με κόστος έρευνας και ανάπτυξης.

Ο νόμος υποχρεώνει τον γιατρό να συνταγογραφεί με τη δραστική ουσία και τον φαρμακοποιό να χορηγεί στον ασφαλισμένο το φθηνότερο γενόσημο που την περιέχει.

Δ.Κ.