Κορονοϊός: Κραυγή απόγνωσης από νοσηλευτή ενάντια στους αρνητές της πανδημίας – “Ελάτε να μου πείτε εμένα ότι είναι όλα καλά και θα πάμε σε κλαμπ…”

Μιχάλης Θερμόπουλος - IATROPEDIA

Η πανδημία COVID-19 που ξεκίνησε πριν από 9 μήνες στην Γουχάν της Κίνας, εξαπλώθηκε και σαρώνει ολόκληρο τον πλανήτη τους τελευταίους 6 μήνες με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια άλλα κρούσματα.

Κρούσματα, που, ανάλογα με την σοβαρότητα της νόσου που πέρασαν, μπορεί να τους μείνουν δια βίου σοβαρά προβλήματα υγείας εξαιτίας της βλάβης του κορονοϊού SARS-CoV-2 στον οργανισμό των ασθενών.

Εμβόλιο δεν φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα, η παγκόσμια οικονομία βιώνει τριγμούς που έχουν γονατίσει εργαζόμενους κι επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο.

Και όμως, υπάρχουν άτομα που αρνούνται πεισματικά όχι μόνο την σοβαρότητα αλλά ακόμα και την ίδια την ύπαρξη της πανδημίας COVID-19!

Βλέποντας όλα αυτά από την “πρώτη γραμμή”, ένας νοσηλευτής στη Ρώμη επιτέθηκε σε εκείνους που δεν ενδιαφέρονται για τις προφυλάξεις για την COVID-19 και σε εκείνους που αρνούνται την ύπαρξη του κορονοϊού με μια έντονα συναισθηματική του ανάρτηση στο Facebook, η οποία έγινε παγκόσμιο viral φαινόμενο τις τελευταίες μέρες με πάνω από 23 χιλιάδες likes και 12 χιλιάδες shares.

Το μήνυμα του Marco Bellafiore, νοσηλευτή στο νοσοκομείο Umberto I της Ρώμης, στρέφεται εναντίον ανθρώπων που δεν σέβονται τα μέτρα κατά της μόλυνσης, ζητώντας τους να πάνε και να του πουν “ότι όλα είναι καλά, ότι δεν υπάρχει τίποτα, απόψε θα πάμε σε κλαμπ".

Ο Bellafiore, ο οποίος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στον κορονοϊό, ο οποίος έχει πλήξει δραματικά την Ιταλία, χωρίς να έχει πάει διακοπές. Και ξέρετε τι έγραφε ένα από τα πρώτα σχόλια κάτω από την ανάρτηση;… “Βρες άλλη δουλειά, δεν σε υποχρεώνει κανείς να κάνεις αυτήν”…

Τι έγραψε ο νοσηλευτής Marco Bellafiore προς τους αρνητές της πανδημίας (σ.σ. μετάφραση από Ιταλικά, συγχωρήστε μας τυχόν λαθάκια…)

Πολεμική ανάρτηση.

Την τελευταία φορά που χρειαζόμουν να αλλάξω εσώρουχα, πρέπει να ήμουν 3 ή 4 ετών, ήμουν ακόμα στο νηπιαγωγείο και ακόμα κατουρούσα στο παντελόνι μου.

Αυτήν τη φορά, μετά από σχεδόν 5 ώρες στην βάρδιά μου, τόσο κλειστά ντυμένος που έβγαλα από ιδρώτα μέχρι το νερό που με βάφτισαν, τα εσώρουχα μου ήταν τόσο βρεγμένα που από γκρι έγιναν μαύρα.

Ελάτε να μου πείτε εμένα ότι όλα είναι εντάξει, ότι δεν υπάρχει τίποτα, ότι απόψε θα πάμε για clubbing. Την ίδια στιγμή εμείς είμαστε στους 30 βαθμούς Κελσίου φορώντας μια φόρμα λες είμαστε σε κέντρο αδυνατίσματος, όχι εσείς.

Οπότε, ποιος νοιάζεται, δεν είμαι εγώ με ένα σωλήνα χωμένο στον λαιμό μου, να τα κάνω στο παντελόνι μου, ενώ μια μηχανή αναπνέει για μένα. Μην ανησυχείς φίλε, δεν θα σου συμβεί. Και, ακόμα κι αν σου συμβεί, υπάρχουν αυτοί οι γαμημένοι που, με μπόνους κοντά στα 100€ (ακαθάριστο) τον μήνα, εργάζονται ολόκληρες βάρδιες ντυμένοι σαν δύτες βαθέων υδάτων, που ιδρώνουν τόσο πολύ, ώστε μπορείς να κάνεις ράφτινγκ με το νερό που βγαίνει όταν αφαιρούμε τον εξοπλισμό μας. Αλλά όχι, δεν θα συμβεί σε εσάς. Ποιος χέστηκε για τους κανόνες ε;

Και εν τω μεταξύ αναπνέουμε τον ίδιο ζεστό αέρα μέσα σε μια μάσκα επί ώρες λόγω της γαμημένης συμπεριφοράς σας.

Πήγαινε εσύ διακοπές, πήγαινε, γιατί εγώ ακόμα να πάω. Ίσως γι' αυτό είμαι λίγο πολεμικός.