ΟΙ ΔΥΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Οι θεμελιώδεις αρχές της χρηστής Δημόσιας Διοίκησης, δηλαδή η «Αρχή της καλής πιστής» (άρθρο 5 §1 του Συντάγματος - βλέπε Παράρτημα) και η «αρχή της ισότητας» (άρθρο 4, §1 του Συντάγματος – βλέπε Παράρτημα) παραβιάζονται στα άρθρα 8, 17, 48 και 52 του σχεδίου νόμου για το ασφαλιστικό, εισάγωντας δυσμενείς διακρίσεις μεταξύ μισθωτών και ελευθέρων επαγγελματιών, όπως αναλύονται παρακάτω στα:

Άρθρο 8 §1: Ανταποδοτική σύνταξη - υπολογισμός αυτής

Άρθρο 17, εδ ι΄ & ιι΄: Εφάπαξ παροχή - Τρόπος υπολογισμού

Άρθρο 48: Ειδικές διατάξεις για θέματα παροχών- Θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα

Άρθρο 52 §8: Εισφορές μισθωτών & εργοδοτών

Ειδικότερα

Άρθρο 8 §1: Ανταποδοτική σύνταξη - υπολογισμός αυτής

Με το άρθρο 8, §1, εισάγεται εξαιρετικά δυσμενής διάκρισης στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης μεταξύ μισθωτών και ελευθεροεπαγγελματιών – αυτοαπασχολουμένων.

Έτσι για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης των μισθωτών, λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές του ασφαλισμένου για κάθε ημερολογιακό έτος, πλην του τελευταίου έτους ή τμήματος έτους, κατά το οποίο υποβάλλεται η αίτηση συνταξιοδότησης, προσαυξαυνόμενες κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Για τους ελευθέρους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολουμένους για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης λαμβάνονται υπόψη οι ασφαλιστικές κατηγορίες βάσει των όποιων υπολογίζονταν οι εισφορές για κύρια σύνταξη σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο μέχρι την θέση σε ισχύ του νομού αυτού χωρίς όμως την προσαύξηση της ετησίας μεταβολής των μισθών και, για το διάστημα μετά την δημοσίευση του νόμου, το εισόδημα, το οποίο υπόκειται σε εισφορές σύμφωνα με τα άρθρα 53 & 54 του παρόντος, καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου.

Για τους παλαιούς ασφαλισμένους υγειονομικούς δεν γίνεται καμιά αναφορά στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, δηλαδή σε ποιο ασφαλιστέο μισθό θα γίνει ο υπολογισμός της σύνταξης.

Άρθρο 17, εδ ι΄ & ιι΄: Εφάπαξ παροχή, τρόπος υπολογισμού του

Εισάγεται εξαιρετικά δυσμενής διάκριση στον τρόπο υπολογισμού της εφάπαξ παροχής εις βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών σε σχέση με τον τρόπο υπολογισμού των μισθωτών. Ειδικότερα για τον μισθωτό προβλέπεται ως βάση υπολογισμού οι μισθοί των πέντε τελευταίων ετών (συνήθως οι υψηλότεροι του εργασιακού βίου) διαιρούμενοι δια των μηνών απασχόλησης Χ 70%, ενώ αντίθετα για τους ελεύθερους επαγγελματίες αθροίζονται οι συντάξιμες αποδοχές όλου του εργασιακού βίου (40 ετών), που είναι απείρως χαμηλότερη βάση υπολογισμού, (ίσως του 1/8 της αντίστοιχης βάσης των μισθωτών) Χ 85%. Έτσι σε ορισμένες περιπτώσεις οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι με πολλαπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές των μισθωτών, σε όλο τον εργασιακό τους βίο, θα προσδοκούν κατ’ εκτίμηση το 1/8 του ποσού του εφάπαξ των μισθωτών.

Εισάγεται εξαιρετικά δυσμενής διάκριση στον τρόπο υπολογισμού της εφάπαξ παροχής εις βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών.

Άρθρο 48 Ειδικές διατάξεις για θέματα παροχών (θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα)

Με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου καταργούνται τα θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που οι ασφαλισμένοι υγειονομικοί είχαν κατοχυρώσει σύμφωνα με τις διατάξεις του N.3863/2010, άρθρο 4 §1 (ΦΕΚ 115 Α) όπως τροποποιήθηκαν από τις διατάξεις του N.4337/2015 άρθρο 14 §4(ΦΕΚ 129 Α).

Με τις διατάξεις των Ν.3863/2010 & N.4337/2015, οι ασφαλισμένοι που μέχρι 31.12.2010 είχαν υπαχθεί σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης ή το δημόσιο και μέχρι 31.12.2014 είχαν θεμελιώσει τις κατά περίπτωση προϋποθέσεις χρόνου ασφάλισης και ορίου ηλικίας, αλλά η συνταξιοδότηση τους αρχίζει από 1.1.2015 και μετά είτε θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1.1.2015 και εφεξής, δικαιούνται:

α) Τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους έως 31.12.2010, το οποίο υπολογίζεται με βάση τα ποσοστά και τις συντάξιμες αποδοχές ή ασφαλιστικές κατηγορίες ή τα οριζόμενα κατ’ έτος ποσά συντάξεων, όπως ισχύουν κατά το χρόνο συνταξιοδότησης και όπως προβλέπονται για κάθε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο από γενικές ή καταστατικές διατάξεις που εξακολουθούν να ισχύουν.

β) Τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους από 1.1.2011 έως την ημερομηνία συνταξιοδότησής τους που υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3863/2010 ενώ διατηρούσαν και το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν οποτεδήποτε.

Κεφάλαιο Ζ’ Ενιαίοι Κανόνες Εισφορών – Πόροι - Ανακεφαλαιοποίηση του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης

Άρθρο 52 Εισφορές Μισθωτών και Εργοδοτών

Με το άρθρο 52 §8, δεν αναπροσαρμόζονται, και παραμένουν στο ύψος που προβλεπόταν κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος, οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, που εμπίπτουν στις κατηγορίες που εξαιρέθηκαν από την αύξηση των ορίων ηλικίας της υποπαρ. Ε3 της παραγράφου Ε΄ του άρθρου 2 του Ν.4336/2015, σύμφωνα με την υπ’ αριθμό Φ11321/οικ.47523/1570 απόφασης του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΦΕΚ Β’ 2311/26-10-2015), καθώς και των εργαζομένων που υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 20 & 21 του Ν.3863/2010 (Α115), όπως ισχύει. Στο ίδιο ύψος παραμένουν και οι αντίστοιχες εργοδοτικές εισφορές.

Η διάταξη αυτή δεν ισχύει για τους αυτοαπασχολούμενους και τους ελευθέρους επαγγελματίες υγειονομικούς.

Δρ Ιωάννης Κιτσοπανίδης, Ιατρός- Ενδοκρινολόγος

τ. πρόεδρος Επιτροπής Ι.Σ.Α. για το ΤΣΑΥ

Βασίλειος Σταθόπουλος, Οδοντίατρος- Ορθοδοντικός

Μέλος Δ.Σ. Ο.Σ.Α.

------------------------------------------------------

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Άρθρο 5 §1 του Συντάγματος

Αρχή της καλής πιστής

Η αρχή της καλής πίστης και η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου επιβάλλουν στη δημόσια διοίκηση να μην εκμεταλλεύεται το διοικούμενο ή ακόμη περισσότερο να δημιουργεί καταστάσεις πλάνης, απάτης ή απειλής του. Η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης επιβάλει στη δημόσια διοίκηση να μην επικαλείται δικές της παραλείψεις, για τις οποίες ο διοικούμενος δεν φέρει καμία ευθύνη ή να αγνοεί μια ευνοϊκή για τον διοικούμενο πραγματική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί επί μακρό χρονικό διάστημα και να αρνείται το δικαίωμα του να συνάγει της ωφέλιμες έννομες συνέπειες της, τα οφέλη δηλαδή που αυτή συνεπάγεται.

Άρθρο 4, §1 του Συντάγματος

Η αρχή της ισότητας

«Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου»: Η ισότητα αυτή ωστόσο γίνεται κατανοητή τόσο ως ισότητα εντός του νόμου και ως ισότητα έναντι του νόμου. Η ισότητα εντός του νόμου δεσμεύει τον νομοθέτη, ο οποίος κατά την θέσπιση νομοθετικών ρυθμίσεων πρέπει να θεσπίζει κανόνες οι οποίοι δεν παραβιάζουν την αρχή της ισότητας, ενώ η ισότητα έναντι του νόμου δεσμεύει την διοίκηση και τα δικαστήρια τα οποία υποχρεούνται να εφαρμόζουν τον νόμο προστατεύοντας την ισότητα ανάμεσα στους πολίτες.

Κατά το άρθρο 4 §1, η ισότητα δεν γίνεται κατανοητή, ως τυπική και αριθμητική, όπως η ισότητα της ψήφου η οποία απορρέει από την αντιπροσωπευτική αρχή (άρθρο 51 §2) αλλά ως ουσιαστική ή αναλογική.