Η κρίση «αλλάζει» τα φάρμακα καρκινοπαθών- διαβητικών

«Επώδυνες» επιλογές για τους ασθενείς με χρόνιο πόνο

Αποκλεισμό από τη θεραπεία πρώτης επιλογής και δυσβάσταχτη οικονομική συμμετοχή για την εξασφάλιση των φαρμάκων τους καταγγέλλουν οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη καθώς και οι χρονίως πάσχοντες από νευροπαθητικό πόνο, που εμφανίζεται ως συνοδός νόσος πολλών μορφών καρκίνου. 

Όπως επισήμαναν την Τετάρτη οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Εταιρίας Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας (ΠΑΡΗΣΥΑ) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων - Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ), η πρόσβαση αυτών των ασθενών στη θεραπεία περιορίζεται εξαιτίας του νέου συστήματος ασφαλιστικής κάλυψης των φαρμάκων από τον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ).

Σύμφωνα με την πρόσφατη θετική λίστα φαρμάκων, οι ασφαλισμένοι καλούνται να καταβάλλουν σημαντικά αυξημένη συμμετοχή, έως και 95%, προκειμένου να συνεχίσουν να λαμβάνουν τα φάρμακα (πρώτης επιλογής) για την αντιμετώπιση του χρόνιου νευροπαθητικού πόνου. Η εναλλακτική που έχουν, εφόσον θέλουν να μην… υποφέρουν αλλά και να μην πληρώσουν έως και 95% περισσότερη συμμετοχή στο φάρμακο τους, είναι να επιστρέψουν σε παλαιότερες κι ενδεχομένως λιγότρο αποτελεσματικές θεραπείες. 

«Φάρμακα με ενδείξεις σε διαφορετικά σύνδρομα Νευροπαθητικού Πόνου (Κεντρικός Νευροπαθητικός Πόνος, Διαβητική Νευροπάθεια, Μετατραυματικός Νευροπαθητικός Πόνος και άλλα) έχουν ενταχθεί στην ίδια θεραπευτική κατηγορία χωρίς να μπορούν να θεωρηθούν, σύμφωνα όλα τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα, θεραπευτικά ισοδύναμα και κατ’ επέκταση ανταλλάξιμα» ανέφερε χαρακτηριστικά η αναπληρώτρια καθηγήτρια Αναισθησιολογίας, Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας, κυρία Αθηνά Βαδαλούκα, προσθέτοντας μάλιστα ότι «δεν μπορούμε να αλλάξουμε την Ιατρική επειδή κάποιος εξέδωσε μία λίστα. Ο πόνος είναι πόνος και δεν μπορεί να θεωρείται δευτερεύον ζήτημα μιας ασθένειας».

Δυσβάσταχτη η συμμετοχή στη θεραπεία για τους διαβητικούς

Σημαντικό κόστος έχουν επωμισθεί για τη φαρμακευτική αγωγή τους και οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη. Είναι ενδεικτικό ότι τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 καταβάλλουν κάθε μήνα 10% συμμετοχή στην ινσουλίνη και τα αντιδιαβητικά δισκία καθώς και 25% για τη θεραπεία συνοδών παθήσεων και αναλώσιμα διαβητικά υλικά. 

«Πολλά άτομα με διαβήτη δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να καλύψουν το επιπλέον κόστος για τη θεραπεία των συνοδών παθήσεων της νόσου, όπως της Διαβητικής Νευροπάθειας, της υπέρτασης και της χοληστερίνης με αποτέλεσμα την εμφάνιση επιπλοκών που, με τη σειρά τους, μπορεί να οδηγήσουν σε βαριές και μη αναστρέψιμες αναπηρίες για τους ίδιους (ακρωτηριασμούς, καρδιαγγειακά νοσήματα κ.λπ)», είπε στη διάρκεια της συνέντευξης τύπου η κυρία Σπυριδούλα Λάγιου, μέλος του ΔΣ της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ και πρόεδρος του Συλλόγου Νέων Ελλήνων Διαβητικών. 

Η ίδια επισήμανε ότι είναι ανάγκη η πολιτεία να σταματήσει να ελέγχει μόνο το κόστος μιας θεραπείας, αλλά να εστιάσει αφενός μεν στο πόσο αποτελεσματική είναι για τον κάθε πάσχοντα, αφετέρου στην μακροπρόθεσμη μείωση του κόστους της νόσου για το σύστημα υγείας. ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ