Νέο «χαστούκι» αναμένει τους ασθενείς για το επόμενο διάστημα, καθώς σύμφωνα με υπουργική απόφαση του Μάκη Βορίδη που δημοσιεύθηκε και σε ΦΕΚ (2243 / 18.8.2014, το ίδιο που αφορά στο πλαφόν των διαγνωστικών εξετάσεων) η φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ για το τρέχον έτος αλλά και για το 2015, ανέρχεται στα 2 δις ευρώ.
Το ποσό αυτό, περιλαμβάνει και τον ΦΠΑ ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι περιλαμβάνει επίσης τόσο την δαπάνη για τα εμβόλια, τους ορούς και τα παράγωγα αίματος, όσο και την δαπάνη για τους ανασφάλιστους.
Είναι φανερό πλέον, ότι οι ασθενείς, θα βρεθούν για ακόμη μία φορά αντιμέτωποι με έναν κουτσουρεμένο προϋπολογισμό, ο οποίος θα πρέπει να μοιραστεί και στις ευπαθείς κοινωνικά εκείνες ομάδες, που έχουν απωλέσει την ασφαλιστική τους κάλυψη και που είναι οι ανασφάλιστοι, οι οποίοι αυξάνονται, με την ανεργία να καταγράφει διαρκώς αυξητικές τάσεις (πάνω από 27%) και να μην δείχνει σημάδια βελτίωσης.
Ήδη οι εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας (ΣΦΕΕ και ΠΕΦ) έχουν ζητήσει την αύξηση της δαπάνης κατά 200 εκατ. ευρώ επιπλέον (η δαπάνη δηλαδή να φθάσει τα 2,2 δισ ευρώ), καθώς όπως τονίζουν το ποσό αυτό, είναι η ελάχιστη κατά κεφαλή δαπάνη στην Ευρώπη και δεν μπορούμε να πέσουμε κάτω από το ευρωπαικό αυτό όριο. Αναμένουν δε με αγωνία, την συνάντηση με τον υπουργό Υγείας κ.Μάκη Βορίδη στις προσεχείς εβδομάδες.
Επίσης αυτό που ζητούν είναι να διαχωρισθούν τα ΦΥΚ (Φάρμακα υψηλού κόστους) από τον προϋπολογισμό της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης των 2 δις ευρώ. Ζητάμε ξεχωριστό προϋπολογισμό, τονίζουν στελέχη της ΠΕΦ υποστηρίζοντας, ότι οι επιχειρήσεις μέλη της Ένωσης, δεν προτίθενται να πληρώσουν επιπλέον clawback εξαιτίας των ΦΥΚ. Να σημειωθεί ότι η δαπάνη των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ εξελίσσεται με ρυθμό 20%, την ώρα που ο τζίρος των ιδιωτικών φαρμακείων πέφτει κατά 17%.
Οι εκπρόσωποι των φαρμακευτικών επιχειρήσεων εδώ και καιρό ζητούν επιμόνως την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, κάνοντας λόγο για πρόβλημα ανθρωπιστικής κρίσης. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να υπολείπεται πάντα της Ευρώπης, αναφέρουν, και ειδικά όταν μιλάμε για ένα τόσο σοβαρό και ευαίσθητο ζήτημα που είναι η πρόσβαση σε αναγκαίες θεραπείες των ασθενών και κυρίως των χρονίως πασχόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου