Με μία απλή ματιά στον πίνακα των δαπανών των δημόσιων νοσοκομείων από το 2009 έως το 2013, μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί φέρνουν οι ασθενείς τα σεντόνια από το σπίτι τους, γιατί οι γιατροί ζητούν από τους συγγενείς να αγοράσουν βαμβάκι από το απέναντι φαρμακείο του νοσοκομείου, γιατί καθυστερούν τα αποτελέσματα των διαγνωστικών εξετάσεων ή γιατί τα νοσοκομεία «ζητιανεύουν» φάρμακα από τα κοινωνικά φαρμακεία.
Από τα 2,8 δις δαπανών το 2009, τα νοσοκομεία λειτουργούν πέντε χρόνια μετά, το 2013, με 1,5 δις, δηλαδή έχασαν σχεδόν το 45% του προϋπολογισμού τους.
Οι δαπάνες των νοσοκομείων του ΕΣΥ χρόνο με το χρόνο κατρακύλησαν και οι Έλληνες είδαν το εθνικό σύστημα υγείας να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην οικονομική κρίση, τότε δηλαδή που οι υπηρεσίες του ήταν πιο χρήσιμες από ποτέ.
Μεγάλοι χαμένοι και οι γιατροί, οι νοσηλευτές και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι , αφού οι δαπάνες της μισθοδοσίας μειώθηκαν σχεδόν κατά 1 δις ευρώ, από το 2009 έως το 2013!
Οι δαπάνες για τα φάρμακα των νοσοκομείων μειώθηκαν κατά 610 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που δικαιολογεί απόλυτα την περιοδική έλλειψη φαρμάκων στα δημόσια νοσοκομεία, ενώ οι αντίστοιχες πιστώσεις για υγειονομικό υλικό ήταν μειωμένες σχεδόν κατά 450 εκατ. ευρώ.
Αλλά και το 2014 θα είναι ακόμα πιο ζοφερό, με βάση τα αποτελέσματα των οικονομικών δεικτών, αφού έχουν μειωθεί οι δαπάνες του ΕΣΥ κατά 9% το πρώτο 3μηνο του 2014, σε σχέση με το αντίστοιχο του 2014, ενώ οι δαπάνες των προμηθειών για φάρμακα, υγειονομικό υλικό και αντιδραστήρια, εμφανίζονται μειωμένες κατά 12,2%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου