Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Αναμόρφωση του συστήματος υγείας προτού οδηγηθούμε σε κοινωνική κρίση


Έντονο προβληματισμό στους εμπλεκόμενους φορείς – ασθενείς, φαρμακοποιούς, φαρμακοβιομηχάνους- ο οποίος ενίοτε αγγίζει τα όρια της οργής (βλέπε επιστολή του προέδρου των Φαρμακοποιών Αχαίας στον υπουργό Υγείας) έχει δημιουργήσει η απόφαση του κ. Μάκη Βορίδη για το ύψος της φαρμακευτικής δαπάνης που θα αγγίξει τα 2 δις ευρώ, τόσο για το 2014 όσο και το 2015.

Στο ποσό αυτό, σύμφωνα με την απόφαση, συνυπολογίζονται η δαπάνη για τη φαρμακευτική περίθαλψη των ανασφάλιστων ασθενών, όπως επίσης και τα ποσά για εμβόλια, ορούς και παράγωγα αίματος, για τα οποία υπήρχε ξεχωριστή πρόβλεψη, γεγονός που καθιστά τον προϋπολογισμό ιδιαίτερα ασφυκτικό.

Η φαρμακοβιομηχανία μέσω των θεσμικών της φορέων, ζητά εδώ και τώρα, την αύξηση της δαπάνης κατά 200 εκατ. ευρώ και διαχωρισμό των ΦΥΚ (φάρμακα υψηλού κόστους) από τον προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν για ακόμη μία φορά με επιπλέον και άδικο rebate όπως αναφέρουν.

Η πολιτική μείωσης των δαπανών υγείας, είναι μη βιώσιμη πλέον, τονίζουν με κάθε τρόπο εκπρόσωποι της φαρμακοβιομηχανίας, των φαρμακοποιών αλλά και χρονίως πάσχοντες, οι οποίοι βιώνουν πιο έντονα στο πετσί τους την ανάλγητη πολιτική διαρκούς μείωσης των δαπανών την οποία ακολουθεί κατά γράμμα η κυβέρνηση ακολουθώντας τις επιταγές της τρόικας. Ο συνδυασμός δε ανεργίας που διαρκώς αυξάνεται, αλλά και συρρίκνωσης των εσόδων των Ασφαλιστικών ταμείων, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που αργά ή γρήγορα θα σκάσει. Σημειωτέον ότι σύμφωνα με υπολογισμούς του ΟΟΣΑ, η δαπάνη για υγεία στην Ελλάδα έχει υποχωρήσει κατά 11% το 2010 και το 2011.

Επιπλέον, οι εκκλήσεις ιατρικών κύκλων για αναδιαμόρφωση του συστήματος υγείας στη βάση του εξορθολογισμού και των πραγματικά πιεστικών αναγκών του εντείνονται, ενώ προειδοποιούν για την ανάληψη δράσης προτού η κατάσταση οδηγηθεί σε κοινωνική κρίση.

Όχημα αναβάθμισης των παροχών υγείας η καινοτομία & η Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση

Ειδικοί του χώρου της υγείας επισημαίνουν την αναγκαιότητα εισαγωγής της καινοτομίας στην υγεία ως λύση όχι μόνο για την αρτιότερη οργάνωση του συστήματος, αλλά και για την αποτελεσματικότερη θεραπεία και οικονομικότερη περίθαλψη των ασθενών. Τα νέα καινοτόμα φάρμακα σώζουν ζωές και μειώνουν τη νοσηλεία, ενώ οι ψηφιακές υπηρεσίες υγείας, όπως η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και τα μητρώα παρόχων και ασθενών, συμβάλλουν στην αποδοτικότερη διαχείριση των υφιστάμενων πόρων, καταδεικνύοντας σπατάλες, μειώνοντας τη γραφειοκρατία και δημιουργώντας επιπλέον θέσεις εργασίας.

Προτεραιότητα ο εκσυγχρονισμός του συστήματος τιμολόγησης

Ιατρικοί κύκλοι, καθώς και παράγοντες της αγοράς φαρμάκου υπογραμμίζουν επίσης τη θεμελιώδη σημασία της εισαγωγής ενός απλοποιημένου, λιγότερο γραφειοκρατικού και συνεπώς εύκολα διαχειρίσιμου συστήματος τιμολόγησης και αποζημίωσης φαρμακευτικών σκευασμάτων.

Το αγκάθι της διαρκώς μειωμένης δαπάνης

Οι οικονομολόγοι της υγείας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κυβερνητική πολιτική υγείας, διευκρινίζοντας ότι η συρρίκνωση της φαρμακευτικής δαπάνης δεν συνεπάγεται από ένα σημείο και μετά τη συγκράτηση της συνολικής δαπάνης υγείας. Στις επιπτώσεις συγκαταλέγονται η ελλιπής, περιστασιακή και συνεπώς αναποτελεσματική περίθαλψη, η οποία, σύμφωνα με τους νοσοκομειακούς ιατρούς, αυξάνει τελικώς τη σοβαρότητα των περιστατικών και άρα τη διάρκεια και το κόστος των θεραπειών και της ανάγκης νοσηλείας.

Αναποτελεσματικό μέτρο το πλαφόν συνταγογράφησης

Εκπρόσωποι των Ιατρικών Συλλόγων αλλά και φαρμακοποιοί, χαρακτηρίζουν το μέτρο του πλαφόν, ως αναποτελεσματικό και ως ένα επιπρόσθετο μέτρο που απλά δυσχεραίνει την πρόσβαση των ασθενών στην αναγκαία θεραπευτική αγωγή. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, οι ασθενείς θα αναγκαστούν να επισκέπτονται περισσότερους τους ενός ή των δύο πολλές φορές γιατρών, ιδίως για πολύ σοβαρές παθήσεις, η φαρμακευτική αγωγή των οποίων είναι ιδιαίτερα δαπανηρή, περιπλέκοντας και καθυστερώντας τη λήψη της θεραπείας τους. Και τελικά το συνολικό κόστος της προσωπικής και της δημόσιας δαπάνης υγείας θα αυξηθεί.

Είναι η ώρα να αναληφθούν πρωτοβουλίες για μία κοινωνική και αναπτυξιακή πολιτική τόσο για τους ασθενείς, όσο και για τις επιχειρήσεις, αφήνοντας πίσω επιτέλους τις λογιστικές πολιτικές που μόνο πόνο και αναλγησία έφεραν στον τόπο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου