Κύριε αναπληρωτή υπουργέ της Υγείας,
εμείς τελικά , οι ιατροί, δεν σας συναντήσαμε στην επίσκεψη σας στην πόλη μας. Το θέλαμε για να σας πούμε ή καλύτερα να σας δείξουμε την καθημερινότητα ενός ιατρού, ως επαγγελματία αλλά και ως πολίτη που μπορεί και να αρρωστήσει. Ελπίζω… την επόμενη φορά να σας συναντήσουμε. Σας προσκαλούμε εμείς, να επισκεφτείτε την πόλη μας σε μια βόλτα- καταγραφή Υγείας. Μια καταγραφή που κάποιοι δεν σας έδειξαν και κάποιοι άλλοι δεν σας άφησαν έστω και υποτυπωδώς να δείτε.
Αρχικά στο ιατρείο του Δημήτρη, συμβεβλημένου με τον ΕΟΠΥΥ ιατρού παθολόγου, τις πρώτες ημέρες του μήνα. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας βλέποντας τόσους ανθρώπους να περιμένουν από τις έξι το πρωϊ τον ιατρό τους για να γράψουν τα φάρμακα τους. Θα αισθανόσασταν την αγωνία τους να προλάβουν να πάρουν το φάρμακο τους. Θα σας έλεγα να τον περιμένουμε, να δούμε πως εργάζεται ο ιατρός, να ακούσουμε τον προβληματισμό του μα πραγματικά οι ασθενείς (ΟΧΙ οι πελάτες) θα μας κοίταζαν με περίεργο βλέμμα φοβούμενοι ότι θα χάσουν τη σειρά τους. Κι είμαι σίγουρος ως ιατρός που είστε, θα καταλαβαίνατε πως και γιατί μερικοί ιατροί ( προσοχή (!!) όχι όλοι, υπάρχουν και οι «πονηροί») συνταγογραφούν υπερβολικά.
Μετά στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του νοσοκομείου που βγαίνει από εφημερία. Εδώ το σύστημα υγείας πραγματικά αναστενάζει. Ασθενείς να περιμένουν ώρες να εξεταστουν λόγω της έλλειψης προσωπικού, αλλά κυρίως λόγω της απουσίας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που οδηγεί τους πολίτες στο Νοσοκομείο για το παραμικρό. Νομίζω το γνωρίζετε, πως το ΠΕΔΥ δε θα μεγαλώσει ποτέ. Θα βλέπατε ότι έχουν αυξηθεί οι ανασφάλιστοι που φτάνουν εδώ καθυστερημένα και καμιά φορά σε άσχημη κατάσταση, επειδή απλά (!) δεν έχουν να πληρώσουν τη νοσηλεία. Αν είμαστε τυχεροί θα συναντήσουμε και τη Σοφία, μια συνάδελφο παιδίατρο. Είμαι σίγουρος θα σας έλεγε ακριβώς αυτό που είπε και σε μένα… ένα αντίστοιχο πρωϊνό βγαίνοντας από εφημερία… -όταν την έψαχνα να με ενημερώσει για ένα παιδάκι που είχα παραπέμψει κι ήθελα να δω πως πάει…- «Είμαι μετά από κακή εφημερια που την έκανα απλήρωτη. Για το καλο του κοινωνικού συνόλου και μετά από τέσσερεις μήνες που οικειοθελώς προσφέρουμε τσάμπα δύο εφημεριες...καλημέρα…» Και στο σύστημα υγείας υπάρχουν κι άλλοι πολλοί γιατροί (οι περισσότεροι) σαν τη Σοφία, το γνωρίζεται…
Πιθανόν θα συναντήσουμε και τον Νίκο έναν νέο ιατρό που μόλις τελείωσε την Σχολή. Έρχεται στις εφημερίες για να μην ξεχάσει την τέχνη, όπως λέει. Θα σας έλεγε για αυτά τα νέα παιδιά που μόλις πάρουν το πτυχίο τους ψάχνουν να βρουν χώρα υποδοχής για ειδίκευση και εργασία. Από τους μετανάστες του πρωτογενή τομέα της δεκαετίας του 60, στους μετανάστες με το στηθοσκόπιο του σήμερα. Μόνο που αυτή η επιστημονική αιμορραγία θα οδηγήσει σε κοινωνική αφυδάτωση, μιλώντας με όρους ιατρικής. Κι εμείς (αυτοί που δεν μπορούν να φύγουν εξωτερικό) σε λίγο δε θα έχουμε ιατρούς για μας.
Στη συνέχεια στην Μονάδα Υγείας του πρώην ΙΚΑ, πρώην ΕΟΠΥΥ, και νυν ΠΕΔΥ. Άνθρωποι που προσπαθούν να γράψουν φάρμακα, άλλοι που θέλουν να καταθέσουν την αναρρωτική τους αλλά το σύστημα θέλει «χαρτί νοσοκομείου», άλλοι να αναζητούν την επιτροπή αναπηρίας. Κοινος παρανομαστής σε όλους η ένταση, η οργή, η δυσπιστία κι η απογοήτευση.
Κι από εκεί σ’ ένα μικροβιολογικό ιατρείο. Θα ακούσετε την αγωνία της Μαρίας για το claw back και το rebate, που σε απλά ελληνικά σημαίνουν… «δεν έχω χρήματα να σε πληρώσω και σου κουρεύω αυτά που σου χρωστώ(!)»… τόσο απλά. Θα σας πει επίσης για τις ελεγκτικές εταιρείες που δημιουργήθηκαν για να κάνουν τη δουλειά που δεν έκαναν τα ταμεία τον έλεγχο δηλαδή στα «χαρτάκια» που ήδη είχαν ελέγξει οι ελεγκτές των ταμείων. Μόνο που τώρα τις αυτές τις εταιρείες θα τις πληρώσουν οι ελεγχόμενοι. Δηλαδή την ανεπάρκεια ετών του κράτους θα τη ν πληρώσει άλλος για μια ακόμα φορά. Σας μπέρδεψε…; Εμείς να δείτε πόσο μπερδεμένοι είμαστε…
Στο τέλος κι από έναν ΩΡΛ, τον Μίλτο, δίπλα είναι, αυτός μη συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ. Θα δείτε την οργή και την αγνάκτηση του για τα χρήματα που μας χρωστάτε από το 2011, ενώ πληρώνει κανονικά και εμπρόθεσμα τον φόρο του. Και θα σας πει την έκπληξη που ένιωσε όταν αρχές του Ιουλίου, δέχτηκε «κίτρινη» κάρτα από την ΗΔΙΚΑ γιατί είχε υπερβεί το όριο του στη συνταγογράφηση. Γιατί κι αυτός πιστεύει ότι στη θεραπεία δεν υπάρχουν λογιστικά όρια, μόνο επιστημονικοί κανόνες αυτά που στην ιατρική λέμε θεραπευτικά πρωτόκολλα, κατευθυντήριες γραμμές.
Θα έχει ενδιαφέρον να πάμε και σε ένα κέντρο υγείας, ας πούμε στις Μοίρες για να δείτε τις συνθήκες που εργάζονται ιατροί και νοσηλευτές. Να ακούσετε την οργή και την απελπισία των χωρικών που πολλές φορές εισπράττουν άδικά οι συνάδελφοι μου.
Κύριε υπουργέ ,
σε μια κρίση όπως αυτή που βιώνουμε τα τελευταία πέντε χρόνια, η πιο τολμηρή επιλογή είναι δυνητικά η πιο επωφελής. Κι ακριβώς αυτό ζητάμε, προγραμματισμό και τολμηρές επιλογές. Προγραμματισμός στην Υγεία σημαίνει αξιόπιστες και αλγοριθμικά εύκολα προσπελάσιμες υπηρεσίες Υγείας (κοινωνικό κράτος) και περιορισμό στη σπατάλη. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Τολμηρή επιλογή αποτελεί ο διαχωρισμός της πρωτοβάθμιας από την δευτεροβάθμια φροντίδα υγείας. Επιτέλους κάποτε πρέπει να αντιληφθείτε ότι την Πρωτοβάθμια Υγεία που στην χώρα μας ασκείται κυρίως από τους ιδιώτες ιατρούς. Καθημερινά δέχονται μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, όπως είδατε στο ιατρείο του Δημήτρη του παθολόγου, αντιμετωπίζοντας κάθε πρόβλημα της υγείας τους.
Η πρόταση του κ.Κυριόπουλου, καθηγητή Δημόσιας Υγείας, τον Οκτώβριο λίγο πριν το ΠΕΔΥ, για την «νέα» πρωτοβάθμια υγεία, το επιβεβαιώνει εμφατικά. Η παράλληλη λοιπόν αξιοποίηση των υποδομών του κράτους αλλά και του ιδιωτικού τομέα, αλλά και σε στελεχιακό δυναμικό, αποτελεί το «key-point» της εφαρμογής και της εξοικονόμησης χρημάτων για την λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Υγείας.
Όσο για την φαρμακευτική δαπάνη είναι πρόβλημα, και μειώνεται με μέτρα κοινής λογικής:
Φάρμακα χορηγούνται μόνο με ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ.
Εφαρμογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και ενδείξεων του σκευάσματος (SPC).
Θεραπεία μηνός, ημερήσιο κόστος νοσηλείας να γίνουν όλα 30αρια και να πριμοδοτηθούν οι τρίμηνες συσκευασίες.
Όλα τα έχετε δοκιμάσει… δοκιμάστε κι αυτό… θα σας εκπλήξει ευχάριστα.
Κάποτε στη χώρα μας θα πρέπει να ξεχωρίσουμε την «πρόνοια» από την «περίθαλψη. Τολμηρή επιλογή είναι τα κρατικά νοσοκομεία, όλα τα νοσοκομεία, να έχουν υπαρκτό οικονομικό ισολογισμό. Να κοστολογούν με πραγματικές τιμές τα υπηρεσίες τους π.χ. το νοσήλιο παραμένει σταθερό από την εποχή του Κόρακα (ήρωας της Κρητικής επανάστασης).Να αποκτήσουν την ευθύνη διαχείρισης των πόρων τους καθώς και την ευθύνη παραγωγής έργου που τώρα δεν έχουν.
Τολμηρή επιλογή είναι ο κεντρικός σχεδιασμός και συντονισμός της εκπαίδευσης. Η αποσύνδεση της ημερομηνίας κτήσης του πτυχίου από την εισαγωγή στην ειδικότητα, η δημιουργία Κεντρικής Επιτροπής Συνεχιζόμενης Ιατρικής Εκπαίδευσης, η κατάρτιση Ενιαίου Εκπαιδευτικού Προγράμματος ανά ειδικότητα, η διαρκής αξιολόγηση των προγραμμάτων αυτών, αποτελούν μερικές μόνο προτάσεις μας για τον επαναπατρισμό των μεταναστών με το στηθοσκόπιο.
Προχωρήστε στην άμεση αποπληρωμή όλων των ιδιωτών ιατρών από όλα τα ταμεία που τους οφείλουν συμπεριλαμβανομένου και του 10% του πρόχειρου λογιστικού ελέγχου. Εφαρμόστε άμεσα τις αποφάσεις του ΣτΕ για τα επιδόματα Βιβλιοθήκης και Σεμιναρίων στους ιατρούς του ΕΣΥ. Κι αν δεν έχετε χρήματα τότε απλά προχωρήστε σε συμψηφισμό των οφειλών σας με τις οφειλές μας. Για όλα αυτά και για πολλά άλλα δεν ακούσαμε τίποτα στην πρόσφατη επίσκεψη σας.
Κύριε υπουργέ,
πριν μερικά χρόνια βρέθηκα στην εναρκτήρια εκδήλωση ενός ιατρικού συνεδρίου εκπροσωπώντας τον Ιατρικό Σύλλογο. Στην ίδια εκδήλωση δίπλα μου ήταν ένας ιατρός βουλευτής (όχι βουλευτής –ιατρός) την περίοδο εκείνη. Είπα να αξιοποιήσω το ακαδημαϊκό δεκάλεπτο της αναμονής και να θέσω μερικά θέματα που γνωρίζει. Μα η απάντηση του ήταν αποστομωτική… «είμαι πολιτικός, δεν είμαι πια γιατρός», είπε, κι η συζήτηση τελείωσε σε ένα λεπτό. Ελπίζω εσείς να μην ανήκετε στους πολιτικούς που αποποιούνται της ιατρικής μόλις εκλεγούν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Που ονομάζουν τους «πρώην» συναδέλφους τους, τους ιατρούς δηλαδή, πάροχους υγείας. Να ελπίζω…;
ΧΑΡΗΣ Χ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗΣ
ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου