Παλάτια στην άμμο στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας

Αιμίλιος Νεγκής - Virus.com.gr

Παλάτια στην άμμο μελετά να χτίσει η κυβέρνηση στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Το σχέδιο της επιτροπής του Αλέξη Μπένου, στο οποίο βασίζεται η κυβέρνηση, προβλέπει ότι συνολικά χρειάζονται 24.000 εργαζόμενοι (!), δηλαδή, το ετήσιο κόστος μόνο για μισθούς αγγίζει τα 600 εκατ. ευρώ!

Η επιτροπή Μπένου (εδώ) έχει εκτιμήσει ότι για να καλύψουμε τις ανάγκες όλης της χώρας χρειαζόμαστε 2.206 ιατρεία γειτονιάς (ένα ιατρείο ανά 5.000 πληθυσμού).

Σε κάθε ιατρείο εκτιμά ότι χρειαζόμαστε δύο γιατρούς (γενικούς ή παθολόγους), δύο νοσηλεύτριες και μία γραμματέα, ενώ ανά δύο ιατρεία έναν παιδίατρο. Έτσι, για να καλύψουμε τις ανάγκες, έχουμε ανάγκη από 5.515 γιατρούς, 4.412 νοσηλεύτριες και 2.206 γραμματείς, σύνολο 12.133 εργαζόμενους.

Η ίδια επιτροπή εκτίμησε ότι χρειαζόμαστε μία μονάδα αναφοράς ανά 25.000 κατοίκους, ήτοι 441 μονάδες. Κάθε μονάδα πρέπει να έχει 4 γενικούς ιατρούς ή παθολόγους, 7 ειδικούς ιατρούς σε δύο βάρδιες, 2 ακτινολόγους, 2 μικροβιολόγους 4 οδοντίατρους και έναν γιατρό εργασίας. Ήτοι, 11.907 γιατρούς…

Συνολικά, λοιπόν, χρειαζόμαστε 17.422 γιατρούς και 6.618 λοιπό προσωπικό. Άρα, σύμφωνα με την επιτροπή, για να λειτουργήσει ένα ένα πλήρες σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας θα χρειαστεί 24.040 εργαζόμενους!

Αν λοιπόν υπολογίζουμε ότι κάθε εργαζόμενος θα αμείβεται κατά μέσο όρο με 2.000 μικτά, τότε βλέπουμε ότι η ετήσια μισθοδοσία τους θα φθάσει τα 577 εκατ. ευρώ (24.040 Χ 2.000 μικτά Χ 12). Στο ποσό αυτό δεν συμπεριλαμβάνονται διάφορα βασικά έξοδα:

Λειτουργικά (ρεύμα, νερό, τηλ.)Φύλαξη, καθαριότητα χώρωνΑγορά αναλωσίμων (γάντια, σύριγγες)Αγορά αντιδραστηρίωνΑγορά και συντήρηση εξοπλισμού

Δεν είναι τυχαίο ότι την εποχή, που λειτουργούσαν τα πολυϊατρεία του ΙΚΑ, το ετήσιο κόστος λειτουργίας τους εκτιμάται ότι άγγιζε τα 800 εκατ. ευρώ! Όταν μάλιστα είχαν κυρίως συμβασιούχους γιατρούς και όχι πλήρους και αποκλειστικής, όπως σχεδιάζεται στο νέο σύστημα.

Μπορούμε βάσιμα λοιπόν να υποθέσουμε ότι στην πλήρη ανάπτυξή του το σύστημα είναι δυνατόν να στοιχίζει περίπου 1,2-1,5 δις ευρώ το χρόνο!

Από την άλλη, θα μου πει κανείς «λεφτά υπάρχουν», αλλά σήμερα οδεύουν στον ιδιωτικό τομέα. Πράγματι, σήμερα, ο ΕΟΠΥΥ ξοδεύει ετησίως περίπου 350 εκατ. σε διαγνωστικές εξετάσεις (διαγνωστικά κέντρα και ιδιώτες γιατροί) και περίπου 80 εκατ. σε ιατρικές επισκέψεις σε ελεύθερους επαγγελματίες γιατρούς. Σύνολο 430 εκατ.

Θέλετε ο ΕΟΠΥΥ να κόψει τελείως και τις δαπάνες σε ιδιωτικές κλινικές και οι ασφαλισμένοι να νοσηλεύονται μόνο στο ΕΣΥ; Έτσι, θα βρεθούν άλλα 250 εκατ. Συνεπώς, σύνολο περίπου 700 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, περίπου τα μισά από όσα θα χρειαστούν…

Σημειώνω εδώ ότι σήμερα ο ιδιωτικός τομέας έχει ξεκάθαρο προβάδισμα σε ότι έχει να κάνει με ιατρική τεχνολογία και θα είναι σχεδόν αδύνατο για τον ΕΟΠΥΥ να διακόψει τελείως τη συνεργασία με ιδιωτικές κλινικές. Π.χ. ο ιδιωτικός τομέας έχει σχεδόν μονοπώλιο στην ακτινοθεραπεία για τον καρκίνο.

Υπάρχει και το νέο ΕΣΠΑ θα πει κάποιος άλλος. Είτε το θέλουμε είτε όχι, η μισθοδοσία δημοσίων υπαλλήλων (γιατρών, νοσηλευτών και γραμματέων) ουδέποτε υπήρξε επιλέξιμη δαπάνη για διάφορα κοινοτικά προγράμματα…

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση έχει εξαγγείλει τη μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας, λέγοντας ότι θα θέσει σε λειτουργία μόνο 25 ιατρεία γειτονιάς φέτος και άλλα τόσα του χρόνου. Δηλαδή, με αυτόν το ρυθμό θέλουμε μια 20ετία!

Άφησα το τελευταίο και πιο κρίσιμο ερώτημα για το τέλος: Οι πολίτες θα είναι περισσότερο ικανοποιημένοι από αυτό το κρατικό σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας; Θα είναι πιο ικανοποιημένοι από το να μην έχουν δικαίωμα να επισκέπτονται ιδιώτες γιατρούς, διαγνωστικά κέντρα και ιδιωτικές κλινικές;

Ξέρω σίγουρα κάποιους που θα τρίβουν τα χέρια τους: τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Διότι εκεί θα χρειαστεί να προσφύγουν όσοι επιθυμούν να αποφύγουν ουρές και αναμονή για να βρουν καλό γιατρό, να κάνουν μία εξέταση ή να νοσηλευτούν σε κάποιο μονόκλινο ή δίκλινο δωμάτιο…

Υπάρχει μόνον ένας τρόπος να βρεθούν χρήματα. Να εξοικονομηθούν από το ΕΣΥ, μέσω συγχωνεύσεων και καταργήσεων τμημάτων και μονάδων, τα οποία φτιάχτηκαν κυρίως για να ικανοποιηθούν οι ψηφοθηρικές ανάγκες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Και όχι οι ανάγκες υγείας του πληθυσμού.

Είναι σε θέση όμως οι κ.κ. Ξανθός και Πολάκης, που γαλουχήθηκαν από το νοσοκομειο-κεντρικό ΕΣΥ, να ξεπεράσουν ιδεοληψίες και ταμπού; Οι κινήσεις και αποφάσεις τους μετά από ένα χρόνο διακυβέρνησης δείχνουν πως όχι.