Σε αντίθεση με τον ΣΦΕΕ, η ΠΕΦ δεν έχει προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το νοσοκομειακό clawback, γεγονός που δημιουργεί κάποια ερωτηματικά.
Ερωτηματικά, σχετικά με το γιατί αποφεύγουν την προσφυγή τους στο ΣτΕ την ώρα που μεγάλο μέρος της φαρμακοβιομηχανίας, έχει ήδη προσφύγει, είτε μόνες τους οι βιομηχανίες, είτε υπό την «ομπρέλα» του ΣΦΕΕ.
Ο ΣΦΕΕ μάλιστα στο σκεπτικό της προσφυγής του, υποστηρίζει ότι η νοσοκομειακή δαπάνη είναι απόλυτα ανελαστική, και οι ασθενείς χρειάζονται τα φάρμακά τους για να καλύψουν την πραγματική ανάγκη περίθαλψης, επομένως δεν υπάρχει προκλητή ζήτηση η οποία να ανεβάζει τη νοσοκομειακή δαπάνη φαρμάκων.
Βεβαίως μία άποψη που θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος, είναι ότι τα φάρμακα που παράγονται και διακινούνται από τις βιομηχανίες μέλη της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας είναι στην πλειοψηφία τους φθηνά σκευάσματα (εκτός από κάποιες εξαιρέσεις όπως η Demo που παράγει κυρίως νοσοκομειακά) αποτελούν φάρμακα που συντηρούν την φαρμακευτική δαπάνη και άρα δεν τίθεται θέμα να προσφύγουν στο ΣτΕ οι φαρμακοβιομηχανίες.
Παρόλα αυτά όμως, ο πρόεδρος της ΠΕΦ κ. Θεόδωρος Τρύφων θα μπορούσε να συνταχθεί με τον ΣΦΕΕ και να προσφύγει στο ΣτΕ δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο, ότι τα προβλήματα όλης της φαρμακοβιομηχανίας είναι κοινά και κανείς δεν περισσεύει στον αγώνα αυτόν.
ακόμα και με μέσο ορο 2500 ευρώ το μήνα ,που πολύ αμφιβάλλω αν ειναι ο μέσος ορος των μισθων των εργαζομένων τοσο υψηλος , το ποσό ειναι 60.000.000 ευρώ (εξήντα) και οχι 600.000.000 ευρώ (εξακόσια)......
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα του ...