Βαρύ το κόστος των ορφανών φαρμάκων

Το 2016, το μέσο κόστος των ορφανών φαρμάκων ανά ασθενή ήταν 140.000 δολάρια. 

Γράφει: Καραγιαννοπούλου Δέσποινα - ΙΑΤRONET

Το κόστος των ορφανών φαρμάκων παραμένει το κύριο μέλημα των υπευθύνων λήψης αποφάσεων στις φαρμακοβιομηχανίες. Εκτιμάται ότι θα φθάσει το 50% περίπου των συνολικών δαπανών για φάρμακα έως το 2020. Αυτά αναφέρονται σε έκθεση του Ινστιτούτου Διαχείρισης Οφέλους Φαρμακείων (PBMI ), στην οποία επισημαίνεται ότι οι εργοδότες πρέπει να βρουν τη σωστή ισορροπία των στρατηγικών για να εξασφαλίσουν τόσο τη βιωσιμότητα του κόστους που έχουν αυτά τα φάρμακα για την παρασκευή τους, όσο και την ευκολότερη πρόσβαση των ασθενών σε αυτά. 

Μολονότι τα ορφανά φάρμακα παρέχουν ελπίδα στους ασθενείς, επιβαρύνουν με σημαντικά κόστη τη βιομηχανία και τους χορηγούς αυτών. Σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Διαχείρισης Οφέλους Φαρμακείων (PBMI) του 2018 σχετικά με την παροχή ειδικών φαρμάκων, το 71% των ερωτηθέντων εργοδοτών θεωρεί ότι η κάλυψη του κόστους δαπανηρών φαρμάκων είναι μη βιώσιμη. 

Η έκθεση, που χρηματοδοτείται από την Walgreens και την Alliance Rx Walgreens Prime, κυκλοφόρησε την προηγούμενη εβδομάδα στην 23η Ετήσια Εθνική Διάσκεψη Παροχής Φαρμάκων στο Palm Springs της Καλιφόρνια. Με βάση τις απαντήσεις 299 εργοδοτών που αντιπροσωπεύουν 15,9 εκατ. ζωές, η παρούσα έκθεση παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις αποφάσεις τους για τα ειδικά φάρμακα. 

"Ενώ πολλοί εργοδότες έχουν προγράμματα για να επικεντρωθούν στη διαχείριση ειδικών δαπανών για τα ακριβά φάρμακα, υπάρχει σαφώς η ανάγκη για περισσότερα", λέει η Jane Lutz, Εκτελεστική Διευθύντρια του PBMI. Όπως υποστηρίζει, το κόστος συνεχίζει να αυξάνεται. Το 2016, το μέσο κόστος των φαρμάκων ανά ασθενή που χρησιμοποιεί ειδικά φάρμακα ήταν 140.000 δολάρια.

Ο Joel Wright, Διευθύνων Σύμβουλος της AllianceRx Walgreens Prime, συμφωνεί.

"Βλέπουμε αυξημένο ενδιαφέρον από όλα τα μέρη - ασθενείς, εταιρείες και παρόχους - που θέλουν να μάθουν πώς μπορούν να διαχειρίζονται καλύτερα φάρμακα ειδικού τύπου για τον έλεγχο του κόστους και τη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας", λέει ο Joel Wright. "Η επιστήμη πίσω από την πρόοδο της θεραπείας στην κατηγορία ορφανών φαρμάκων είναι πραγματικά αξιοσημείωτη. Όλα τα μέρη του συστήματος πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται με συντονισμένο τρόπο για να βοηθήσουν τους ασθενείς να πάρουν το καταλληλότερο φάρμακο, στη σωστή δόση και καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας και στη συνέχεια να διαχειριστούν αυστηρά τις παρενέργειες.

Τα ορφανά φάρμακα αντιμετωπίζουν σπάνιες ασθένειες, όπως η νόσος του Gaucher, η κυστική ίνωση και η μυϊκή δυστροφία του Duchenne. Οι περισσότερες από αυτές τις ασθένειες απαιτούν συνεχή θεραπεία και δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το 80% των εργοδοτών ανησυχεί για το κόστος των φαρμάκων. Επιπλέον, σχεδόν οι μισοί ερωτηθέντες εργοδότες ανησυχούν επίσης για την κατανομή κόστους / προσιτό κόστος (43%) και τη χρήση φαρμάκων για μη ορφανές ασθένειες (41%).

Για την κάλυψη του υψηλού κόστους, οι εργοδότες στρατηγικά αναφέρουν παραπομπές σε προηγούμενα προγράμματα αδειοδότησης (84%), την εξαίρεση των σκευασμάτων αυτών από τα έντυπα (58%), συν-ασφαλίσεις (58%) κ.λπ.