ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ - των Δρ Ιωάννη Κιτσοπανίδη & Βασιλείου Σταθόπουλου

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟΥ

(της επερχόμενης τροποποίησης της Κυβέρνησης)

των Δρ Ιωάννη Κιτσοπανίδη

& Βασιλείου Σταθόπουλου

Αθήνα 19.1.2016

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α΄ ΜΕΡΟΣ

Περιεχόμενα σελ. 2

Γενικές κρίσεις & κύρια σημεία του προσχεδίου σελ 3-5

Πίνακας μηνιαίων & ετήσιων ασφαλιστικών εισφορών κλάδων σύνταξης, υγείας, πρόνοιας σελ 6-7

Διεκδικητικές προτάσεις Υγειονομικών σελ. 8-16

Σχόλια ανά άρθρο επί του ασφαλιστικού νομοσχεδίου σελ 17-26

Β΄ ΜΕΡΟΣ

Πρόταση για το νέο Ασφαλιστικό Σύστημα σελ 27

Εισαγωγή σελ 28-30

Μαθηματικός τύπος υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών σελ 31

Συγκριτικοί πίνακες ετήσιων ασφαλιστικών εισφορών παρούσης πρότασης & της Κυβέρνησης σελ 32-33

Γενικές κρίσεις

Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο ή προσχέδιο της Κυβέρνησης αποτελεί ένα γενικό κείμενο αρχών με τρείς κατευθύνσεις, σίγουρα εκτός πλαισίου «καλής διακυβέρνησης» καθόσον για να τύχει εφαρμογής απαιτεί δεκάδες ΠΔ και υπουργικές αποφάσεις.

Η βασική φιλοσοφία του είναι η ενοποίηση τόσο των υπαρχόντων ασφαλιστικών Ταμείων σε ένα Φορέα όσο και το σημαντικότερο των περιουσιακών τους στοιχείων χωρίς οικονομική και λογιστική αυτοτέλεια. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την λειτουργία τριών κλάδων, ήτοι κλάδου Σύνταξης, Πρόνοιας και λοιπών παροχών εντός του νέου φορέα, με λογιστική παρακολούθηση και όχι οικονομική αυτοτέλεια μεταξύ τους δημιουργεί την προϋποθέσεις, αν όχι τη βεβαιότητα, ότι η φιλοσοφία του εγχειρήματος είναι η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση ελλειμματικών ταμείων ή/και κλάδων.

Επίσης, σε επίπεδο οργάνωσης κινείται σε γραφειοκρατική δομή τόσο από διοικητικής πλευράς (θεσπίζει το Ε.ΣΥ.ΚΑ με 24 μέλη ολομέλεια / ΕΦΚΑ με 20μελές Δ.Σ.) όταν ελάχιστοι ειδικοί επιστήμονες περιλαμβάνονται περί τα ασφαλιστικά, όσο και από οργανωτικής, όπου αναπτύσσει άκρως εξειδικευμένα Τμήματα (π.χ. συστήνεται (α) Τμήμα χάραξης εκπαίδευσης προσωπικού και (β) Τμήμα υλοποίησης της εκπαίδευσης).

Τέλος, η τρίτη κατεύθυνση είναι η σύνδεση των ασφαλιστικών εισφορών με το φορολογητέο εισόδημα με άνιση εφαρμογή μεταξύ των επαγγελματικών ομάδων, που σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζει τα όρια «δήμευσης» του ετήσιου εισοδήματος, κυρίως των ελευθέρων επαγγελματιών & των αυτοαπασχολουμένων, ενώ αντιστοίχως στο σκέλος των παροχών εισάγεται εξόφθαλμα δυσμενής μεταχείριση εις βάρος των ελευθέρων επαγγελματιών, όπως στις περιπτώσεις της Σύνταξης και του Εφάπαξ.

Επιχειρείται δε, η όποια διαβούλευση να ολοκληρωθεί σε ελάχιστο χρόνο, όταν αντίστοιχες ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις σε Ευρωπαϊκά κράτη απαίτησαν διάστημα μερικών ετών.

Προς άρση κάποιων εκ των ανωτέρω ακραίων επιπτώσεων έρχεται η παρούσα πρόταση με στόχο:

(α) την εξομάλυνση και δικαιότερη κατανομή των ασφαλιστικών υποχρεώσεων

(β) την θεσμική οργάνωση της Διοίκησης του νέου Φορέα

(γ) την πρόληψη παραλήψεων δικαιωμάτων εις βάρος της ασφάλισης των Υγειονομικών και

δ) την αποκατάσταση αδικιών εις βάρος ασφαλισμένων, που έχοντας συμπληρώσει στις 31/1/2010, 35 ή 37 έτη ασφάλισης εμπιστευτήκαν την δέσμευση της Ελληνικής Πολιτείας ότι δεν θα θιγούν τα θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα και παρέμειναν ενεργοί ασφαλισμένοι έως σήμερα.

Αναλυτικότερα, όσον αφορά τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις προτείνει ένα αναλογικότερο και δικαιότερο σύστημα εισφορών με την εισαγωγή ενός μαθηματικού τύπου, που να επιμερίζει σε όλη τη γκάμα των εισοδημάτων από μηδενικό εισόδημα έως το ανώτερο εισόδημα που σταθεροποιούνται οι εισφορές αναλογικό ποσοστό ασφαλιστικών εισφορών καθώς και ευθέως ανάλογη σχέση εισοδήματος –εισφοράς. Όσον αφορά τη θεσμική θωράκιση του ασφαλιστικού συστήματος προτείνονται συγκεκριμένες διαδικασίες και προσόντα των διοικούντων ώστε να εξασφαλίζεται η χρηστή διοίκηση του ενιαίου οργανισμού (βλέπε το τμήμα των σχολίων στην κατ’ άρθρο συζήτηση) στο Τμήμα των σχολίων της κατ’ άρθρο συζήτησης. Τέλος, η τρίτη και η τέταρτη παρέμβαση επικεντρώνονται στις διεκδικήσεις των Υγειονομικών Φορέων, που πρέπει να αναληφθούν, ώστε να ρυθμισθούν παραλήψεις του νομοσχεδίου για τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ-ΤΣΑΥ με ως ένα βαθμό δίκαιο τρόπο.

Ειδικότερα στο πρώτο μέρος του παρόντος πονήματος παρατίθενται κρίσεις και πίνακες των ασφαλιστικών εισφορών όπως διαμορφώνονται με το νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, η κατ’ άρθρο συζήτηση, η πρόταση τροποποίησης συγκεκριμένων άρθρων και οι διεκδικήσεις των υγειονομικών. Στο δεύτερο μέρος αναλύεται η Πρόταση Αναμόρφωσης υπολογισμού των ασφαλιστικών εισφορών καθώς και συγκριτικοί πίνακες της πρότασης της Κυβέρνησης και της επισυναπτόμενης πρότασης των εισφορών από μηνιαίο εισόδημα 200€ έως 6.000€.

Κύρια σημεία που αφορούν ημερομηνίες εφαρμογής & ποσοστά εισφορών

α) Μέχρι 31.12.2016 καταβάλλονται οι ασφαλιστικές εισφορές ως έχουν μέχρι 31.12.2015 και έως 31.6.2016, δηλαδή οι εισφορές του Α΄ εξαμήνου του ΤΣΑΥ καταβάλλονται στο ΤΣΑΥ

β) Από 1.1.2017 άρχεται ο νέος υπολογισμός ασφαλίστρων, με μηνιαία συχνότητα καταβολής και προθεσμία μέχρι τον επόμενο μήνα που αυτόν που αφορούν οι εισφορές.

γ) Εισφορές

1. Συνταξιοδοτικές εισφορές: 20% του φορολογητέου εισοδήματος. Με βάση τη διατύπωση του νόμου η κατώτατη ασφαλιστική εισφορά δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 586.08 *20% = 117.22 ευρώ.

2. Εισφορές Υγείας: 6,95% του φορολογητέου εισοδήματος που διαχωρίζονται 6,45% σε είδος (ΕΟΠΥΥ) και 0,50% σε χρήμα που τροφοδοτούν το λογαριασμό Παροχών σε Χρήμα (κατασκηνώσεις κ.λπ.)

3. Εισφορές Πρόνοιας: 4% του φορολογητέου εισοδήματος

4. Κατώτερο όριο ασφαλιστικών εισφορών το 20% του βασικού μισθού άγαμου μισθωτού άνω των 25, ήτοι 586,08€

5. Ανώτατο όριο ασφαλιστέων αποδοχών για τον υπολογισμό της μηνιαίας ασφαλιστικής εισφοράς είναι 586.08 * 10 = 5860.80€ (το δεκαπλάσιο).

δ) Έσοδα από άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος, για το οποίο εκδίδονται δελτία παροχής υπηρεσιών, τιμολόγια ή αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης, υπάγονται στην κατηγορία των ελευθέρων επαγγελματιών με την εξαίρεση ότι καταβάλλονται οι κατώτατες ασφαλιστικές εισφορές, δηλαδή 117,22€ μηνιαίως.

Ο Γεν. Γραμματέας στο πλαίσιο διευκρινήσεων δήλωσε, ότι θα επανεξετασθεί το θέμα.

ε) Καταργείται η «προσαύξηση» του μονοσυνταξιούχου από 1.1.2016 και όχι ο «κλάδος» που λανθασμένα αναφέρει το νομοσχέδιο

στ) Η «Στέγη Υγειονομικών» του ΤΣΑΥ, ΔΕΝ περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο!!!

ζ) Τα ποσοστά αναπλήρωσης είναι:

1) μειωμένα από όλους τους προηγούμενους ασφαλιστικούς νόμους (Ν.2084/1992, Ν.3863/2010 κλπ) και

2) ο υπολογισμός των συντάξιμων αποδοχών στους ελεύθερους επαγγελματίες αφορά το σύνολο του εργασιακού βίου, ενώ για τους μισθωτούς (ΔΥ κλπ) αφορά μεν το σύνολο του εργασιακού βίου προσαυξαυνόμενες δε οι αποδοχές αυτές κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, με συνέπεια την διαφορετική προσέγγιση στην κοινωνική ασφάλιση.

Από μια απλή ανάγνωση στον παρακάτω πίνακα προκύπτει ότι για φορολογητέα εισοδήματα, έως 10.000€, θα υπάρξει κάποια ελάχιστη ελάφρυνση για τους ελεύθερους επαγγελματίες με το νέο προσχέδιο της Κυβέρνησης (με την προϋπόθεση ότι θα ισχύσει ως έχει), ενώ παράλληλα θα υπάρξει μια τρομακτική επιβάρυνση για εισοδήματα από περίπου 11.000€ έως 72.000€ όπου σταθεροποιείται το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών. Οι συνολικές ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, θα είναι εξαιρετικά αυξημένες και ουσιαστικά θα στραγγαλίσουν τους ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι ήδη δραστηριοποιούνται κάτω από αντίξοες οικονομικές συνθήκες τα τελευταία χρόνια.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΜΗΝΙΑΙΩΝ & ΕΤΗΣΙΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ, ΣΥΝΤΑΞΗΣ / ΥΓΕΙΑΣ / ΠΡΟΝΟΙΑΣ

Διεκδικητικές Προτάσεις Υγειονομικών

Α. Ο Λογαριασμός της «ΣΤΕΓΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ» δεν περιλαμβάνεται στο προσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, ως οντότητα ή παροχή σε κανέναν κλάδο του υπό ίδρυση ΕΦΚΑ, εκ παραδρομής ίσως διότι δεν αναφερόταν στον Ν.3655/2008. Επειδή δεν διευκρινίζεται στο προσχέδιο, εάν θα υπαχθεί στον Κλάδο λοιπών παροχών του ΕΦΚΑ ή η βούληση του νομοθέτη είναι να καταργηθεί, όπως και ο «Λογαριασμός του μονοσυνταξιούχου», θα πρέπει άμεσα να τεθεί στην ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, ώστε να αποκατασταθεί η ένταξή του. Γεγονός είναι, ότι ο ειδικός λογαριασμός «Στέγης Υγειονομικών», στον οποίο λογαριασμό εντάσσονται η κινητή και ακίνητη περιουσία της «Στέγης Υγειονομικών» καθώς και τα έσοδα που προκύπτουν από την εκμετάλλευση τους χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες της «Στέγης Υγειονομικών» κατά τα οριζόμενα στην §1, του άρθρου 19, του Ν.3232/2004 και στην κατ’ εξουσιοδότηση αυτού Φ.40042/5038/374/2005 απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας.

Επιπρόσθετα ο «Λογαριασμός της Στέγης Υγειονομικών» είναι πλεονασματικός διαχρονικά, χρηματοδοτείται 100% από εισφορές των ασφαλισμένων και δεν περιλαμβάνει κοινωνικούς πόρους ή λοιπές εισφορές υπέρ τρίτων, αφορά δε παροχές σε Χρήμα, που περιλαμβάνονται στον ενιαίο «Λογαριασμό σε Χρήμα» του ΕΤΑΑ, η σύσταση του οποίου προβλέφθηκε με το άρθρο 47, παρ ΙΓ, του Ν.4075/2012, με πλήρη λογιστική και οικονομική αυτοτέλεια.

Τέλος, η συγκεκριμένη παροχή αποτελεί μοναδική ιδιαιτερότητα στο Ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα και στον ΕΦΚΑ εντάσσονται αυτοδίκαια από 1.1.2016 όλοι οι υφιστάμενοι φορείς κύριας κοινωνικής ασφάλισης, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ρυθμίζονται στο άρθρο 19 κ.ε., με την εξαίρεση του ΝΑΤ και του ΟΓΑ, που διατηρούν αυτοτελή νομική προσωπικότητα για την άσκηση των μη ασφαλιστικών τους αρμοδιοτήτων. Εφόσον δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένουμε ότι θα περιληφθεί στον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών σε Χρήμα από 1.1.2017, να θεωρηθεί ως αυτοτελής προνοιακή παροχή του ΤΣΑΥ και να διατηρηθεί εκτός ΕΦΚΑ, κατ’ αντιστοιχία της αυτοτελούς νομικής προσωπικότητας του ΝΑΤ & ΟΓΑ. Ειδικότερα μέχρι την ψήφιση και ισχύ του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών να παραμείνει παροχή με βάση τις γενικές και καταστατικές διατάξεις του ΕΤΑΑ, και όχι του ΟΑΕΕ, όπως αναφέρεται στο άρθρο 12 §1, εδ. β΄ πιθανά εκ παραδρομής καθόσον στον ΟΑΕΕ δεν περιλαμβάνεται αντίστοιχη παροχή.

ΠΡΟΤΑΣΗ 1:

Εφόσον γίνει αποδεκτή η μετατροπή του κλάδου πρόνοιας σε Επαγγελματικό Ταμείο να ενσωματωθεί σ’ αυτό ως προνομιακή παροχή με παράλληλη αλλαγή της χρήσης του κτηρίου «ΣΤΕΓΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ» επί της οδού Λ. Αλεξάνδρας.

ΠΡΟΤΑΣΗ 2:

Να προστεθεί στο άρθρο 12 §1, σε συνέχεια του εδαφ β΄, παράγραφος με αρίθμηση (β1) για τους ελεύθερους επαγγελματίες (ενώ στο προσχέδιο είναι ενσωματωμένοι στο εδάφιο β΄ με τους αυτοαπασχολούμενους), έως την εφαρμογή του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών σε Χρήμα:

Προσθήκη παραγράφου β1:

«β1. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες και ασφαλιστέους λόγω ιδιότητας και τους συνταξιούχους των οικείων φορέων ασφάλισης, με βάση τις γενικές και καταστατικές του ΕΤΑΑ»

ΠΡΟΤΑΣΗ 3:

Να παραμείνει ως αυτοτελής προνοιακή τύπου παροχή του ΕΤΑΑ-ΤΣΑΥ εκτός ΕΦΚΑ, κατ’ αντιστοιχία της αυτοτελούς νομικής προσωπικότητας του ΝΑΤ & ΟΓΑ για τα εκτός κύριας ασφάλισης δραστηριότητες.

Β. Άρθρο 17, εδ ι΄ & ιι΄ (Εφάπαξ παροχή) 1) Νέος τρόπος υπολογισμού: Στο άρθρο 17 η εφάπαξ παροχή του νέου Ενιαίου ασφαλιστικού Φορέα, αν και ενιαία παροχή προβλέπονται διαφορετικοί όροι τόσο στον τρόπο υπολογισμού της ανάμεσα σε ομάδες ασφαλισμένων όσο και στον χρόνο εφαρμογής σε σχέση με τους λοιπούς κλάδους ασφάλισης. Ειδικότερα χρήζει διευκρίνησης, καθόσον δεν αναφέρεται στο προσχέδιο, εάν: (α) θα υπάρχει κατώτερο και ανώτερο ύψος ασφαλιστικών εισφορών για την εφάπαξ παροχή κατ’ αντιστοιχία της σύνταξης ή θα είναι ευθέως συνδεδεμένη ποσοστιαία με το φορολογητέο εισόδημα χωρίς οροφή; (β) εφόσον οι εισφορές για το εφάπαξ θα εξακολουθήσουν να ισχύουν και για το 2016 κατά τις καταστατικές διατάξεις των εισερχομένων Ταμείων στον Ενιαίο Φορέα, η μεν μελλοντική σύνταξη θα υπολογίζεται με τον παλαιό τρόπο έως την 31.12.2015, το ποσό της εφάπαξ παροχής στην §3 του άρθρου 17, αναφέρεται ότι θα σχηματίζεται με το άθροισμα του τμήματος της εφάπαξ παροχής που αντιστοιχεί για τα έτη ασφάλισης μέχρι την 31.12.2013 και του τμήματος της εφάπαξ παροχής που αντιστοιχεί για τα έτη ασφάλισης από 1.1.2014 και εφεξής. Εισάγονται τοιουτοτρόπως διαφορετικά χρονικά σημεία εκκίνησης υπολογισμού των παροχών, χωρίς εμφανή δικαιολόγηση, ώστε χρήζουν διευκρίνησης

(γ) το πλέον απαράδεκτο όμως είναι η εισαγωγή εξαιρετικά δυσμενών διακρίσεων στον τρόπο υπολογισμού της εφάπαξ παροχής εις βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών σε σχέση με τον τρόπο υπολογισμού των μισθωτών. Ειδικότερα για τον μισθωτό προβλέπεται ως βάση υπολογισμού οι μισθοί των πέντε τελευταίων ετών (συνήθως οι υψηλότεροι του εργασιακού βίου) διαιρούμενοι δια των μηνών απασχόλησης Χ 70%, ενώ αντίθετα για τους ελεύθερους επαγγελματίες αθροίζονται οι συντάξιμες αποδοχές όλου του εργασιακού βίου (40 ετών), που είναι απείρως χαμηλότερη βάση υπολογισμού, (ίσως του 1/8 της αντίστοιχης βάσης των μισθωτών) Χ 85%. Έτσι σε ορισμένες περιπτώσεις οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι με πολλαπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές των μισθωτών, σε όλο τον εργασιακό τους βίο, θα προσδοκούν κατ’ εκτίμηση το 1/8 του ποσού του εφάπαξ των μισθωτών. ΠΡΟΤΑΣΗ: Να ισχύσει ενιαίος τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ με έναν ισοδύναμο μαθηματικό τύπο, ώστε να υπάρχουν ενιαίοι κανόνες και αντίστοιχες παροχές των καταβαλλομένων εισφορών ασχέτως του τρόπου αμοιβής ή επαγγελματικής απασχόλησης. Δηλαδή ενιαίος συντελεστής αναπλήρωσης & ενιαίο διάστημα υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών (όπως π.χ. επί των τελευταίων πέντε (5) ετών).

2) Ο κλάδος Πρόνοιας του ΕΤΑΑ-ΤΣΑΥ που χορήγει μια εφάπαξ παροχή με την επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου δηλαδή την έξοδο του ασφαλισμένου υγειονομικού από την παραγωγική διαδικασία και διαθέτει αποθεματικά άνω των 70.000.000€, αλλά και σημαντικά ετήσια έσοδα, εντάσσεται στον ενιαίο κλάδο εφάπαξ παροχών του ΕΦΚΑ. Τα αποθεματικά του και οι μελλοντικές εισφορές (4% επί του καθαρού εισοδήματος άρθρο 21 §1) ενοποιούνται σε έναν ενιαίο και μοναδικό λογαριασμό που θα υπάρχει για όλα τα εντασσόμενα Ταμεία και Κλάδους, ήτοι κύριας ασφάλισης (κύριας & επικουρικής σύνταξης), κλάδος εφάπαξ παροχών (Πρόνοια) και κλάδος λοιπών παροχών. Καταργείται, δηλαδή η οικονομική αυτοτέλεια του κάθε κλάδου, γεγονός που υποδηλώνει ότι: α) θα χρησιμοποιηθούν για να χρηματοδοτήσουν τις συντάξεις των ήδη υπερχρεωμένων και ελλειμματικών ασφαλιστικών ταμείων που εντάσσονται και β) λόγω της ενοποίησης των αποθεματικών και των εισφορών σε έναν λογαριασμό καθιστά αδύνατη την διενέργεια στο μέλλον αναλογιστικής μελέτης ανά Κλάδο του ενιαίου ταμείου ΕΦΚΑ.

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Προκειμένου:

α) να μην απολεσθούν ανεπιστρεπτί τα αποθεματικά του Κλάδου Πρόνοιας που αποτελούνται 100% από εισφορές των ασφαλισμένων και δεδομένου ότι παρέχεται η δυνατότητα από την ισχύουσα νομοθεσία (Ν.3029/2002 άρθρο 6, §20) στα ήδη υπάρχοντα ταμεία πρόνοιας που λειτουργούν υπό μορφή ΝΠΔΔ δύναται να μετατραπούν σε ΝΠΙΔ εφ’ όσον καταβάλλονται σ’ αυτά εισφορές μόνο από τους ασφαλισμένους, (όπως αυτό συμβαίνει στον κλάδο Πρόνοιας του Τομέα Υγειονομικών του ΕΤΑΑ) και

β) για να μην χαθεί η υποχρέωσης καταβολής εργοδοτικής εισφοράς όπως αυτή έχει καθιερωθεί από τις διατάξεις των Ν.982/1979, Ν.2084/1992 και Ν.2556/1997 με τις οποίες κάθε Φυσικό ή Νομικό πρόσωπο, το οποίο απασχολεί υγειονομικούς (ιατρούς, φαρμακοποιούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους) με οιαδήποτε εργασιακή σχέση, (πάγια αντιμισθία, ή εφημερία, ή ωρομίσθιους, ή με ποσοστά, ή κατά περίπτωση, ή χρονική μονάδα, ή με οποιοδήποτε τρόπο αμειβομένους) οφείλει να αποδίδει στο Ε.Τ.Α.Α. Τομέα Υγειονομικών εργοδοτική εισφορά 13,33% για τον κλάδο σύνταξης και 4,30% για τον κλάδο ασθενείας (παλαιοί ασφαλισμένοι) ή 5,10% (νέοι ασφαλισμένοι) προτείνεται η μετατροπή του Κλάδου Πρόνοιας του ΕΤΑΑ-ΤΣΑΥ σε επαγγελματικό ταμείο.

Το νομικό πλαίσιο που διέπει τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης είναι:

α) Νόμοι

 Ν.3029/2002, άρθρα 6, 7 & 8 (ΦΕΚ 160 Α)

 Ν.3385/2005, άρθρο 12 (ΦΕΚ 210 Α)

 Ν.4019/2012, άρθρο 108

 Ν.4261/2014 (ΦΕΚ Α 107/5.5.2014)

β) Προεδρικά Διατάγματα

 Π.Δ. 80/1997 (Κλαδικό Λογιστικό Σχέδιο για φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης) σε συνδυασμό με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα.

 Π.Δ. 87/2002 (Εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης στα επαγγελματικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης)

β) Οι κατ’ εξουσιοδότηση του Ν.3029/2002 εκδοθείσες Υπουργικές Αποφάσεις:

 Υ.Α. Φ. επαγγ.ασφ./οικ.16/09.04.2003 (ΦΕΚ 462 Β), για τους όρους λειτουργίας των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης

 Υ.Α. Φ. επαγγ. ασφ./43/13.11.2003 (ΦΕΚ 1703 Β), για τη διαδοχική ασφάλιση στα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης

 Υ.Α. Φ.51010/1821/16/16.02.2004 (ΦΕΚ 370 Β), για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων

 Αριθ. πρωτ. Φ.51010/οικ.19976/861/10.10.2014 ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ (Κανονισμού Δεοντολογίας και Καλών Πρακτικών Λειτουργίας των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης)

γ) Κοινοτικό Δίκαιο:

 Οδηγίες 96/97/ΕΚ και 86/378/ΕΟΚ (Ισότητα των φύλων στα επαγγελματικά καθεστώτα κοινωνικής ασφάλισης, όπως ενσωματώθηκαν στην ελληνική έννομη τάξη με το π.δ. 87/2002 ( ΦΕΚ 66 Α)

 Οδηγία 98/49/ΕΚ (Προστασία δικαιωμάτων συμπληρωματικής συνταξιοδότησης μισθωτών και μη που διακινούνται στην ΕΕ), όπως ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το Π.Δ.227/2004 (ΦΕΚ 212Α)

 Οδηγία 2003/41/ΕΚ/03-06-2003 (Για τις δραστηριότητες και την εποπτεία των ιδρυμάτων Επαγγελματικών Συνταξιοδοτικών Παροχών (ΙΕΣΠ)

 Οδηγία 2010/78/ΕΕ (Εξουσίες Ευρωπαϊκής Αρχής {Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων} σχετικά με την διασυνοριακή δραστηριότητα των ΤΕΑ) Η επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα κρατική μέριμνα μπορεί κατ’ επιλογήν του κοινού νομοθέτη να υλοποιηθεί και με την ανάθεση της υπό τη λειτουργική έννοια δημόσιας υπηρεσίας κοινωνικής ασφάλισης, όχι μόνο σε δημόσια νομικά πρόσωπα αλλά και σε ιδιωτικά, εφόσον στην τελευταία περίπτωση εξασφαλίζονται οι αρχές που διέπουν τις δημόσιες υπηρεσίες και ο κρατικός έλεγχος, τότε είναι δυνατή και νόμιμη η διεκδίκηση απόσπασης από το ΕΦΚΑ και της μετατροπής του Κλάδου Πρόνοιας σε ΝΠΙΔ. Ενισχυτικό των θέσεως αυτής είναι και το γεγονός ότι, το ΕΤΑΑ Τ.Υ. είναι μεν Ταμείο υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης αυτοχρηματοδοτούμενο δε, δηλαδή χρηματοδοτούμενο μόνο από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών ενώ η υποχρέωση του Κράτους για την καταβολή του μέρους που του αναλογεί στο πλαίσιο της τριμερούς χρηματοδότης, ουδέποτε έχει γίνει πράξη καθόσον μέχρι σήμερα τα οφειλόμενα από το κράτος στο ΕΤΑΑ-ΤΥ (πρώην ΤΣΑΥ) ξεπερνούν το 1.199.809.734,54€.

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Προκειμένου να μην απολεσθούν ανεπιστρεπτί τα αποθεματικά του Κλάδου Πρόνοιας που αποτελούνται από 100% εισφορές των ασφαλισμένων και παρέχεται η δυνατότητα από την ισχύουσα νομοθεσία να μετατραπεί ο Κλάδος Πρόνοιας του ΤΣΑΥ σε Ταμείο Επαγγελματικής Ασφάλισης του Ν.3029/2002. Καλούμε τις δευτεροβαθμιες Υγειονομομικές Ομοσπονδίες να προχωρήσουν στην διενέργεια αναλογιστικής μελέτης για την επίτευξη του στόχου αυτού.

Γ. Άρθρο 48 §5

Κατάργηση του «κλάδου μονοσυνταξιούχων» -ποσοστό προσαύξησης αυτών.

Στις διατάξεις του άρθρου αυτού αναφέρεται η «Προσαύξηση Μονοσυνταξιούχων» ως «Κλάδος μονοσυνταξιούχων». ΔΕΝ υφίσταται «Κλάδος» αλλά «Προσαύξηση Μονοσυνταξιούχων», η οποία συστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 7, §8 του Ν.982/1979 και προβλέπει την χορήγηση αυξημένης κατά 50% σύνταξης λόγω καταβολής και αυξημένων κατά 50% ασφαλιστικών εισφορών.

Η αναφορά στο σχέδιο νόμου ότι «…το ποσοστό της προσαύξησης θα αποφασισθεί με υπουργική απόφαση μετά από αναλογιστική μελέτη.»

1) Φαλκιδεύει τα δια νόμου κατοχυρωμένα δικαιώματα των υγειονομικών οι όποιοι πληρώνουν επί τόσα χρόνια αυξημένες κατά 50% ασφαλιστικές εισφορές

2) Η επίκληση της διενέργειας αναλογιστικής μελέτης αποτελεί πρόσχημα για να ληφθεί αυθαίρετα ένα χαμηλότερο ποσοστό προσαύξησης από αυτό που ο Ν.982/1979, άρθρο 7, §8 και οι μεταγενέστεροι αυτού είχαν ορίσει, που θα έχει υπαγορευτεί από δημοσιονομικούς λόγους και

3) Η διενέργεια αναλογιστικής μελέτης είναι πρακτικώς αδύνατη, καθόσον δεν τηρήθηκε, από την έναρξη ισχύος Ν.982/1979, ειδικός Λογαριασμός και τα ποσά της κατά 50% προσαύξησης της εισφοράς κατατίθεντο τον Κλάδο Σύνταξης ενοποιούμενα με τις εισφορές της απλής σύνταξης.

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Εφόσον καθ’ όλη την διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου, ο ασφαλισμένος υγειονομικός που είχε ενταχθεί στην κατηγορία των μονοσυνταξιούχων, κατέβαλε τις κατά 50% αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές η προσαύξηση της σύνταξης θα πρέπει να προκύπτει από την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης κατά 50%, για τα χρόνια ασφάλισης που έχει διανύσει στην ασφάλιση του μονοσυνταξιούχου.

Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να προστεθεί στο υπό διαμόρφωση σχέδιο νόμου τόσο για λόγους χρηστής διοίκησης αλλά και διατήρησης της εμπιστοσύνης του διοικούμενου προς την διοίκηση, όσο και λόγους Συνταγματικού και Ασφαλιστικού Δικαίου

Δ. Άρθρο 8 §1

Ανταποδοτική σύνταξη-υπολογισμός αυτής

Οι ασφαλισμένοι κύριας ασφάλισης δικαιούνται ανταποδοτικό μέρος σύνταξης, που προκύπτει με βάση τις συντάξιμες αποδοχές, το χρόνο ασφάλισης, όπως ορίζεται στο άρθρο 16 και τα κατ’ έτος ποσοστά αναπλήρωσης υπολογιζόμενα επί των συντάξιμων

αποδοχών του πίνακα ο οποίος ενσωματώνεται στην §3, σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των επόμενων παραγράφων.

Στο άρθρο αυτό εισάγεται διάκριση στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης μεταξύ μισθωτών και ελευθεροεπαγγελματιών – αυτοαπασχολουμένων.

Ειδικότερα για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης των μισθωτών, λαμβάνονται υπόψη οι αποδοχές του ασφαλισμένου για κάθε ημερολογιακό έτος, πλην του τελευταίου έτους ή τμήματος έτους, κατά το οποίο υποβάλλεται η αίτηση συνταξιοδότησης, προσαυξαυνόμενες κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Για τους ελευθέρους επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολουμένους για τον υπολογισμό του ανταποδοτικού μέρους της σύνταξης λαμβάνονται υπόψη οι ασφαλιστικές κατηγορίες βάσει των όποιων υπολογίζονταν οι εισφορές για κύρια σύνταξη σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο μέχρι την θέση σε ισχύ του νομού αυτού χωρίς όμως την προσαύξηση της ετησίας μεταβολής των μισθών και, για το διάστημα μετά την δημοσίευση του νόμου, το εισόδημα, το οποίο υπόκειται σε εισφορές σύμφωνα με τα άρθρα 53 και 54 του παρόντος, καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιστικού βίου.

Για τους παλαιούς ασφαλισμένους υγειονομικούς δεν γίνεται καμιά αναφορά στον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης, δηλαδή σε ποιο ασφαλιστέο μισθό θα γίνει ο υπολογισμός της σύνταξης.

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Για τους παλαιούς ασφαλισμένους υγειονομικούς (προ της 31.12.1992) ως ασφαλιστέος μισθός θα πρέπει να ληφθεί, ο μισθός του Β΄ βαθμού Δημοσίου υπαλλήλου επί του οποίου υπολογίζονταν οι ασφαλιστικές εισφορές με τις διαχρονικές αναπροσαρμογές αυτών βάσει του Ν.982/1979, προσαυξανόμενες κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Για τους νέους ασφαλισμένους υγειονομικούς (μετά την 1.1.1993) για τους οποίους λαμβάνονται υπόψη οι ασφαλιστικές κατηγορίες, οι ασφαλιστικές εισφορές θα πρέπει επίσης να προσαυξάνονται κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Ε. Άρθρο 48

Ειδικές διατάξεις για θέματα παροχών (Θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα)

Με τις διατάξεις του Ν.3863/2010, άρθρο 4 §1 (ΦΕΚ 115 Α) όπως τροποποιήθηκαν από τις διατάξεις του N.4337/2015 άρθρο 14 §4 (ΦΕΚ 129 Α), οι ασφαλισμένοι που μέχρι

31.12.2010 είχαν υπαχθεί σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης η το δημόσιο και μέχρι 31.12.2014 είχαν θεμελιώσει τις κατά περίπτωση προϋποθέσεις χρόνου ασφάλισης και ορίου ηλικίας αλλά η συνταξιοδότηση τους αρχίζει από 1.1.2015 και μετά είτε θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα από 1.1.2015 και εφεξής, δικαιούνται:

α) Τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους έως 31.12.2010, το οποίο υπολογίζεται με βάση τα ποσοστά και τις συντάξιμες αποδοχές ή ασφαλιστικές κατηγορίες ή τα οριζόμενα κατ’ έτος ποσά συντάξεων, όπως ισχύουν κατά το χρόνο συνταξιοδότησης και όπως προβλέπονται για κάθε φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο από γενικές ή καταστατικές διατάξεις που εξακολουθούν να ισχύουν.

β) Τμήμα σύνταξης που αντιστοιχεί στο χρόνο ασφάλισής τους από 1.1.2011 έως την ημερομηνία συνταξιοδότησής τους που υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3863/2010 ενώ διατηρούσαν και το δικαίωμα να συνταξιοδοτηθούν οποτεδήποτε.

Με τις διατάξεις του σχεδίου νόμου καταργούνται τα θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα που οι ασφαλισμένοι υγειονομικοί είχαν κατοχυρώσει σύμφωνα με τις διατάξεις του N.3863/2010, άρθρο 4 §1 (ΦΕΚ 115 Α) όπως τροποποιήθηκαν από τις διατάξεις του N.4337/2015 άρθρο 14 §4(ΦΕΚ 129 Α).

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Οι ασφαλισμένοι υγειονομικοί που μέχρι 31.12.2010 ή 31/12/2012 είχαν θεμελιώσει τις κατά περίπτωση προϋποθέσεις χρόνου ασφάλισης & ορίου ηλικίας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 10, του Ν.3863/2010 (N.4093/2012 άρθρο πρώτο παράγραφος ΙΑ΄, υποπαράγραφος 4 §1 & §2) αλλά η συνταξιοδότηση τους αρχίζει από 1.1.2015, το ποσό της σύνταξης να υπολογίζεται ως το άθροισμα δυο ποσών:

(α) αυτού που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης μέχρι και 31.12.2010, το οποίο υπολογίζεται με βάση τα κατά το έτος συνταξιοδότησης ισχύοντα (από γενικές ή καταστατικές διατάξεις) ποσοστά και συντάξιμες αποδοχές ή ασφαλιστικές κατηγορίες ή τα κατ’ έτος ποσά συντάξεων και

(β) το ποσό που αντιστοιχεί στον χρόνο ασφάλισης από 1.1.2011 και μετά, το οποίο υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3863/2010, άρθρο 4 §1 (ΦΕΚ 115 Α).

Για την κατηγορία αυτή των ασφαλισμένων να ισχύσει ότι προβλέπεται και για τους νυν συνταξιούχους (άρθρο 15 §2 εδ. α & β περί αναπροσαρμογής συντάξεων-προστασία καταβαλλόμενων συντάξεων) δηλαδή μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής οι συντάξεις που θα εκδοθούν μετά την 1.1.2015 για την κατηγορία των εν λόγω ασφαλισμένων και σύμφωνα με τα οριζόμενα στη προηγούμενη παράγραφο, θα συνεχίζουν να καταβάλλονται στο ύψος που θα είχαν πριν από την

δημοσίευση του παρόντος. Μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, εφόσον το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων αυτών είναι μεγαλύτερο από αυτό που προκύπτει από τον υπολογισμό τους βάσει του άρθρου 8, το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά, απομειούμενη μέχρι την τελική αντιστοίχιση με τις συντάξεις όσων θα συνταξιοδοτηθούν με τις προϋποθέσεις του νόμου αυτού. Εάν είναι μικρότερο, καταβάλλεται στο συνταξιούχο το αναλογούν υπολειπόμενο ποσό της διαφοράς.

ΣΤ. Άρθρο 48 §6 Στις διατάξεις του άρθρου αυτού προβλέπεται ότι «εφόσον διαπιστώνεται αιτιολογημένα ότι δεν υφίστανται πλήρη και ακριβή στοιχεία για το ύψος των συντάξιμων αποδοχών ή του εισοδήματος ως προς ορισμένα έτη ασφάλισης για το χρονικό διάστημα πριν από τη δημοσίευση του νόμου, για τον προσδιορισμό της ανταποδοτικής σύνταξης, κατά το άρθρο 8 §3, της εφάπαξ παροχής, κατά το άρθρο 16 §4, της επικουρικής σύνταξης κατά το άρθρο 50 ή για τον προσδιορισμό οποιασδήποτε άλλης παροχής, για τον προσδιορισμό των συντάξιμων αποδοχών ή του εισοδήματος του συνόλου του ασφαλιστικού βίου λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνον τα διαθέσιμα στοιχεία». Στο σύστημα ΑΤΛΑΣ του υπουργείου Εργασίας δεν έχουν ενταχθεί ακόμη τα ασφαλιστικά στοιχεία των δεκαετιών του 1970 και 1980. Ειδικά τα στοιχεία του ΤΣΑΥ …ακόμη αναζητούνται μετά την καταστροφή των τεσσάρων (4) δίσκων. Συνεπώς, σε περίπτωση επανυπολογισμού των συντάξεων θα πρέπει οι υπάλληλοι των ασφαλιστικών ταμείων να ανατρέξουν πίσω στον χρόνο αναζητώντας φακέλους που κατατέθηκαν πριν από 30 ή και 40 χρόνια! Επειδή το υπουργείο Εργασίας γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο είναι πρακτικά σχεδόν αδύνατο, ερωτηματικά δημιουργούνται (α) για τον χρόνο καθυστέρησης στην έκδοση της σύνταξης και (β) πιθανές νέες αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων όσων δικαιούχων είναι σε αναμονή. Σίγουρα δεν διευκρινίζεται πουθενά τι σημαίνει η φράση του άρθρου 48 «…λαμβάνονται υπ’ όψιν μόνον τα διαθέσιμα στοιχεία».

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Προκειμένου να «πραγματοποιείται» και δευτερευόντως να μειωθεί ο χρόνος έκδοσης των συντάξεων είναι άκρως απαραίτητο εντός του 2016, ΝΑ ψηφιοποιηθούν τα απολεσθέντα ή ουδέποτε ψηφιοποιημένα αρχεία του ΤΣΑΥ, με σύμβαση πρόσληψης τουλάχιστον οκτώ (8) ιδιωτικών εταιρειών καταχώρησης στοιχείων και ανάθεση έργου ανά 5εταία έκαστη, ώστε να καλυφθούν τα τελευταία 40 χρόνια και να εκδίδονται μέσω του «ΑΤΛΑΣ» απρόσκοπτα και χωρίς την παρουσία των ασφαλισμένων ή δικαιολογητικών, ασφαλιστική ενημερότητα και από 1/1/2016 οι συντάξεις & το εφάπαξ.

Σχόλια ανά άρθρο επί του Ασφαλιστικού Νομοσχεδίου

Άρθρο 1 §3

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Εξαιρούνται του παρόντος χιλιάδες Δ.Υ. & υπαλλήλων της Βουλής οι οποίοι θα ρυθμιστούν συνταξιοδοτικά με «ειδικό καθεστώς». Η φράση «ενιαίους» κανόνες της §3 δεν τεκμαίρει απαραίτητα «ίδιους». Πχ για τους ελεύθερους επαγγελματίες το παρόν προσχέδιο αναφέρεται στον υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών όλου του εργασιακού βίου χωρίς προσαυξήσεις ενώ για τους μισθωτούς (ΔΥ κλπ) προσαυξαυνόμενες κατά την ετήσια μεταβολή μισθών.

Άρθρο 2 §7

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η σύνθεση του Ε.ΣΥ.ΚΑ. από τη δημιουργία της αποτελεί ένα πολυπληθές, γραφειοκρατικό και κοστοβόρο όργανο, που περισσότερο θυμίζει ΓΣ, εφόσον αποτελείται από 24 μέλη όταν οι ειδικοί επιστήμονες, σχετικοί με το ασφαλιστικό, είναι μόνον δύο (2).

Άρθρο 7 §2

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η Εθνική σύνταξη ελαττώνεται στις μειωμένες συντάξεις αντιστρόφως ανάλογα κατά 1/200 για κάθε μήνα ασφάλισης που υπολείπεται αντί του αναλογικού 1/480 (40 έτη εργασίας= 480 μήνες).

Αντιστοίχως μειώνονται αυθαίρετα οι αναπηρικές συντάξεις σε ποσοστό 75% & σε 50% αντιστοίχως για μειωμένα ποσοστά αναπηρίας της §3.

Άρθρο 8 §2, εδαφ β΄

Για τους «νέους ασφαλισμένους» ως ασφαλιστέος μηνιαίος μισθός θεωρούνται τα 693,94€ επί των οποίων υπολογίζονται οι ετήσιες ασφαλιστικές εισφορές των 14 κατηγοριών, προκειμένου να υπολογισθεί το ανταποδοτικό μέρος;

(Χρήζει διευκρίνησης από τον νομοθέτη).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Για τους «παλαιούς ασφαλισμένους» προ της 31.12.1992, ΔΕΝ αναφέρεται επί ποίου ασφαλιστέου εισοδήματος συναρτώνται τα ποσοστά αναπλήρωσης προκειμένου να υπολογισθεί το ανταποδοτικό μέρος;

ΠΡΟΤΑΣΗ:

Για τους παλαιούς ασφαλισμένους υγειονομικούς ως ασφαλιστέος μισθός θα πρέπει να ληφθεί, ο μισθός του Β΄ βαθμού Δημοσίου υπαλλήλου επί του οποίου υπολογίζονταν οι ασφαλιστικές εισφορές με τις διαχρονικές αναπροσαρμογές

αυτών βάσει του Ν.982/1979, προσαυξανόμενες κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Για τους νέους ασφαλισμένους υγειονομικούς (μετά την 1.1.1993) για τους οποίους λαμβάνονται υπόψη οι ασφαλιστικές κατηγορίες, οι ασφαλιστικές εισφορές θα πρέπει επίσης να προσαυξάνονται κατά την ετήσια μεταβολή μισθών, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.

Άρθρο 10 §3

ΠΡΟΤΑΣΗ: Θα πρέπει να περιλαμβάνεται ρητή αναφορά του ποσοστού προσαύξησης της σύνταξης, όσων κατέβαλαν εισφορές ανώτερες από τις προβλεπόμενες στο νόμο ίσου ποσοστού με το καθορισμένο και καταβλητέο ποσοστό προσαύξησης των ασφαλιστικών εισφορών κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου και ΟΧΙ αυθαίρετα από Υ.Α. στο μέλλον.

Άρθρο 9 §2

ΠΡΟΤΑΣΗ: Θα πρέπει να ορισθούν ειδικά ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ανά επαγγελματική απασχόληση (πχ δεν είναι ίδιο το ποσοστό αναπηρίας για έναν μάχιμο πιλότο σε σχέση με έναν Οδοντίατρο για να τεθούν εκτός εργασίας).

Άρθρο 12 §1, εδαφ β΄

ΔΙΟΡΘΩΣΗ-ΠΡΟΤΑΣΗ: β1. προστίθεται παράγραφος με αρίθμηση (β1) για τους ελεύθερους επαγγελματίες (ενώ στο προσχέδιο είναι ενσωματωμένοι στην παράγραφο (β) με τους αυτοαπασχολούμενους), «με βάση τις γενικές και καταστατικές του ΕΤΑΑ», και ΟΧΙ του ΟΑΕΕ, έως την εφαρμογή του Ενιαίου Κανονισμού Παροχών σε Χρήμα:

Προσθήκη παραγράφου:

«Β1. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες και ασφαλιστέους λόγω ιδιότητας και τους συνταξιούχους των οικείων φορέων ασφάλισης, με βάση τις γενικές και καταστατικές του ΕΤΑΑ»

Άρθρο 17, §2, εδ β΄

2) Για το ΤΣΑΥ που διαθέτει Κλάδο εφάπαξ παροχής υπάρχει υποχρέωση επιπλέον των λοιπών εισφορών 4% επί του φορολογητέου εισοδήματος.

ΠΡΟΤΑΣΗ: Προκειμένου να μην χαθούν τα αποθεματικά του κλάδου Πρόνοιας που είναι 100% εισφορές ασφαλισμένου και υπάρχει δυνατότητα από την ισχύουσα νομοθεσία να μετατραπεί ο Κλάδος Πρόνοιας του ΤΣΑΥ σε Επαγγελματικό Ταμείο του Ν.3029/2002.

Άρθρο 17, §5, εδ ι΄ & ιι΄ Νέος τρόπος υπολογισμού: Στο άρθρο 17 η εφάπαξ παροχή του νέου Ενιαίου ασφαλιστικού Φορέα, αν και ενιαία παροχή προβλέπονται διαφορετικοί όροι τόσο στον τρόπο υπολογισμού της ανάμεσα σε ομάδες ασφαλισμένων όσο και στον χρόνο εφαρμογής σε σχέση με τους λοιπούς κλάδους ασφάλισης. Ειδικότερα χρήζει διευκρίνησης, καθόσον δεν αναφέρεται στο προσχέδιο, εάν: (α) θα υπάρχει κατώτερο και ανώτερο ύψος ασφαλιστικών εισφορών για την εφάπαξ παροχή κατ’ αντιστοιχία της σύνταξης ή θα είναι ευθέως συνδεδεμένη ποσοστιαία με το φορολογητέο εισόδημα χωρίς οροφή; (β) εφόσον οι εισφορές για το εφάπαξ θα εξακολουθήσουν να ισχύουν και για το 2016 κατά τις καταστατικές διατάξεις των εισερχομένων Ταμείων στον Ενιαίο Φορέα, η μεν μελλοντική σύνταξη θα υπολογίζεται με τον παλαιό τρόπο έως την 31.12.2015, το ποσό της εφάπαξ παροχής στην §3 του άρθρου 17, αναφέρεται ότι θα σχηματίζεται με το άθροισμα του τμήματος της εφάπαξ παροχής που αντιστοιχεί για τα έτη ασφάλισης μέχρι την 31.12.2013 και του τμήματος της εφάπαξ παροχής που αντιστοιχεί για τα έτη ασφάλισης από 1.1.2014 και εφεξής. Εισάγονται τοιουτοτρόπως διαφορετικά χρονικά σημεία εκκίνησης υπολογισμού των παροχών, χωρίς εμφανή δικαιολόγηση, ώστε χρήζουν διευκρίνησης (γ) το πλέον απαράδεκτο όμως είναι η εισαγωγή εξαιρετικά δυσμενών διακρίσεων στον τρόπο υπολογισμού της εφάπαξ παροχής εις βάρος των ελεύθερων επαγγελματιών σε σχέση με τον τρόπο υπολογισμού των μισθωτών. Ειδικότερα για τον μισθωτό προβλέπεται ως βάση υπολογισμού οι μισθοί των πέντε τελευταίων ετών (συνήθως οι υψηλότεροι του εργασιακού βίου) διαιρούμενοι δια των μηνών απασχόλησης Χ 70%, ενώ αντίθετα για τους ελεύθερους επαγγελματίες αθροίζονται οι συντάξιμες αποδοχές όλου του εργασιακού βίου (40 ετών), που είναι απείρως χαμηλότερη βάση υπολογισμού, (ίσως του 1/8 της αντίστοιχης βάσης των μισθωτών) Χ 85%. Έτσι σε ορισμένες περιπτώσεις οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι με πολλαπλάσιες ασφαλιστικές εισφορές των μισθωτών, σε όλο τον εργασιακό τους βίο, θα προσδοκούν κατ’ εκτίμηση το 1/8 του ποσού του εφάπαξ των μισθωτών. ΠΡΟΤΑΣΗ: Να ισχύσει ενιαίος τρόπος υπολογισμού του εφάπαξ με έναν ισοδύναμο μαθηματικό τύπο, ώστε να υπάρχουν ενιαίοι κανόνες και αντίστοιχες παροχές των καταβαλλομένων εισφορών ασχέτως του τρόπου αμοιβής ή επαγγελματικής απασχόλησης. Δηλαδή ενιαίος συντελεστής αναπλήρωσης & ενιαίο διάστημα υπολογισμού των συντάξιμων αποδοχών (όπως π.χ. επί των τελευταίων πέντε (5) ετών).

Άρθρο 17, §5, εδαφ, ιι΄

Για τους «παλαιούς ασφαλισμένους» προ της 31.12.1992, ΔΕΝ αναφέρεται επί ποίου ασφαλιστέου εισοδήματος συναρτάται το εφάπαξ, εφόσον δεν έχουν ασφαλιστικές κατηγορίες;

ΠΡΟΤΑΣΗ: να ληφθεί ως ασφαλιστέος μισθός, για τους «παλαιούς ασφαλισμένους» ο μισθός υπαλλήλου Β΄ βαθμού επί του οποίου υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές με τις αναπροσαρμογές που έχουν επέλθει διαχρονικά από το 1979 (Ν.982/1979).

Άρθρο 21, §1

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1: Ενοποιούνται τα αποθεματικά και τα τρέχοντα έσοδα όχι μόνον ΟΛΩΝ των Ταμείων αλλά και τα έσοδα για σύνταξη – υγεία - εφάπαξ κλπ σε ένα λογαριασμό προκειμένου να ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ συντάξεις από τους άλλους κλάδους χωρίς «δάνειο» μεταξύ κλάδων ώστε σύντομα θα είναι αδύνατη η καταβολή εφάπαξ ή άλλης παροχής.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2:Αναλογιστική Μελέτη στο μέλλον ανά κλάδο ασφάλισης θα είναι ΑΔΥΝΑΤΗ.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 3: Ενοποιούνται τα αποθεματικά όλων των κλάδων ασφάλισης του ΕΤΑΑ με τα υπάρχοντα ελλείμματα του ΙΚΑ (ως ΕΦΚΑ) και χάνονται για τους ασφαλισμένους του, ενώ προέρχονται από ατομικές ασφαλιστικές εισφορές και ΟΧΙ από κοινωνικούς πόρους ή τριμερή ή άλλη Κρατική χρηματοδότηση!

Άρθρο 21, §2

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ «ΣΤΕΓΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ» ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΦΚΑ!

Ξεχάσθηκε ή καταργείται ο πλεονασματικός Λογαριασμός της Στέγης Υγειονομικών;

ΠΡΟΤΑΣΗ: Να παραμείνει ως προνοιακή παροχή του ΕΤΑΑ-ΤΣΑΥ εκτός ΕΦΚΑ, κατ’ αντιστοιχία της αυτοτελούς νομικής προσωπικότητας του ΝΑΤ & ΟΓΑ.

Άρθρο 23

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η σύνθεση του Δ.Σ. του ΕΦΚΑ. είναι από το σχεδιασμό της ένα πολυπληθές και γραφειοκρατικό, εφόσον αποτελείται από 20 μέλη τη στιγμή που οι ειδικοί επιστήμονες, σχετικοί με το ασφαλιστικό σύστημα είναι μόνον δύο (2) και διοριζόμενο σχεδόν καθ’ ολοκληρίαν από τον Υπουργό Εργασίας.

Άρθρο 23 §2

(ΠΡΟΣΟΝΤΑ & ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ)

ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ως εξής:

Ο Διοικητής είναι κάτοχος (α) πτυχίου ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος της ημεδαπής ή ισότιμου πτυχίου της αλλοδαπής, (β) με μεταπτυχιακούς τίτλους επιπέδου Master ή διδακτορικού σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης ή/και διοίκησης επιχειρήσεων και (γ) με δεκαετή τουλάχιστον προϋπηρεσία σε διοικητικά ή οικονομικά θέματα ή σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης.

Επιλέγεται σύμφωνα με τη διαδικασία δημόσιας προκήρυξης και επιλογή από την αντίστοιχη Επιτροπή της Βουλής του καταλλήλου εν των διαθετόντων τα αντίστοιχα προσόντα, διορίζεται με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για τριετή θητεία και είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.

Άρθρο 23 §3

(ΠΡΟΣΟΝΤΑ & ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΥΠΟΔΙΟΙΚΗΤΩΝ)

ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ως εξής: “Συνιστώνται στο ΕΦΚΑ πέντε (5) θέσεις Υποδιοικητών, ιδίων προσόντων με το Διοικητή, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, οι οποίοι επιλέγεται σύμφωνα με τη διαδικασία δημόσιας διεθνούς προκήρυξης, ως ο Διοικητής.”

Άρθρο 23 § ι

Προστίθεται η φράση: «…την Ομοσπονδία Συνταξιούχων Επιστημόνων».

Άρθρο 23 § ιβ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ως εξής:

«έναν (1) εκπρόσωπο των υπαλλήλων του ΕΦΚΑ, ο οποίος εκλέγεται από τους υπαλλήλους του ΕΦΚΑ, που συμμετέχει με δικαίωμα ψήφου, όταν συζητούνται θέματα προσωπικού ή οργάνωσης και λειτουργίας του Ταμείου, με τον αναπληρωτή του.»

Άρθρο 23 § ιε

ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ως εξής:

ιε. τέσσερις ειδικούς επιστήμονες, από τους οποίους ένας ειδικός σε θέματα κοινωνικής ασφάλισης και προστασίας, ένας ειδικός σε θέματα πληροφορικής, ένας ειδικός σε θέματα χρηματιστηριακά και ένας σε θέματα οικονομικών και οικονομικής διαχείρισης, που επιλέγονται με πτυχίο πτυχίου ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος της ημεδαπής ή ισότιμου πτυχίου της αλλοδαπής, μεταπτυχιακό τίτλο στο αντικείμενό τους και 5ετή τουλάχιστον προϋπηρεσία οι οποίοι διορίζονται από πίνακα υποψηφίων τριπλάσιο σε αριθμό των θέσεων ύστερα από δημόσια προκήρυξη και επιλογής των από συμβούλιο αποτελούμενο από τον διοικητή και τους υποδιοικητές, με τους αναπληρωτές τους.

Άρθρο 23

ΠΡΟΣΤΙΘΕΝΤΑΙ στα υποβαλλόμενα άτομα προς επιλογή από τον Υπουργό και ΟΧΙ διορισμό τους, με τη διαδικασία «ενός (1) εκ των δύο(2)» και τα μέλη υπό τα στοιχεία ια΄ και ιβ΄:

«Τα υπό στοιχ. γ΄ έως ιβ΄ μέλη επιλέγονται από τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης από πίνακες που περιέχουν διπλάσιο αριθμό προσώπων, οι οποίοι υποβάλλονται από τις ως άνω οργανώσεις εντός προθεσμίας δέκα (10) ημερών από την ημερομηνία που θα ζητηθούν.»

Άρθρο 23

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ 9: Αιτία αντικατάστασης μέλους ΔΣ του ΕΦΚΑ, η απουσία του επί ΤΡΕΙΣ (3) συνεχείς συνεδριάσεις ΑΝΤΙ των πέντε (5):

«Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, το οποίο απουσιάζει επί «τρεις» συνεδριάσεις συνεχείς συνεδριάσεις χωρίς σοβαρό λόγο κατά την κρίση του Διοικητικού Συμβουλίου, αντικαθίσταται...»

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ 10: Αιτία κωλύματος διορισμού στο ΔΣ του ΕΦΚΑ:

ΑΝΤΙ: «Ο τελών σε οποιαδήποτε άξια λόγου οικονομική σχέση με τον ΕΦΚΑ.»

ΤΡΟΠΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΕ:

«Ο τελών σε οποιαδήποτε οικονομική σχέση με τον ΕΦΚΑ ή μέλος της οικογένειας του μέχρι δευτέρου βαθμού συγγενείας, είτε αφορά εταιρεία οποιασδήποτε μορφής στην οποία συμμετέχει είτε είναι φυσικό πρόσωπο.

Άρθρο 27, §1

Συνολικά δημιουργούνται 19 θέσεις «ειδικών συμβούλων» του Διοικητή και των τεσσάρων υποδιοικητών, αριθμός εξαιρετικά μεγάλος, δεδομένου ότι τόσο στα ΔΣ των ΕΦΚΑ και Ε.ΣΥ.ΚΑ. υπάρχουν ειδικοί επιστήμονες όσο και ειδικές Διευθύνσεις για κάθε πτυχή του ασφαλιστικού ΚΑΙ τέλος χωρίς να έχει ακόμη ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ το οργανόγραμμα του υπό ίδρυση ενιαίου Ταμείου!!!

ΠΡΟΤΑΣΗ: ΚΑΜΙΑ ΣΥΣΤΑΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ εφόσον υπηρετούν εξειδικευμένοι πληροφορικοί υπάλληλοι και προβλέπεται ειδικές Εταιρείες τόσο για τα χρηματοοικονομικά όσο και για την αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας.

Άρθρο 28 §2 (Διοικητική οργάνωση)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: χρήζει διευκρίνισης, γιατί δεν καταρτίζεται ο Οργανισμός του ΕΦΚΑ παράλληλα με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, εφόσον (α) τα τμήματα περιγράφονται αναλυτικά από χωροταξικής και λειτουργικής αποστολής, (β) το προσωπικό, το αργότερο

μέχρι 31.8.2016 θα έχει τοποθετηθεί καθώς και (γ) οι επιλογές εξέλιξης και τοποθέτησης προϊσταμένων περιγράφονται στο παρόν νομοσχέδιο;

Άρθρο 35 εδαφ. στιε΄

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με την ΔΙΑΥΓΕΙΑ & το διαδίκτυο η ανάρτηση των ΦΕΚ είναι προσβάσιμη από οποιονδήποτε και άρα δεν χρήζει ιδιαίτερου καθηκοντολογίου η σεσημασμένη υποχρέωση.

Άρθρο 36 §ε

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1: Λόγω προχειρότητας-βιασύνης τα εδάφια εδ΄, εε΄ και εστ΄, έχουν περιληφθεί στο Τμήμα (Ε) των ελευθέρων επαγγελματιών αντί του ορθού «ε. Τμήμα Κύριας Σύνταξης Ανεξάρτητα Απασχολούμενων» και δεύτερον εκ παραδρομής τα δύο (2) Τμήματα έχουν την ίδια αρίθμηση-σήμανση Τμήμα (ε)!

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2: «Έχει καταργηθεί η επικύρωση αντιγράφων ή φωτοαντιγράφων από την ισχύουσα νομοθεσία!»

Άρθρο 37 §6 (Αυτοτελές Τμήμα ΠΣΕΑ)

ΧΡΗΖΕΙ διευκρίνησης η ανάγκη δημιουργίας και στελέχωσης του Τμήματος ΠΣΕΑ. Επειδή προφανώς δεν θα διεξάγει …πολεμικές επιχειρήσεις, μήπως σκοπός του είναι η εισήγηση στον αρμόδιο Υπουργό ώστε μέσω Υπουργικής απόφασης σε «έκτακτη ανάγκη» δημοσιονομικής δυσπραγίας να πραγματοποιείται διάθεση αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, χωρίς να ενημερωθεί η Βουλή κλπ

Άρθρο 42 §1

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Επειδή στο ΕΤΑΑ-ΤΣΑΥ δεν ενημερώνονται οι ατομικές μερίδες των ασφαλισμένων διαχρονικά σε όλο τον εργασιακό βίο, χρήζει διευκρίνησης ΠΩΣ θα εκδίδονται στο μέλλον οι συντάξεις και τα εφάπαξ; Και πόσο χρόνο θα απαιτεί η έκδοσή τους; Υπάρχουν στο σύστημα «Ήλιος» στοιχεία για ασφαλισμένους ΤΣΑΥ;

Άρθρο 43 §1

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Η καταλήστευση των αποθεματικών, των τρεχουσών καθώς και των μελλοντικών εσόδων από το ΤΣΑΥ, εφόσον ενοποιούνται χωρίς οικονομική & λογιστική αυτοτέλεια, προς όφελος των λοιπών ελλειμματικών Ταμείων, δεδομένου ότι θα θεσπιστούν κοινές ασφαλιστικές παροχές από 1.1.2017.

Άρθρο 43 §4 (σύνταξη Ισολογισμών)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Πώς θα ισχύσει για το ΕΤΑΑ-ΤΣΑΥ μέχρι 31.12.2016, όταν υπολείπεται η σύνταξη των Ισολογισμών από το 2002 και η έγκρισης τους από Εταιρεία Ορκωτών Λογιστών από το 1993;

Άρθρο 48 §5

Στο άρθρο 48 §5, αναφέρεται η «Προσαύξηση Μονοσυνταξιούχων» ως «Κλάδος μονοσυνταξιούχων». ΔΕΝ υφίσταται «Κλάδος» αλλά «Προσαύξηση Μονοσυνταξιούχων», η οποία συστάθηκε με τις διατάξεις του άρθρου 7, §8 του Ν.982/1979 και προβλέπει την χορήγηση αυξημένης κατά 50% σύνταξης λόγω καταβολής και αυξημένων κατά 50% ασφαλιστικών εισφορών.

Η αναφορά στο σχέδιο νόμου ότι «…το ποσοστό της προσαύξησης θα αποφασισθεί με υπουργική απόφαση μετά από αναλογιστική μελέτη.»

1) Φαλκιδεύει τα δια νόμου κατοχυρωμένα δικαιώματα των υγειονομικών οι όποιοι πληρώνουν επί τόσα χρόνια αυξημένες κατά 50% ασφαλιστικές εισφορές

2) Η επίκληση της διενέργειας αναλογιστικής μελέτης αποτελεί πρόσχημα για να ληφθεί αυθαίρετα ένα χαμηλότερο ποσοστό προσαύξησης από αυτό που ο Ν.982/1979, άρθρο 7, §8 και οι μεταγενέστεροι αυτού είχαν ορίσει, που θα έχει υπαγορευτεί από δημοσιονομικούς λόγους και

3) Η διενέργεια αναλογιστικής μελέτης είναι πρακτικώς αδύνατη, καθόσον δεν τηρήθηκε, από την έναρξη ισχύος Ν.982/1979, ειδικός Λογαριασμός και τα ποσά της κατά 50% προσαύξησης της εισφοράς κατατίθεντο τον Κλάδο Σύνταξης ενοποιούμενα με τις εισφορές της απλής σύνταξης.

ΠΡΟΤΑΣΗ: Εφόσον καθ’ όλη την διάρκεια του ασφαλιστικού του βίου, ο ασφαλισμένος υγειονομικός που είχε ενταχθεί στην κατηγορία των μονοσυνταξιούχων, κατέβαλε τις κατά 50% αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές η προσαύξηση της σύνταξης θα πρέπει να προκύπτει από την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης κατά 50%, για τα χρόνια ασφάλισης που έχει διανύσει στην ασφάλιση του μονοσυνταξιούχου.

Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να προστεθεί στο υπό διαμόρφωση σχέδιο νόμου τόσο για λόγους χρηστής διοίκησης αλλά και διατήρησης της εμπιστοσύνης του διοικούμενου προς την διοίκηση, όσο και για λόγους Συνταγματικού και Ασφαλιστικού Δικαίου.

Άρθρο 48 §5 εδαφ 1

ΠΡΟΤΑΣΗ: Θα πρέπει να διευκρινισθεί για τον προσδιορισμό της ανταποδοτικής σύνταξης του ΤΣΑΥ των «παλαιών ασφαλισμένων» ως ασφαλιστέο εισόδημα ο

μισθός του υπαλλήλου Β΄ βαθμού επί του οποίου βασίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές από το 1979 και να διευκρινισθεί για τα έτη για τα οποία δεν υπάρχουν στοιχεία στην ατομική μερίδα του ασφαλισμένου ποιος θα είναι ο συντελεστής αναπλήρωσης;

Άρθρο 49

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Το άρθρο 49 απαιτεί την έκδοση 3 Υπουργικών αποφάσεων και 3 Π.Δ. στην αρχική φάση λειτουργίας του ΕΦΚΑ, προκειμένου να λειτουργήσει καταρχάς (ένδειξη έλλειψης προετοιμασίας του σχήματος).

Άρθρο 53 §1

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1: Ίδια σύνταξη με δυσανάλογα διαφοροποιημένες ασφαλιστικές εισφορές και με ΑΓΝΩΣΤΗ στο το παρόν προσχέδιο (α) η βάση υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης του και (β) η ποσοστιαία προσαύξηση της σύνταξης του μονοσυνταξιούχου του ΤΣΑΥ!

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2: Χρήζει διευκρίνησης η αναφορά (!), εφόσον: προσδιορίζονται βάση υπολογισμού το φορολογητέο εισόδημα, ποσοστά παρακράτησης για κάθε Κλάδο, χρόνος & οργανισμός καταβολής και τέλος ποινές μη καταβολής. Υπάρχει περίπτωση αναπροσαρμογής των ασφαλιστικών εισφορών ανά ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ;

Άρθρο 53 §7

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 3: Καταργείται η μειωμένη καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για τους υγειονομικούς κατά την πρώτη πενταετίας ασφάλισης.

Άρθρο 53 §8

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 4: Από 7.2011 οι ελεύθεροι επαγγελματίες του ΤΣΑΥ καταβάλουν την εισφορά των 120€ ετησίως χωρίς να είναι ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΗ καθόσον δεν ισχύει νομικώς η ιδιότητα του «ανέργου ελευθεροεπαγγελματία υγειονομικού».

ΠΡΟΤΑΣΗ: Με την έννοια αυτή θα πρέπει να καταργηθεί από τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ διότι καταβάλλεται ενώ δεν είναι ΝΟΜΙΚΩΣ ανταποδοτική.

Άρθρο 57 §2

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Ασφαλιστικές εισφορές ελευθέρων επαγγελματιών ΤΣΑΥ για τον Κλάδο Περίθαλψης 6.95% του φορολογητέου εισοδήματος. Απουσιάζει άρθρο με αναφορά στις εισφορές του Εφάπαξ.

Άρθρο 61 §9

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Εφόσον ο μοναδικός μέτοχος είναι ο ΕΦΚΑ, τότε η ΓΣ είναι ο ΕΦΚΑ; Εφόσον ΓΣ είναι ο «Διοικητής του ΕΦΚΑ» ποια εγγύηση υπάρχει με την παρούσα διαδικασία διορισμού του (Άρθρο 49) η φερεγγυότητα στη διαχείριση των αποθεματικών του ΕΦΚΑ;

Άρθρο 61 §10 & άρθρο 62 §8

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Συνολικά τα δέκα (10) μέλη διορίζονται αμέσως ή εμμέσως από τον Υπουργό Εργασίας και συνεπώς ΠΩΣ εξασφαλίζεται θεσμικά η απαραίτητη τεχνογνωσία των Εταιρειών διαχείρισης της κινητής & ακίνητης περιουσίας;

Άρθρο 63

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Ακρογωνιαίος λίθος και αναγκαία & ικανή συνθήκη επιβίωσης του ασφαλιστικού συστήματος είναι η εξασφάλιση ικανών εσόδων να χρηματοδοτήσουν τις ήδη περιγραφόμενες παροχές του συστήματος και όχι να αναζητούνται μελλοντικά!

Β΄ ΜΕΡΟΣ

ΠΡΟΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Εισαγωγή

Στο ισχύον Σύνταγμα του 1975 όπως αναθεωρήθηκε το 1986 και το 2001 στο άρθρο 22 §5 ορίζεται ότι «Το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως ο νόμος ορίζει».

Η συνταγματική αυτή θεμελίωση του δικαιώματος στην κοινωνική ασφάλιση όπως αυτή έχει ερμηνευτεί και από την νομολογία των Ελληνικών δικαστηρίων, συνθέτει τη βάση για την ασφαλιστική κάλυψη όλων των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το είδος απασχόληση τους.

Η συνταγματική κατοχύρωση της αρχής του κοινωνικού κράτους δικαίου, εντοπίζεται στο άρθρο 25 §1 του Συντάγματος που προβλέπει ότι:

«Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του κράτους».

Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκηση τους, ενώ οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορεί κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

Το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση αποτελεί επομένως κοινωνικό δικαίωμα, το περιεχόμενο του οποίου, κατά το άρθρο 22 §5 του Συντάγματος, συνίσταται στην υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για την ύπαρξη και τη συνεχή λειτουργία των υπηρεσιών κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να καθίσταται εφικτή η άσκηση του σχετικού δικαιώματος των πολιτών και υπό αυτήν την έννοια το κράτος εγγυάται την κοινωνική ασφάλιση.

Ένα σύγχρονο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης θα πρέπει να στηρίζεται σε τρεις Πυλώνες.

Πρώτος Πυλώνας

Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση: Κύρια & Επικουρική Ασφάλιση

Δεύτερος Πυλώνας.

Προαιρετική Κοινωνική Ασφάλιση: Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης

Τρίτος Πυλώνας

Προαιρετική Κοινωνική Ασφάλιση: Προγράμματα Ιδιωτικής Ασφαλιστικής Κάλυψης

Στο πλαίσιο της υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης, η λειτουργία της πραγματοποιείται μέσω του αναδιανεμητικού συστήματος. Το σύνολο των εισπραττομένων πόρων από τα Ταμεία καλύπτει το σύνολο των τρεχουσών προβλεπομένων συνταξιοδοτικών παροχών των συνταξιούχων (με το όποιο θετικό υπόλοιπο να αποθεματοποιείται). Εντός του συγκεκριμένου σχήματος, στο οποίο η συμμετοχή είναι καθολική και υποχρεωτική, λειτουργεί η αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης ενώ ταυτόχρονα, αναδεικνύεται και ο ζωτικός ρόλος του κράτους που συνίσταται κυρίως στη μακροχρόνια πρόβλεψη και διασφάλιση της δίκαιης, μεταξύ των γενεών κατανομής του κόστους χρηματοδότησης.

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι στο παρόν σχέδιο νομού, οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φόροι που προκύπτουν από την ισχύουσα φορολογική νομοθεσία, συμπορεύονται, καθώς η φορολογική νομοθεσία (αλλά και οι ανάλογες αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων) θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό, το νομικό πλαίσιο υπολογισμού των εισφορών.

Είναι επίσης κοινώς αποδεκτό ότι, οι εισφορές των αυτοαπασχολούμενων, ως δημόσια βάρη, θα πρέπει να υπολογίζονται με τρόπο ώστε:

α) το εναπομείναν εισόδημά τους να επαρκεί για την κάλυψη των εύλογων δαπανών αξιοπρεπούς διαβίωσης, συνυπολογίζοντας και τα υπόλοιπα οικονομικά βάρη και

β) να μην οδηγούν τον αυτοαπασχολούμενο σε αποστέρηση του συνταγματικά προστατευόμενου, δικαιώματος της εργασίας.

Στο πλαίσιο αυτό πολύ σημαντική είναι και η απόφαση του Ανωτάτου Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία «φορολογία που δεν σου επιτρέπει να ζήσεις από το εισόδημα σου, αν δεν πουλήσεις την περιουσία σου, ισοδυναμεί με δήμευση της περιουσίας σου, γεγονός που είναι) αντίθετη με το πρόσθετο πρωτόκολλο, καθότι πρόκειται για απαλλοτρίωση -expropriation και όχι φορολόγηση -imposition».

Κατ’ επέκταση και σύμφωνα με την ως άνω απόφαση Ανωτάτου Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου, θα πρέπει να υπάρχει αναλογικότητα φόρων και ασφαλιστικών εισφορών σύμφωνα με το εισόδημα του πολίτη.

Το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, που επιχειρείται να δομηθεί σήμερα θα πρέπει να έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά:

• Τον διανεμητικό χαρακτήρα με διευρυμένα όμως τα χαρακτηριστικά της διαγενεακής και κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως αυτό ισχύει στην συντριπτική πλειοψηφία των κρατών μελών της Ευρωζώνης

• Την μακροχρόνια βιωσιμότητά του, η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την άμεση εκπόνηση αναλογιστικής μελέτης, με την συμμετοχή όλων των κοινωνικών φορέων και η οποία θα ποσοτικοποιεί πλήρως τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και θα οδηγεί σε εύρεση της βέλτιστης επιλογής.

• Την διατήρηση των ποσοστών αναπλήρωσης σε τέτοιο επίπεδο, ώστε να μην υφίστανται τόσο οι νέοι όσο και οι παλαιοί εργαζόμενοι σημαντική μείωση του βιοτικού τους επιπέδου εξερχόμενοι από την αγορά εργασίας και εισερχόμενοι στο συνταξιοδοτικό βίο.

• Την κάλυψη όλων των ασφαλισμένων από τους ασφαλιστικούς κινδύνους:

1. Ασθένειας

 Παροχές σε είδος (σήμερα παρέχονται από τον ΕΟΠΥΥ)

 Παροχές σε Χρήμα

2. Μητρότητας

3. Αναπηρίας

4. Εργατικού Ατυχήματος & Επαγγελματικής Ασθένειας

5. Γηρατειά

6. Θανάτου προστάτη οικογενείας

7. Ανεργίας

8. Οικογενειακών βαρών

Μαθηματικός τύπος υπολογισμού ασφαλιστικών εισφορών

Το εισόδημα για τον προσδιορισμό των ασφαλιστικών εισφορών προκύπτει από τον ακόλουθο μαθηματικό τύπο:

Κ - (Φ+Τ+Ε) = Χ

όπου

Χ= εισόδημα επί του οποίου υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές

Κ= καθαρό φορολογητέο εισόδημα που προκύπτει από την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας του ασφαλισμένου

Φ= φόρος εισοδήματος

Τ= τέλος επιτηδεύματος

Ε= εισφορά κοινωνικής αλληλεγγύης

Στην εφαρμογή του μαθηματικού αυτού τύπου ισχύουν οι εξής περιοριστικοί κανόνες:

1) Το εισόδημα επί του οποίου προσδιορίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές δεν μπορεί να είναι μικρότερο από 586,08€ που είναι ο βασικός μισθός άγαμου μισθωτού ηλικίας άνω των 25 ετών, και μεγαλύτερο του δεκαπλασίου αυτού.

2) Ασφαλισμένοι οι οποίοι έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια ασφάλισης καταβάλλουν το 50% των ασφαλιστικών εισφορών.

3) Για καθαρό φορολογητέο εισόδημα έως 10.800€, ο συντελεστής αναπροσαρμογής είναι 20% και το ποσοστό της συνολικής επιβάρυνσης φόρων & ασφαλιστικών εισφορών επί του εισοδήματος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 47,5 %.

4) Για καθαρό φορολογητέο εισόδημα έως 30.000€, ο συντελεστής αναπροσαρμογής είναι 30% και το ποσοστό της συνολικής επιβάρυνσης φόρων & ασφαλιστικών εισφορών επί του εισοδήματος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 47,5%.

5) Για καθαρό φορολογητέο εισόδημα έως 49.200€, ο συντελεστής αναπροσαρμογής είναι 35% και το ποσοστό της συνολικής επιβάρυνσης φόρων & ασφαλιστικών εισφορών επί του εισοδήματος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 48%.

6) Για καθαρό φορολογητέο εισόδημα έως 70.800€, ο συντελεστής αναπροσαρμογής είναι 42% και το ποσοστό της συνολικής επιβάρυνσης φόρων & ασφαλιστικών εισφορών επί του εισοδήματος δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο του 51%.

7) Προοδευτική εφαρμογή του εν λόγω μαθηματικού τύπου (π.χ έναρξη από το έτος 2019 όταν ολοκληρωθούν οι αυξήσεις προκαταβολής φόρου ή εναλλακτικά μειωμένος συντελεστής για τα έτη 2017-2018).