Αν θέλεις να φτιάξεις ιδιωτική κλινική, μάζεψε 200 έγγραφα

Για τη συλλογή των συγκεκριμένων εγγράφων, απαιτείται τουλάχιστον ένα εξάμηνο τρεξίματος και 10.000 ευρώ στην τσέπη τουλάχιστον.

Γράφει: Καραγιαννοπούλου Δέσποινα - IATRONET

Η Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει ποτέ ελκυστική αγορά για επενδύσεις, αν δεν μειωθεί η γραφειοκρατία και αν δεν υπάρξει ένα σαφές θεσμικό πλαίσιο.

Μολονότι, λοιπόν, βρισκόμαστε στην εποχή της ψηφιοποίησης των πάντων, το χαρτί παραμένει χαρτί και η γραφειοκρατία του ελληνικού κράτους αντί να μαζεύεται γιγαντώνεται λειτουργώντας αποτρεπτικά σε όποιο ενδεχόμενο επικείμενης επένδυσης. Αυτό υποστηρίζουν παράγοντες από τον χώρο της δευτεροβάθμιας περίθαλψης στον ιδιωτικό τομέα, τονίζοντας ότι σήμερα αν θελήσει κάποιος Έλληνας να φτιάξει μια ιδιωτική κλινική στην χώρα του θα πρέπει να συγκεντρώσει περί τα 200 έγγραφα, αριθμός που αυξάνεται κατακόρυφα αν μιλάμε για αλλοδαπό επενδυτή από ευρωπαϊκό κράτος, ενώ ο αριθμός των εγγράφων σχεδόν διπλασιάζεται για επενδυτές Τρίτων Χωρών.

Μερικά από αυτά τα έγγραφα είναι : άδεια οικοπέδου, άδεια λειτουργίας, σκοπιμότητα λειτουργίας, τοπογραφικά, κατόψεις, άδεια μηχανημάτων, πυρασφάλεια, περιβαλλοντικοί όροι, εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας, κανονισμός λοιμώξεων, πτυχία προσωπικού, άδειες άσκησης επαγγέλματος, υπεύθυνες δηλώσεις γιατρών ότι δεν είναι Πανεπιστημιακοί ή γιατροί του ΕΣΥ, διαχείριση υγρών αποβλήτων, διαχείριση μολυσματικών αποβλήτων κ.λπ.

Για τη συλλογή των συγκεκριμένων εγγράφων, υποστηρίζουν οι πηγές μας, απαιτείται τουλάχιστον ένα εξάμηνο τρεξίματος και 10.000 ευρώ στην τσέπη τουλάχιστον, για αντίγραφα, επικυρώσεις, παράβολα κ.λπ.

Εφόσον τα έγγραφα αυτά δεν απορριφθούν ή δεν απαιτηθεί τροποποίησή τους από τις Υπηρεσίες του κράτους, τότε ο επενδυτής μπορεί να ξεκινήσει την υλοποίηση της επένδυσής του, που αν μιλάμε για μία μονάδα 100 κλινών, συντηρητικά και με τα σημερινά δεδομένα, θα απαιτηθούν 3-4 χρόνια και 30 εκατομμύρια ευρώ. 

Και δεν είναι μόνο η γραφειοκρατία που λειτουργεί αποτρεπτικά στην επιχειρηματικότητα, τονίζουν οι ίδιοι, αλλά και το γεγονός ότι το θεσμικό πλαίσιο αντί να εκλαμβάνεται ως κάτι σταθερό, το αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι από τον ιδιωτικό χώρο ως κινούμενη άμμο. Μαντάτα που βεβαίως έχουν φθάσει και στα αυτιά των ξένων -εν δυνάμει- επενδυτών. Έτσι, ενώ μέχρι πρότινος οι ιδιωτικές κλινικές λειτουργούσαν με δύο Προεδρικά Διατάγματα (το 571 του 1991 και το 235 του 2000) τώρα προστέθηκε και ένας Νόμος. 

Όπως λένε, αν κάποιος επενδυτής θέλει να εξαγοράσει μία παλιά μονάδα του κλάδου θα πρέπει να το σκεφτεί καλά. Ο λόγος; ότι θα πρέπει να ακολουθεί δύο νόμους. Συγκεκριμένα, ο πρόσφατος νόμος ορίζει τη συνέχιση της λειτουργίας των κλινικών που λειτουργούν σήμερα σύμφωνα με τα ΠΔ που έχουν λάβει την άδεια και τη δυνατότητα οποιασδήποτε μεταβολής της άδειας με τα ίδια ΠΔ, πλην της κτιριακής επέκτασης, της δυνατότητας των κλινικών να μην διαθέτουν κρεβάτια όλων των κατηγοριών αλλά και της ανάρτησης σε δημόσια θέα στο internet, στη ρεσεψιόν και στο λογιστήριο των τιμοκαταλόγων. 

Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι οι παλιές κλινικές ακολουθούν και τα προεδρικά διατάγματα, και σε κάποια άλλα σημεία της λειτουργίας τους τον πρόσφατο Νόμο που ψηφίστηκε. Aπό την άλλη, οι κλινικές που θα δημιουργηθούν, αλλά θεωρείται σχεδόν απίθανο να γίνουν καινούργιες.