ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ Σ.Ε.Υ.Π.-Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣ ΕΟΠΥΥ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ

ΕΞΩΔΙΚΗ

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ – ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ – ΔΗΛΩΣΗ

Του ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩ-ΠΙΚΟΥ Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ΑΤΤΙΚΗΣ (Σ.Ε.Υ.Π.-Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ΑΤΤΙΚΗΣ), ο οποίος εδρεύει στην Αθήνα (οδός Κάνιγγος, αριθ. 19), νομίμως εκπροσωπου-μένου.

ΠΡΟΣ

Τον κ. ΚΟΝΤΟ Δημήτριο, Πρόεδρο του ΕΘΝΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), Λεωφ. Κηφισίας, αριθ. 39, Αμαρούσιο Αττικής.

Κοινοποιούμενη προς: 1) Τον κ. Μπραβάκο Νικόλαο, Α’ Αντιπρόεδρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

2) Τον κ. Γαρύφαλλο Αλέξανδρο, Β’ Αντιπρόεδρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

3) Τον κ. Γεωργιάδη Σπυρίδωνα-Άδωνι, Υπουργό Υγείας (οδός Αριστοτέλους, αριθ. 17, Αθήνα).

4) Τον κ. Βλασταράκο Μιχαήλ, Πρόεδρο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (οδός Πλου-τάρχου, αριθ. 3 και Υψηλάντου, Αθήνα).

5) Τον κ. Βαρνάβα Δημήτριο, Πρόεδρο της Ομο-σπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (Ο.Ε.Ν.Γ.Ε.), οδός Λαμίας, αριθ. 2, Αθήνα.

6) Τον Πατούλη Γεώργιο, Πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (οδός Σεβαστουπόλεως, αριθ. 113, Αθήνα).

7) Τον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών.

-------------------- ¨ -------------------

1. Με ιδιαίτερη έκπληξη και αγανάκτηση ο Σύλλογός μας έλαβε γνώση της υπ’ αριθ.πρωτ.οικ.27213/20-08-2013 Εγκυκλίου, με θέμα: «Σχετικά με τη συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία», την οποία προσυπέγραψε, αντί υμών, ο Α’ Αντιπρόεδρος του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. κ. Νικόλαος Μπραβάκος, απευθυνόμενη στις Μονάδες Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο και τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο.

Την εν λόγω Εγκύκλιο, δύο μόλις ημέρες μετά, ήτοι την 22-08-2013, ακολούθησε η έκδοση νέας Εγκυκλίου, διορθωτικής αυτή τη φορά, με αριθ.πρωτ.οικ.27361, με το ίδιο θέμα και με τους αυτούς αποδέκτες.

Η εν λόγω διορθωτική Εγκύκλιος, την οποία, αυτή τη φορά, υπογράφετε εσείς, αναφέρει, λέξη προς λέξη και γραμμή προς γραμμή, τα εξής ενδιαφέροντα, πρωτόγνωρα και πρωτοφανή:

«Ως γνωστόν, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων 4052/2012 (παρ. 5 του άρθρου 21) και 4093/2012 (περίπτωση 11 της υποπαραγράφου ΙΒ.2) καθί-σταται υποχρεωτική για τους ιατρούς η καθολική συνταγογράφηση με βάση τη διεθνή ονομασία της δραστικής ουσίας (ΙΝΝ).

Σε εφαρμογή των παραπάνω νόμων εκδόθηκε υπουργική απόφαση [ήτοι η υπ’ αριθ. ΕΜΠ4/ΦΕΚ Β’ 3057/18-11-2012] η οποία αναφέρει ότι η υποχρέωση συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία ισχύει για όλες τις θεραπευτικές κατηγορίες και τα φάρμακα που εντάσσονται στο θετικό κατάλογο συνταγογραφούμενων φαρμάκων. Εξαιρούνται από την υπο-χρέωση συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία μόνο πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις φαρμάκων ή ασθενειών, οι οποίες εξειδι-κεύονται στις παραγράφους 4 και 5 της εν λόγω απόφασης, η δε συνταγογράφηση με χρήση εμπορικού ονόματος δεν μπορεί να υπερβαίνει το 15% της αξίας της συνολικής συνταγογράφησης του κάθε ιατρού στη διάρκεια του έτους.

Επειδή παρατηρήθηκε από ελέγχους αρμοδίων οργάνων ότι ορισμένοι ιατροί ενώ συνταγογραφούν με δραστική ουσία αναγράφουν στο βιβλιάριο ασθενείας των ασφαλισμένων εμπορική ονομασία σκευασμάτων παρά τις ως άνω αναφερόμενες διατάξεις και σε αντίθεση με το νόμο 4172/2013 (παρ. 6 του άρθρου 96) που αναφέρει ότι η συνιστώμενη αγωγή καταχωρείται στο βιβλιάριο υγείας με σφραγίδα και υπογραφή ιατρού ακριβώς όπως έχει συνταγογραφηθεί στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, με το παρόν σας ενημερώνουμε ότι:

• Οι ιατροί θα εκδίδουν συνταγές με αναγραφή της δραστικής ουσίας (πλην των συγκεκριμένων περιπτώσεων που προβλέπεται η δυνατότητα αναγραφής και εμπορικής ονομασίας) και θα γίνεται αυστηρά αντίστοιχη καταχώρηση της φαρμακευτικής αγωγής στο βιβλιάριο ασθενείας των ασφαλισμένων. Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι δεν τηρείται η παρούσα διαδικασία και αναγράφεται εμπορική ονομασία θα αφαιρείται το δικαίωμα συνταγογράφησης του ιατρού για ασφαλισμένους Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

• Οι φαρμακοποιοί κατά την εκτέλεση της συνταγής θα λαμβάνουν υπόψη τη δραστική ουσία (πλην των συγκεκριμένων περιπτώσεων που προβλέ-πεται η αναγραφή εμπορικής ονομασίας) χορηγώντας το φθηνότερο σκεύασμα χωρίς να επηρεάζονται στην επιλογή από αναγραφή εμπορικού σκευάσματος στο βιβλιάριο του ασφαλισμένου».

2. Εσείς, αντί να αναμείνετε την έκδοση της Απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, επί σχετικής Προσφυγής του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου για τη κρίση επί της νομιμότητας της υποχρέωσης των Ιατρών να συνταγογραφούν αποκλειστικά τη δραστική ουσία, κρίνατε σκόπιμο, μεσούσης της θερινής περιόδου, να εκδώσετε την ως άνω Εγκύκλιο, η οποία, ατυχέστατα, δημιουργεί περισσότερα και μείζονα ζητήματα, αντί να επιλύει προβλήματα.

Ο Σύλλογός μας, με το με αριθ.πρωτ.28/22-08-2013 έγγραφό του, το οποίο σας απηύθυνε και κοινοποίησε στους δύο Αντιπροέδρους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. όπως και στις Μονάδες Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και με θέμα την ανάκληση της αρχικής Εγκυκλίου της 20-08-2013, σας γνωστοποίησε επί λέξει τα κάτωθι:

«Οι γιατροί των Μονάδων ΕΟΠΥΥ αλλά και όλης της Ελλάδας ευρίσκονται σε αγανάκτηση για την απαράδεκτη επιβολή εκ μέρους σας, παρ’ ότι γιατρός και εσείς ο ίδιος, του μέτρου απαγόρευσης έναντι διαφόρων απειλών της διατύπωσης γραπτών οδηγιών ή συστάσεων του θεράποντος γιατρού, ταυτό-χρονα με την έκδοση γραπτής ηλεκτρονικής συνταγής προς τον ασθενή που εξετάσθηκε και αποχωρεί από το ιατρείο.

Πέραν των όλων αντιρρήσεων και επιφυλάξεων του ιατρικού σώματος για την επιβολή της υποχρεωτικής αναγραφής της δραστικής ουσίας, λόγω μνημονιακών επιταγών, μέτρου που κατά συντριπτική πλειοψηφία στερείται ουσιαστικών πλεονεκτημάτων και κατά συνέπεια δεν εφαρμόζεται σε κράτη με προηγμένα υγειονομικά συστήματα και τηρούμενες αρχές lege artis άσκησης της ιατρικής επιστήμης και ιατρικής δεοντολογίας, παρ’ όλα αυτά οι γιατροί με τον τρόπο που τους έχει επιβληθεί να συνταγογραφούν υπο-χρεωτικά μέσω του συστήματος εφαρμόζουν αναγκαστικά τους Ν.4052/12, Ν.4093/12 & την Υπ. Απόφαση υπ’ αριθ. ΕΜΠ4 (ΦΕΚ Β’ 3057/18-11-2012) που εσείς αναφέρετε.

Αυτό που κατά πρωτοφανή τρόπο μέσω της εγκυκλίου προσπαθείτε να επιβάλλετε έναντι απαράδεκτων απειλών είναι να απαγορεύσετε στους γιατρούς να προβαίνουν σε οποιεσδήποτε συμπληρωματικές συστάσεις ή οδηγίες (γραπτές ή και προφορικές) προς τους ασθενείς τους, δικαίωμα αλλά και υποχρέωση τα οποία έχουν εκ του λειτουργήματός τους και τα οποία δεν διανοήθηκε να στερήσει κανείς από την εποχή του Ιπποκράτη έως σήμερα. Άλλωστε, σύμφωνα με όσα ορίζει και το άρθρο 3 του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας "Κάθε ιατρός απολαύει κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος, επιστημονικής ελευθερίας και ελευθερίας της συνείδησής του ........".

Οι γιατροί με τον τρόπο που συνταγογραφούν έως τώρα δεν παραβιάζουν κανένα από τους προαναφερθέντες νόμους, έχουν χρέος να υποστηρίξουν την σωστή άσκηση της ιατρικής επιστήμης και την τήρηση όλων των διατάξεων του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και επ’ ουδενί νομιμοποιείται οποιοσδήποτε να επιβάλλει στέρηση δεοντολογικών υποχρεώσεων και δικαιωμάτων των γιατρών μεταξύ των οποίων είναι και αυτά της παροχής συμπληρωματικών συστάσεων και οδηγιών για την θεραπεία των ασθενών.

Πιστεύοντας ότι η διατύπωση της συγκεκριμένης εγκυκλίου ήταν λανθασμένη, παρακαλούμε όπως την ανακαλέσετε».

Ήδη, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, ενόψει της αρχικής με αριθ.πρωτ. 27213/20-08-2013 Εγκυκλίου, σας απηύθυνε το με Α.Π. 2575/21-08-2013 έγγραφό του, το οποίο προσυπογράφουν ο Πρόεδρος και ο Γενικός Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου και το οποίο κοινοποίησε στον Υπουργό Υγείας, κ. Α. Γεωργιάδη, τον Υφυπουργό Υγείας, κ. Α. Μπέζα και τον Α’ Αντιπρόεδρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. κ. Ν. Μπραβάκο.

Στο εν λόγω έγγραφο επισημαίνονται τα εξής προδήλως αυτονόητα:

«Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος ζητεί την άμεση ανάκληση της με Α.Π. 27213/20.8.2013 εγκυκλίου του ΕΟΠΥΥ με την οποία αφαιρείται άμεσα το δικαίωμα της συνταγογράφησης του γιατρού, εφόσον στα σχόλια της συντα-γής ή στο βιβλιάριο αναγράφεται, εκτός από τη δραστική, και η εμπορική ονομασία του φαρμάκου.

Η εγκύκλιος αυτή, με την οποία μετατίθεται η ιατρική ευθύνη στα χέρια άλλων προσώπων, αναρμόδιων να λαμβάνουν αποφάσεις για τη θεραπεία των ασθενών, δεν είναι δυνατόν να γίνει αποδεκτή από τον ιατρικό κόσμο.

Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος θεωρεί ότι η εγκύκλιος αυτή εκδόθηκε κατόπιν υποδείξεων προσώπων που σχετίζονται με τους νόμους της αγοράς και όχι μόνο δημιουργεί προβλήματα στη δημόσια υγεία αλλά εκτός του ότι δεν ωφελεί, δεν εξυπηρετεί και τον σκοπό για τον οποίο υποτίθεται ότι εκδόθηκε.

Ο ιατρός είναι αυτός που έχει την ευθύνη για τη θεραπευτική αγωγή του ασθενή που περιθάλπει και κάθε ενέργεια η οποία εκτρέπει την αποστολή από τους κανόνες της ιατρικής ηθικής και δεοντολογίας απορρίπτεται.

Ας αναμένουμε και την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, μετά την προσφυγή μας, η οποία έχει εκδικασθεί και μέσα από συνεργασία να βοηθήσουμε όλοι στην ομαλή και ασφαλή περίθαλψη του λαού.

Καλούμε τους ιατρούς μέλη μας να συνεχίσουν να αναγράφουν παράλληλα με τη δραστική και την εμπορική ονομασία του φαρμάκου στο οποίο έχουν εμπιστοσύνη, στα σχόλια της συνταγής και στο βιβλιάριο του ασθενούς.

Για μία ακόμη φορά τονίζουμε ότι εμείς έχουμε την ευθύνη της περίθαλψης του κάθε ασθενή και αυτό το δικαίωμα δεν το εκχωρούμε σε κανέναν τρίτο».

Αμέσως δε, μετά την έκδοση της νέας (διορθωτικής) με αριθ.πρωτ. 27361/22-08-2013 Εγκυκλίου, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, εξέδωσε το από 23-08-2013 Δελτίο Τύπου, το οποίο προσυπογράφουν ο Πρόεδρος και ο Γενικός Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου, με το εξής περιεχόμενο:

«Την ανάκληση και της δεύτερης, διορθωτικής, Εγκυκλίου του ΕΟΠΥΥ με Α.Π.27361/22.8.2013, με την οποία αφαιρείται το δικαίωμα συνταγο-γράφησης του ιατρού για ασφαλισμένους του Οργανισμού, στην περίπτωση που αναγραφεί η εμπορική ονομασία του φαρμάκου στο βιβλιάριο του ασθενούς, ζητεί ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος.

Ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος εμμένει στην αρχική του θέση, καθώς θεωρεί ότι ουδεμία ουσιαστική διαφορά υπάρχει μεταξύ των δύο Εγκυκλίων που εκδόθηκαν, με διαφορά δύο ημερών, από τον ΕΟΠΥΥ. Η ιατρική ευθύνη εκχωρείται σε πρόσωπα αναρμόδια να λάβουν αποφάσεις για τη θεραπεία των ασθενών, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη δημόσια υγεία. Η υποκρισία έχει και τα όριά της, απ’ όπου κι αν προέρχεται και οι αντιφατικές οδηγίες από το Υπουργείο Υγείας και τη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να τελειώσουν, γιατί είναι σε βάρος της υγείας των πολιτών.

Ως ιατροί δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να θυσιάσει έμμεσα ή άμεσα ανθρώπινες ζωές στο βωμό του Μνημονίου.

Καλούμε τους ιατρούς-μέλη μας να συνεχίσουν να αναγράφουν παράλληλα με τη δραστική και την εμπορική ονομασία του φαρμάκου στο οποίο έχουν εμπιστοσύνη, τόσο στα σχόλια της συνταγής, όσο και στο βιβλιάριο του ασθενή.

Η συνιστώμενη αγωγή, όπως ο νόμος ορίζει, είναι έργο αποκλειστικά του ιατρού διότι οι ιατροί έχουν την αποκλειστική ευθύνη της περίθαλψης των ασθενών».

Με την ως άνω πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, την οποία ο Σύλλογός μας επικροτεί, ευθυγραμμίσθηκαν με Ανακοινώσεις ή/και Δελτία Τύπου Ιατρικοί Σύλλογοι της Χώρας (ενδεικτικά οι Ιατρικοί Σύλλογοι Θεσσαλονίκης, Πατρών, Λάρισας, Αιγίου, Χανίων, Αγρινίου κλπ.), ζητώντας την άμεση ανάκληση της επικίνδυνης Εγκυκλίου και στηλιτεύοντας τη τρομοκράτηση του Ιατρικού Σώματος μέσω της συνταγογράφησης με τη δραστική ουσία.

3. Ενόψει της ως άνω περιγραφόμενης απαράδεκτης, πρωτοφανούς και προεχόντως παράνομης και αντισυνταγματικής κατάστασης, είμαστε υποχρεωμένοι να σας θέσουμε με απόλυτη σαφήνεια τα κάτωθι ζητήματα, ώστε να αναληφθούν στο ακέραιο οι αναλογούσες ευθύνες τόσο από εσάς όσο και από όλους εκείνους, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι οι εμπνευστές της ως άνω Εγκυκλίου:

3.1 Είναι αδιανόητη η απαγόρευση, η οποία μάλιστα συνοδεύεται με απαράδεκτη και συγκεκριμένη απειλή, ήτοι την άμεση αφαίρεση του δικαιώματος της συνταγογράφησης του Ιατρού, τη μη αναγραφή στα σχόλια, συστάσεις ή οδηγίες της συνταγής ή στο βιβλιάριο του ασθενούς, εκτός από τη δραστική ουσία, της εμπορικής ονομασίας του φαρμάκου, που συνιστά δικαίωμα αλλά και υποχρέωση, που οι Ιατροί έχουν από το ύψιστης υπευθυνότητας λειτούργημά τους και που ουδείς διανοήθηκε μέχρι σήμερα να στερήσει.

Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν. 3418/2005 "Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας" (ΦΕΚ Α’ 287),

«Κάθε ιατρός απολαύει κατά την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος, επιστημονικής ελευθερίας και ελευθερίας της συνείδησής του .........».

Συνεπώς, ουδείς νομιμοποιείται να αποστερήσει τους Ιατρούς από παγιωμένες και καθιερωμένες δεοντολογικές υποχρεώσεις και δικαιώ-ματα, στις οποίες συγκαταλέγονται και αυτές της παροχής συμπληρω-ματικών συστάσεων και οδηγιών για την θεραπεία των ασθενών.

3.2 Η επίμαχη Εγκύκλιος μεταθέτει την ιατρική ευθύνη σε παντελώς αναρμόδια για τη θεραπεία των ασθενών τρίτα πρόσωπα, όταν είναι γνωστό, ότι ο Ιατρός είναι αυτός που φέρει την ευθύνη για τη θεραπευτική αγωγή του ασθενούς, τον οποίο περιθάλπει.

3.3 Περαιτέρω, είναι αναφαίρετο δικαίωμα των ίδιων των ασθενών να γνωρίζουν από τον θεράποντα Ιατρό τους το προτεινόμενο φάρμακο, ο οποίος, ως ο χορηγών το φάρμακο, φέρει την ευθύνη τυχόν παρε-νεργειών ή αλλεργικών αντιδράσεων, οι οποίες οφείλονται στα έκδοχά του και οφείλει να ενημερώνει εγκαίρως τον ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιοσυστασία του.

3.4 Η επίμαχη Εγκύκλιος, πέραν του σκόπιμα απαξιωτικού περιεχομένου της, εφόσον ευθέως και συλλήβδην βάλλει κατά του Ιατρικού Σώματος, είναι επικίνδυνη για την υγεία των ασθενών, χωρίς, πλέον, την ευθύνη του Ιατρού, ο οποίος συνταγογραφεί, εφόσον καταλείπεται σε τρίτους η ευθύνη να αποφασίζουν για τη θεραπεία των ασθενών, κατά πρόδηλη αντιποίηση του ιατρικού επαγγέλματος, όταν μάλιστα η επιβολή της υποχρεωτικής αναγραφής της δραστικής ουσίας δεν εφαρμόζεται σε Κράτη με προηγμένα υγειονομικά συστήματα και τηρούμενες αρχές lege artis άσκησης της ιατρικής επιστήμης και ιατρικής δεοντολογίας.

3.5 Η αποκλειστική αναγραφή της δραστικής ουσίας ουδεμία περαιτέρω μείωση της δαπάνης θα επιφέρει για τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., ο οποίος καταβάλλει ποσοστό επί της σταθερής τιμής αναφοράς για τη συγκεκρι-μένη δραστική ουσία, ενώ η επιλογή "ακριβότερου" φαρμακευτικού σκευάσματος από τον Ιατρό, δυνητικά επιβαρύνει τον ασφαλισμένο.

3.6 Εύλογα και αυτονόητα ερωτηματικά θέτει η μεταφορά στον εκάστοτε Φαρμακοποιό της νομοθετικά κατοχυρωμένης συνταγογράφησης από τον Ιατρό, όταν είναι παγιωμένη στη διεθνή πρακτική και μάλιστα επιστημονικά τεκμηριωμένη η χορήγηση φαρμάκου αποκλειστικά και μόνο μετά από ιατρική συνταγή.

3.7 Ουδείς Ιατρός μπορεί να συνταγογραφεί, χωρίς να γνωρίζει ποιό είναι το φαρμακευτικό σκεύασμα που θα δοθεί στον ασθενή, ώστε να φέρει και την ευθύνη της θεραπείας του, εφόσον, ως εκ της αποστολής του, οφείλει να προστατεύει την υγεία των πολιτών αλλά και την επιστημονική του αξιοπρέπεια, αδυνατώντας να επιτρέψει την διαχείριση του θεραπευτικού του έργου από αναρμόδια πρόσωπα, που εμπλέκονται στη διακίνηση του φαρμάκου.

3.8 Η επιβολή της αποκλειστικής αναγραφής της δραστικής ουσίας και κάλυψης από το ασφαλιστικό σύστημα μόνο του φθηνότερου γενό-σημου, με την επιβάρυνση των ασθενών σε κάθε άλλη επιλογή και τη παράλληλη τιμωρία του Ιατρού, θα απορρυθμίσει πλήρως την άσκηση της θεραπευτικής πρακτικής, με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού από τη χρήση ανώνυμων και ανεξέλεγκτων φαρμάκων αλλά και θα ενταφιάσει κάθε δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης της Χώρας στο τομέα της Φαρμακοβιομηχανίας.

3.9 Θεωρούμε αντιιατρική και αντιεπιστημονική τη συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας και συντασσόμαστε με την Απόφαση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται η αναγραφή του φαρμάκου που έχει ανάγκη ο ασθενής με την εμπορική ονομασία, εφόσον, όπως προαναφέραμε, είναι παγκόσμια γνωστό, ότι ο μόνος υπεύθυνος για τη θεραπεία του ασθενούς είναι ο θεράπων Ιατρός και όχι ο πωλητής φαρμάκων.

3.10 Η δυνατότητα αφαίρεσης του δικαιώματος συνταγογράφησης, ως εφαρμογή δυσμενούς διοικητικού μέτρου σε βάρος του Ιατρού, με την επίκληση συνταγογραφικών ή άλλων παραβάσεων, καθιερώθηκε με τη παράγραφο 10 του άρθρου 80 του Ν.3996/2011 (ΦΕΚ Α’ 170), όπου τέθηκαν τρεις (3) προϋποθέσεις απροσδιόριστες και δυσχερέστατα αποδεικνυόμενες. Ακολούθως, το άρθρο τέταρτο του Ν.4047/2012 (ΦΕΚ Α’ 31) αντικατέστησε την ως άνω παράγραφο, με τη διεύρυνση των προϋποθέσεων για την αφαίρεση του δικαιώματος συνταγογράφησης, με επίσης γενικόλογες περιγραφές και πολύ δύσκολα αποδεικνυόμενες. Η δυνατότητα αφαίρεσης του δικαιώματος συνταγογράφησης ασκείται από τον Πρόεδρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ή κατ’ εκχώρηση της σχετικής αρμοδιό-τητας από τον Α’ Αντιπρόεδρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 10717/14-03-2012 (ΦΕΚ Β’ 893/23-03-2012), οι οποίοι δεν είναι απαραίτητο να είναι Ιατροί (!!!)

Επίσης, δεν προβλέπεται, ούτε έχει τηρηθεί σε όλες τις μέχρι σήμερα αφαιρέσεις συνταγολογίου να παραπέμπεται το θέμα για κρίση σε αρμόδιο ιατρικό όργανο (μονομελές ή συλλογικό) ή κάποιο σχετικό Ιατρικό Συμβούλιο, έστω και γνωμοδοτικό, ώστε να συντρέχουν, στοιχειωδώς, οι εγγυήσεις ορθής επιστημονικής κρίσης και αντικει-μενικότητας για το εάν ο Ιατρός ενήργησε ή δεν ενήργησε ορθά με βάση τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης και δεοντολογίας. Η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνεται σε όλες τις Πράξεις εφαρμογής του δυσμενούς αυτού διοικητικού μέτρου σε βάρος Ιατρών, ήτοι της αφαίρεσης του δικαιώματος συνταγογράφησης, όπου δεν αναφέρεται γνωμοδότηση κάποιου επιστημονικού οργάνου. Παρατηρείται, δηλαδή, το πρωτοφανές γεγονός, ο Πρόεδρος ή ο Αντιπρόεδρος του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., είτε δεν είναι Ιατρός, είτε είναι Ιατρός, αλλά μη έχοντας σχετική ειδικότητα, να κρίνει εάν κάποιος Ιατρός ενήργησε ορθά ή όχι, όπως προαναφέραμε, σε συγκεκριμένη περίπτωση ασθενούς.

Η εφαρμογή του διοικητικού μέτρου της αφαίρεσης του δικαιώ-ματος συνταγογράφησης, είναι επαχθέστατη για τους Ιατρούς και μάλιστα χωρίς κρίση από ειδικούς επιστήμονες και λεπτομερή εξέ-ταση όλων των πραγματικών δεδομένων της αποδιδόμενης πράξης. Εξάλλου, ο Σύλλογός μας είχε αποστείλλει στο προκάτοχό σας Πρόεδρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. κ. Ελευθέριο Παπαγεωργόπουλο, το με αριθ. πρωτ. 7/04-03-2013 σχετικό έγγραφο.

3.11 Η υποχρεωτική θεσμοθέτηση της υποχρεωτικής αναγραφής της δραστικής ουσίας των φαρμάκων και όχι της εμπορικής ονομασίας, έγινε κατ’ εφαρμογή του άρθρου 21 παρ. 5 του Ν.4052/2012 (ΦΕΚ Α’ 41), της περιπτ. 11 της υποπαρ. ΙΒ.2 του Ν.4093/2012 (ΦΕΚ Α’ 222), του άρθρου 96 παρ. 6 του Ν.4172/2013 (ΦΕΚ Α’ 167) και της Υπουργικής Απόφα-σης ΕΜΠ4/18-11-2012. Όμως, στην επίμαχη Εγκύκλιο διατυπώνεται η πρόθεση εφαρμογής του διοικητικού μέτρου της αφαίρεσης του δικαιώματος συνταγογράφησης σε θέματα παραβίασης της υποχρεω-τικής αναγραφής της δραστικής ουσίας, ενώ ουδόλως προβλέπεται από τους Ν.3996/2011 και Ν.4047/2012 η περίπτωση εφαρμογής για θέματα πάνω στη δραστική ουσία (χημική ουσία του φαρμάκου).

3.12 Στην επίμαχη Εγκύκλιο, ενώ γίνεται η επίκληση εφαρμογής του δυσμενέστατου διοικητικού μέτρου της αφαίρεσης του δικαιώματος συνταγογράφησης, δεν μνημονεύεται η σχετική εξουσιοδότηση νόμου για τη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση.

4. Ενόψει των ανωτέρω εκτιθέμενων επισημάνσεων, είμαστε υποχρεωμένοι να καταγγείλλουμε την ως άνω συμπεριφορά σας, η οποία βάλλει ευθέως και αδιακρίτως κατά του Ιατρικού Σώματος, της τιμής, της υπόληψης και της αξιοπρέπειας των Ιατρών και εν τέλει κατά του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και του κείμενου νομοθετικού πλαισίου, που απαγορεύει κάθε πώληση φαρμάκου χωρίς ιατρική συνταγή.

Δεν θα πρέπει δε να λησμονείτε, ότι, αφενός, είσθε Ιατρός, οπότε απαιτείται αυξημένη ευθύνη τήρησης των κανόνων ιατρικής δεοντολογίας και αξιοπρεπούς συμπεριφοράς προς συναδέλφους, και, αφετέρου, είσθε υπάλληλος, κατά την έννοια του άρθρου 13 περ. α’ του Ποινικού Κώδικα και συγκεκριμένα Πρόεδρος του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., υποχρεούμενος να ασκείτε τα καθήκοντά σας κατά τρόπο ευπρεπή και σύννομο και όχι κατά τρόπο παράνομο, αυθαίρετο, καταχρηστικό και καθ’ υπέρβαση εξουσίας.

Περαιτέρω, οφείλετε να γνωρίζετε, ότι όχι μόνο δεν συγχωρείται και δεν αναγνωρίζεται άγνοια Δικαίου, αλλ’ ούτε επιτρέπεται σκόπιμη κατα-στρατήγηση ή παρερμηνεία ή αλλοίωση ή επιλεκτική εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας, επί ζημία των Ιατρών και κατ’ επέκταση της δημόσιας υγείας.

Έτι περαιτέρω, η περιαγωγή συλλήβδην των Ιατρών σε τρόμο, ήτοι σε υπέρμετρο ή αιφνίδιο φόβο και σε ανησυχία, ήτοι σε ταραχή και αγωνία σε σχέση με το αίσθημα ασφάλειας, από τις καταγεγραμμένες στην επίμαχη Εγκύκλιο συγκεκριμένες απειλές για επιβολή δυσμενών και επαχθών διοικητικών μέτρων, η σαφής προσπάθεια εκφοβισμού και κατατρομο-κράτησής τους, χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένες εγγυήσεις επιστημο-νικής, αντικειμενικής και αμερόληπτης κρίσης για τα ανακινούμενα στην επίμαχη Εγκύκλιο ζητήματα αλλά και η χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση έκδοση της Εγκυκλίου αυτής, συνιστά συμπεριφορά απαράδεκτη και επιλήψιμη.

Συνεπώς, η ως άνω σε βάρος των Ιατρών απρόκλητη, συκοφαντική, απειλητική, αντιδεοντολογική και αναξιοπρεπής συμπεριφορά σας και μάλιστα κατά παράβαση του υπηρεσιακού σας καθήκοντος, προβλέπεται και τιμωρείται από συγκεκριμένες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα (άρθρα 259, 333, 362, 363), προδήλως παραβιάζει και τις διατάξεις των άρθρων 57, 59, 914, 919, 920 και 932 του Αστικού Κώδικα, τη διάταξη του άρθρου 21 παρ.1 του Ν.3418/2005 "Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας" (ΦΕΚ Α’ 287), ενώ καταστρατηγεί και τις διατάξεις του άρθρου 107 παρ.1, περ. β’, γ’, ε’ και στ’, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 106 του Ν.4057/ 2012 "Πειθαρχικό Δίκαιο Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου" (ΦΕΚ Α’ 54).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

και με τη ρητή επιφύλαξη των νομίμων δικαιωμάτων μας

Διαμαρτυρόμαστε εντονότατα για την ως άνω υπ’ αριθ. πρωτ. οικ.27361/22-08-2013 επικίνδυνη και απαράδεκτη για το ύφος και το περιεχόμενο Εγκύκλιο, η οποία αποπνέει ιδιοτελή σκοπιμότητα και βάλλει αδιακρίτως κατά του Ιατρικού Σώματος, κατά παρέκκλιση από τη διεθνή και επιστημονικά τεκμηριωμένη πρακτική.

Καταγγέλλουμε ρητά και ανεπιφύλακτα την ως άνω ενέργειά σας να εκδώσετε την εν λόγω Εγκύκλιο, το περιεχόμενο της οποίας εκπλήσσει για την ένταση του δόλου αλλά και το βαθμό απαξίωσης και τρομοκράτησης των Ιατρών, ενώ βρισκόμαστε σε αναμονή της Απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας επί Προσφυγής του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου για τη νομιμότητα της υποχρέωσης των Ιατρών να συνταγογραφούν αποκλειστικά τη δραστική ουσία (χημική ουσία του φαρμάκου).

Σας Καλούμε: α) να ανακαλέσετε την υπ’ αριθ. πρωτ. οικ.27361/22-08-2013 παράνομη και αντισυνταγματική Εγκύκλιο, η οποία με προδήλως απαξιωτικό τρόπο πλήττει το κύρος των μελών του Συλλόγου μας και ευρύτερα του Ιατρικού Σώματος και β) να εγκαινιάσετε γόνιμο και αποτελεσματικό διάλογο με τους θεσμικούς φορείς των Ιατρών, με σκοπό τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας και τη τήρηση των κανόνων της ιατρικής ηθικής και δεοντολογίας, άλλως,

Σας Δηλώνουμε απερίφραστα και άνευ ετέρου, ότι για τη προστασία του εννόμου συμφέροντός μας θα υποχρεωθούμε να προσφύγουμε με Μηνυτήρια Αναφορά ενώπιον του κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών όπως και ενώπιον κάθε αρμόδιας Διοικητικής και Δικαστικής Αρχής.

Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει νόμιμα τη παρούσα προς τον κ. ΚΟΝΤΟ Δημήτριο, Πρόεδρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., Λεωφ. Κηφισίας, αριθ. 39, Αμαρούσιο Αττικής, προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες, αντιγράφων αυτήν ολόκληρη στη συνταχθησόμενη Έκθεση Επίδοσης.

Αθήνα, 27 Αυγούστου 2013

Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος

Μιχαήλ Μιχαήλ