Ακριβή οδοντιατρική μου περίθαλψη...

Η Ελλάδα κατέχει μία από τις χειρότερες ευρωπαϊκές θέσεις σε ακάλυπτες οδοντιατρικές ανάγκες, οι οποίες είναι μηδενικές για τα υψηλά εισοδήματα...

Γράφει: Καραγιώργος Δημήτρης - ΙΑΤRONET

Τεράστια είναι τα κενά στην οδοντιατρική περίθαλψη των Ελλήνων.

Τα ασφαλιστικά Ταμεία και ο δημόσιος τομέας καλύπτουν από ελάχιστα έως τίποτε. Τα δοκιμαζόμενα ελληνικά νοικοκυριά να πληρώνουν τον οδοντίατρο από το υστέρημά τους ή να αφήνουν ακάλυπτες τις οδοντιατρικές ανάγκες των μελών τους.

Το κόστος των απλών οδοντιατρικών πράξεων δεν είναι υψηλό, αλλά η ένδεια καθιστά για τον μέσο Έλληνα δύσκολη την πρόσβαση στον οδοντίατρο.

Με απόφασή του, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός συγκρότησε δωδεκαμελή ομάδα επιστημόνων, στην οποία συμμετέχει και ο πρόεδρος της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας Αθανάσιος Κατσίκης.

Συντονιστής της ομάδας είναι ο οδοντίατρος επιμελητής α΄ του ΕΣΥ Δημήτρης Δημητριάδης και έργο της είναι να υποβάλει έως τον Σεπτέμβριο προτάσεις στον υπουργό Υγείας.

Μεταξύ αυτών, θα συμπεριλαμβάνονται αναφορές σχετικά με την οργάνωση οδοντιατρικών μονάδων Υγείας σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο και δράσεις πρόληψης της στοματικής Υγείας από τις μονάδες του Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας (ΠΕΔΥ).

Η οδοντιατρική φροντίδα είναι μία...πονεμένη υπόθεση για τον ελληνικό πληθυσμό. Ενδεικτικές του προβλήματος είναι πρόσφατες αναφορές σε έρευνα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) σχετικά με το επίπεδο Υγείας.

Σύμφωνα με τους ειδικούς της ΕΛΣΤΑΤ, το 13,6% του πληθυσμού ηλικίας 15 ετών και άνω χρειάστηκε τον τελευταίο χρόνο οδοντιατρική φροντίδα, αλλά δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να τη λάβει.

Η υποβάθμιση της οδοντιατρικής φροντίδας φαίνεται και από ένα άλλο εύρημα: Το 47,4% των συμμετεχόντων στην έρευνα χρειάστηκαν οδοντίατρο ή ορθοδοντικό, ποσοστό που είναι μειωμένο κατά 9,2% σε σχέση με το 2009, πριν δηλαδή ξεκινήσει η κρίση.

ΕΟΠΥΥ

Πριν τη δημιουργία του ΠΕΔΥ (το 2014) και την κατάρρευση ουσιαστικά του πρωτοβάθμιου συστήματος, τα πρώην πολυϊατρεία του ΕΟΠΥΥ και τα Κέντρα Υγείας παρείχαν σε κάποιον βαθμό οδοντιατρική φροντίδα.

Η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη σήμερα, καθώς οι δομές του ΠΕΔΥ είναι υποστελεχωμένες και οι περισσότεροι γιατροί τις έχουν εγκαταλείψει.

Την ίδια ώρα, ο ΕΟΠΥΥ δεν καλύπτει – παρά ελάχιστα – για την οδοντιατρική φροντίδα των ασφαλισμένων του. Ενδεικτικό είναι ότι ο Οργανισμός έχει ετήσιο προϋπολογισμό σχεδόν 5,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και διαθέτει μόλις 60 εκατομμύρια για οδοντιατρική περίθαλψη.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας, οι πραγματικές ετήσιες ανάγκες του ελληνικού πληθυσμού για οδοντιατρική φροντίδα ανέρχονται σε 980 εκατομμύρια ευρώ.

Ανισότητες

Η οδοντιατρική περίθαλψη αποτελεί μία κρίσιμη παράμετρο ανισότητας σε μία κοινωνία, δεδομένου ότι οι ομάδες που δοκιμάζονται είναι οι πιο φτωχές.

Σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η Ελλάδα παρέχει οδοντιατρική κάλυψη με “υψηλά επίπεδα συμμετοχών” από τους πολίτες.

Υπάρχουν, βέβαια, και χειρότερα, καθώς ευρωπαϊκές χώρες όπως η Δανία, η Εσθονία, η Ισλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία δεν την καλύπτουν καθόλου.

Τι σημαίνει αυτό για τον πληθυσμό; Σημαίνει ακάλυπτες ανάγκες, κυρίως για τους φτωχούς. Η Ελλάδα κατέχει μία από τις χειρότερες ευρωπαϊκές θέσεις σε ακάλυπτες ανάγκες, οι οποίες είναι μηδενικές για τα υψηλά εισοδήματα, αγγίζουν το 10% για τα μεσαία και ξεπερνούν το 15% για τα χαμηλά.