Πληρώναμε τα φάρμακα... χρυσά

ΠΕΝΝΥ ΜΠΟΥΛΟΥΤΖΑ - kathimerini.gr

Πρωταθλήτρια Ευρώπης στην κατανάλωση φαρμάκων, αλλά και στη φαρμακευτική δαπάνη, έχρισαν τη χώρα μας επί σειράν ετών οι ελληνικές κυβερνήσεις με τις επιλογές τους στον τρόπο τιμολόγησης των σκευασμάτων και πρόσβασης των ασθενών σε αυτά. Το κρίσιμο διάστημα ήταν μεταξύ 2000-2009. Στο ΙΚΑ η αντίστοιχη δαπάνη αυξήθηκε πάνω από 400% το διάστημα αυτό (από 583 εκατ. ευρώ άγγιξε τα 2,4 δισ. ευρώ) και στον ΟΓΑ κατά 450% (από 279 εκατ. σε 1,2 δισ. ευρώ).

Αποτέλεσμα υπερτιμολογήσεων, υπερσυνταγογράφησης, απάτης (όλοι θυμούνται τα φάρμακα στα πηγάδια) και πρακτικών «υποκατάστασης» φθηνών φαρμάκων με ακριβά, της ίδιας όμως θεραπευτικής αξίας. Η «κορύφωση» στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, μετά μία δεκαετία συνεχών αυξήσεων, έγινε το 2009· η Ελλάδα εκτιμάται ότι δαπάνησε 5,108 δισ. ευρώ, όταν χώρες «ισοδύναμες» σε πληθυσμό όπως π.χ. το Βέλγιο δαπάνησε 2,5 δισ. ευρώ.

Το «ρεκόρ»

Τον Μάρτιο του 2010 ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics Ηλίας Μόσιαλος, σε ομιλία του σε συνέδριο, είχε προκαλέσει αίσθηση όταν είχε αναφέρει ότι η συνολική φαρμακευτική δαπάνη (ασφαλιστικοί οργανισμοί, νοσοκομεία, φαρμακεία και φαρμακαποθήκες) έφτασε στα 9 δισ. ευρώ, όταν η Ισπανία των 47 εκατομμυρίων πολιτών δαπάνησε 12 δισ. ευρώ.

Σε σχέση με χώρες όπως Σουηδία, Ολλανδία, Πορτογαλία, Δανία, η Ελλάδα ξόδεψε το 2009 περί τα 4 δισ. ευρώ περισσότερα. Την ίδια χρονιά, διακινήθηκαν από την Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος (ΟΣΦΕ) 434 εκατομμύρια «κουτιά» φαρμάκων. Η μέση αξία ανά πωληθέν τεμάχιο στην Ελλάδα ήταν τότε 11,4 ευρώ έναντι 8,23 ευρώ του μέσου όρου της Ε.Ε. Η είσοδος της Ελλάδας στην περίοδο των μνημονίων ανάγκασε τη χώρα μας, υπό τις πιέσεις της τρόικας, να πάρει αποφάσεις που μείωσαν δραστικά τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, η οποία από το 2016 έχει σταθεροποιηθεί στο 1,94 δισ. ευρώ.

Αποκαλυπτική είναι και η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την οποία το διάστημα 2003-2009 η μέση αύξηση της κατά κεφαλήν φαρμακευτικής δαπάνης στην Ελλάδα ήταν 11%, ποσοστό που είναι μακράν το υψηλότερο που καταγράφεται μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, όπου ο μέσος όρος ήταν 2,3%. Αντίστοιχα, το διάστημα 2009-2015 η μέση μείωση της κατά κεφαλήν δαπάνης στην Ελλάδα ήταν 6,5% και επίσης είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ.