της Ρούλας Σαλούρου
Σε ένα ακόμη «χαράτσι» μετατρέπονται οι ασφαλιστικές εισφορές για εκατομμύρια εργαζόμενους που βλέπουν χρόνο με το χρόνο, ή ορθότερα μήνα με το μήνα, τιςσυντάξεις να μειώνονται δραματικά, ενώ οι εισφορές τους αυξάνονται…
Βάσει των υπολογισμών, από το 2010 έως και σήμερα, οι καταβαλλόμενες συντάξεις έχουν υποστεί μειώσεις που σε περιπτώσεις αγγίζουν ακόμη και το 45%, με αποτέλεσμα να καταγράφεται πλέον τεράστια αναντιστοιχία μεταξύ των εισφορών που καταβάλλουν κατά τη διάρκεια της εργασίας τους εργαζόμενοι αλλά και εργοδότες και των συντάξεων που τελικά λαμβάνουν.
Οι εισφορές, μετατρέπονται έτσι σε έναν ιδιότυπο αλλά και δυσβάσταχτο νέο φόρο. Οι ασφαλισμένοι καταλήγουν να πληρώνουν πολύ ακριβά τις χαμηλές συντάξεις τους, ενώ οι επικείμενες περικοπές αναμένεται να διευρύνουν την αδικία. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι η κατάφορη αυτή αδικία και αναντιστοιχία θα αποτελέσει στο μέλλον μια βασική, νέα αιτία εισφοροδιαφυγής.
Αναλυτικά, οι περικοπές που ξεκίνησαν το 2010 και «τρέχουν» έως και σήμερα, έχουν ως τελικό αποτέλεσμα μία περικοπή της τάξης του 16% έως και 45%, ανάλογα με το ύψος των συντάξεων και λαμβανομένου υπόψη του συνολικού ποσού κύριας και επικουρικής σύνταξης.
Σύμφωνα με τον αναλογιστή Παναγιώτη Ζαμπέλη, Πρόεδρο και Διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας AON Hewitt, υπάρχει πλέον σοβαρότατη αναντιστοιχία μεταξύ των εισφορών, που καταβάλλουν οι ασφαλισμένοι και οι εργοδότες, και των παροχών που προβλέπεται να λάβουν. Αυτό επιδεινώνεται ακόμα παραπάνω αν λάβουμε υπόψη ότι οι εισφορές αυξήθηκαν με την απότομη άνοδο του πλαφόν του ΙΚΑ χωρίς αυτό να επηρεάζει την καταβαλλόμενη παροχή.
Συγκεκριμένα, αυξήσεις στις εισφορές εφαρμόζονται από την 1η Ιανουαρίου του 2013 και αφορούν τους ασφαλισμένους πριν από το 1993. Σύμφωνα με τον νόμο, εναρμονίζεται το ανώτατο όριο (πλαφόν) των ασφαλιστέων αποδοχών των παλαιών ασφαλισμένων, με εκείνες των νέων μισθωτών ασφαλισμένων, κάτι που οδηγεί εμμέσως πλην σαφώς, σε σημαντική αύξηση εισφορών. Οι μισθωτοί, ασφαλισμένοι πριν από το 1993 με υψηλούς μισθούς, οι οποίοι μέχρι σήμερα κατέβαλλαν εισφορές επί ενός ποσού και όχι επί του συνόλου του μισθού τους, πλέον θα δουν το εισόδημά τους να μειώνεται, αφού θα αυξηθεί η βάση επί της οποίας θα υπολογίζεται η ασφαλιστική τους εισφορά. Το πλαφόν, είναι πλέον ενιαίο για όλους, στα 5.546,8 ευρώ.
Με βάση το μεσοπρόθεσμο του 2011, από το 2013 αυξάνονται και οι εισφορές των ασφαλισμένων στο ΤΣΜΕΔΕ.
Εκτός από το πλαφόν, αυξάνεται η Ειδική Προσαύξηση, εντάσσοντας και τους μισθωτούς στην υποχρεωτική ανά τριετία αλλαγή ασφαλιστικής κατηγορίας, με αποτέλεσμα άμεση μηνιαία μείωση μισθού (μια και η Ειδική Προσάυξηση δεν έχει εργοδοτική εισφορά αλλά φορτώνεται εξ ολοκλήρου στον εργαζόμενο) από 13 έως 20 ευρώ. Στην πράξη, όπως επισημαίνουν οι εκπρόσωποι των μηχανικών, κάθε τρία χρόνια άλλα 20 ευρώ θα φεύγουν το μήνα από το μισθό τους για να πηγαίνουν στη μαύρη τρύπα του χρέους.
Αλλά και αυτή καθ’ αυτή η ειδική εισφορά της τάξης του 2% που τύποις είναι για την καταπολέμηση της ανεργίας, στην πράξη όμως πάει για την κάλυψη ελλειμμάτων του δημοσίου, στην πράξη είναι μια έμμεση αλλά σημαντική αύξηση των εισφορών για τους εργαζόμενους. Έτσι, οι εισφορές παίζουν πλέον, ρόλο φόρου, άλλο ένα χαράτσι, κάτι που μεγαλώνει τη πιθανότητα της εισφοροδιαφυγής.
«Σε λίγο η αντίδραση του κόσμου δεν θα έχει να κάνει απλά με τις πολύ χαμηλές συντάξεις, αλλά με το γεγονός ότι πληρώνει πολύ ακριβά τις χαμηλές συντάξεις αυτές» επισημαίνει στο capital.gr o κ. Ζαμπέλης.
Η παραπάνω αναντιστοιχία φαίνεται μάλιστα ότι θα διευρυνθεί τους επόμενους μήνες με ακόμα μεγαλύτερες περικοπές συντάξεων, που αναμένονται αρχικά, σε επικουρκή ασφάλιση και εφάπαξ.
Ο κ. Ζαμπέλης επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι χρειάζεται ένα άλλο, σύγχρονο και βιώσιμο, συνταξιοδοτικό σύστημα. Αυτό που έχουμε έπαψε να ζει προ πολλού. Σήμερα υπάρχουν εργαζόμενοι των 600 ευρώ το μήνα. Αυτοί καλούνται να τα βγάλουν πέρα με αυτό το ποσό αφού πληρώσουν και 100 ευρώ σε προσωπικές εισφορές. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν εισφορές και δεν πρέπει να πληρώνουν εισφορές. Αν στο συνταξιοδοτικό σύστημα υπάρχει κάποιος παράγοντας αλληλεγγύης, αυτός πρέπει να λειτουργήσει για αυτή τη κατηγορία των εξαιρετικά χαμηλόμισθων. Διαφορετικά, για ποια αλληλεγγύη μιλάμε;».
Και συμπληρώνει χαρακτηριστικά ότι «η Ελλάδα έχει ανάγκη από ένα νέο συνταξιοδοτικό σύστημα που θα είναι ενιαίο, δίκαιο και βιώσιμο και το οποίο θα δίνει δυνατότητες και κίνητρα για την διαμόρφωση παροχών έξω από το κρατικό σύστημα συντάξεων».
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου