Τέσσερα καταστροφικά χρόνια για την Υγεία

Του Μιχάλη Πιτσιλίδη

Εκδότη του περιοδικού «Life Positive»

Τέσσερα καταστροφικά χρόνια για την Υγεία πως έχετε παρατηρήσει, τα θέματα της Υγείας έχουν εξαφανιστεί από την ατζέντα δηλώσεων της πολιτικής ηγεσίας. Τόσο οι αρχηγοί των κομμάτων της συγκυβέρνησης όσο και οι λαλίστατοι αρχηγοί της αντιπολίτευσης τηρούν σιγήν ιχθύος, έντρομοι μπροστά στην καταστροφή που επέφερε το πολιτικό σύστημα στην Υγεία τα τελευταία 4 χρόνια. Γιατί τούτο το σημείο πρέπει να είναι καθαρό: κλάδοι όπως n οικοδομή, n ένδυση ή τα καύσιμα υπέστησαν καθίζηση, οφειλόμενη πρωτίστως στη μειωμένη ζήτηση. Ο κόσμος δεν έχει χρήματα και δεν αγοράζει ή περιμένει πτώση τιμών και είναι επιφυλακτικός.

Στρεβλές επιλογές 

Στην Υγεία, όμως, στην οποία n ζήτηση καλά κρατεί, όπως και n προσφορά άλλωστε, την πρωτοφανή κρίση δημιούργησε n Πολιτεία εξαιτίας των στρεβλών επιλογών μιας ομάδας ανθρώπων σι οποίοι, παρά τις διαφορές τους, συνέκλιναν για τον ίδιο λόγο στον ίδιο στόχο. Ο λόγος έχει να κάνει με την Τρόικα και την εναγώνια προσπάθεια να αποσπαστεί καλός βαθμός από αυτήν, ως διαβατήριο για περαιτέρω πολιτική ανέλιξη.

Ο κοινός στόχος ήταν και παραμένει το φάρμακο. Από το 2008 μέχρι σήμερα, το Δημόσιο μείωσε τη φαρμακευτική του δαπάνη κατά 42% και προγραμματίζει να φτάσει το 52-55% στο τέλος τους 2014, οδηγώντας τούς οικονομικά ασθενέστερους Ελληνες πολίτες σε de facto έξοδο από το ασφαλιστικό σύστημα (απο-ασφάλιση) και φαρμακευτική περίθαλψη επιπέδου Αλβανίας ή Αιγύπτου. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη διετία 2010-11, σύμφωνα με τις λεπτομερείς μετρήσεις του IOBE, είχαμε μείωση 18% της φαρμακευτικής δαπάνης, ενώ n νοσοκομειακή αυξήθηκε κατά 13% και ο δείκτης τιμών καταναλωτή (το πόσο δηλαδή ακριβή είναι n καθημερινότητά μας) αυξήθηκε επίσης κατά 8%. Πολλά είδη συνέχισαν, ως γνωστόν, να ακριβαίνουν παρά την κρίση...

Ξεκινώντας από το κεφάλι του συστήματος, τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, το τέλος του δρόμου πλησιάζει. To υπουργείο Υγείας λειτουργεί πλέον ως απασφαλισμένη χειροβομβίδα στο εσωτερικό του συστήματος:

καμία συνεργασία με κανέναν, συμπεριφορά διαρκούς πανικού, συνεχείς μειώσεις τιμών, άρνηση διόρθωσης λαθών, απειλές δεξιά κι αριστερά, τραγικές ελλείψεις στην αγορά, αποσύρσεις πολύ σημαντικών φαρμάκων για σπάνιες παθήσεις, επιλεγμένα «λάθη» που δεν διορθώνονται, νέα φάρμακα που δεν κυκλοφορούν, πόλεμος εναντίον της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και, το κερασάκι στην τούρτα, μηδενικές πληρωμές!

Ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει πληρώσει ούτε ένα ευρώ σε φαρμακευτικές επιχειρήσεις από την ώρα που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα κι ούτε έχει την πρόθεση να το κάνει.

Στην πράξη, οι φαρμακευτικές εταιρίες (όχι όλες, ωστόσο, κάποιες είναι πιο... ίσες από τις άλλες) έχουν να δουν το χρώμα του δημόσιου χρήματος από το 2006. Την ίδια ώρα το υπουργείο ανακοινώνει περικοπές και καταργήσεις επιδομάτων σε είδος, χωρίς όμως να μειώνονται οι εισφορές που πληρώνουν εργαζόμενοι και εργοδότες, ενώ υπόσχεται οικονομική εξυγίανση του ΕΟΠΥΥ σε έξι μήνες, χωρίς να εξηγεί τον τρόπο... Οι φαρμακαποθήκες, με τη σειρά τους. παλεύουν απεγνωσμένα να επιβιώσουν... χάρη στις επανεξαγωγές φαρμάκων που βασίζονται στις «λάθος» χαμηλές τιμές. Ωστόσο είναι βέβαιο ότι το 50% θα διακόψει αναγκαστικά τη λειτουργία του.

Λουκέτα

Τα φαρμακεία, τέλος, υφιστάμενα κυρίως τις επιπτώσεις της μείωσης των πωλήσεων, σε συνδυασμό με το μεγάλο αριθμό τους, εγκαταλείπουν σιγά σιγά τον αγώνα επιβίωσης, μια και για πολλά φαίνεται μάταιος. Περίπου 2.000 θα κλείσουν μέχρι το τέλος του 2014 και έπεται συνέχεια.

Ο κ. Σαλμάς, περισσότερο ίσως από κάθε άλλον πολιτικό, προσπάθησε ειλικρινά και εναγωνίως να κατανοήσει το πώς δουλεύει το σύστημα, αλλά εκείνο που στο τέλος θα καταλάβει είναι ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι πάντα στρωμένος με καλές προθέσεις...

Στο μεταρρυθμιστικό τομέα, το έργο της αναδιάρθρωσης του συστήματος νοσοκομειακής περίθαλψης είναι μηδενικό. Δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Όπως τίποτα δεν γίνεται και στο όργιο των «εξετάσεων» που συνταγογραφούνται ανεξέλεγκτα στους «τυχερούς» που έχουν ακόμα τη δύναμη να πηγαίνουν στον ΕΟΠΥΥ και να παίρνουν παραπεμπτικά ή στο «φακελάκι» που έχει επιδεινωθεί δραματικά...

'Αλλωστε, ας είμαστε και λίγο κυνικοί - μερικές φορές αυτό βοηθάει στην εν τω βάθει ανάγνωση της πραγματικότητας:

n μείωση της διάρκειας ζωής των συνταξιούχων λύνει και το ασφαλιστικό πρόβλημα, παράλληλα με εκείνο του ΕΟΠΥΥ.

Κρίμα που όσοι δεν αντέξουν δεν θα απολαύσουν τον... παράδεισο για τον οποίο πυρετωδώς και άοκνα εργάζονται οι πολιτικοί μας... ¦

ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ