Το μέγα σκάνδαλο των 49,4 δις ευρώ swaps της κυβέρνησης με φορείς της Γενικής Κυβέρνησης δεν έχει απλά σχέση με την αρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων από Ασφαλιστικούς Φορείς (ΑΦ), ΝΠΔΔ, ΕΣΥ, ΕΟΠΥΥ, κοκ.
Ποιά έσοδα δέσμευσαν για το swap;
Το μέγεθος 49,4 δις ευρώ παραπέμπει σε επιχείρηση δέσμευσης μελλοντικών εσόδων από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, όπως π.χ. μουσεία και αρχαιολογικοί χώροι – που σύμφωνα με τις προτάσεις της κυβέρνησης στην ευρωτρόικα θα αυξάνουν συνεχώς τα επόμενα χρόνια το αντίτιμο των εισητηρίων.
Για να γίνει κατανοητό. Τα 49,4 δις ευρώ είναι περίπου το ποσό που ελπίζει να εισπράξει συνολικά το κράτος απ’ όλες τις τακτικές πηγές του μέχρι το τέλος του 2015 ως ευρύτερος δημόσιος τομέας. Προφανώς το ποσό αυτό δεν υπάρχει πουθενά σαν ταμειακό διαθέσιμο, ακόμη κι αν αθροιστεί το σύνολο των φορέων Κεντρικής και Γενικής Κυβέρνησης.
Που τα βρήκε λοιπόν η κυβέρνηση; Πουθενά. Swap ρευστότητας ύψους 49,4 δις ευρώ, σημαίνει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έβαλε ενέχυρο μελλοντικά έσοδα αυτού του ύψους για να εισπράξει ρευστό της τάξης που δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 3-5 δις ευρώ. Το ποσό που εισέπραξε η κυβέρνηση είναι δική μας εκτίμηση με βάση τα ειωθότα της αγοράς κεφαλαίου.
Νέο χρέος 50 δις και νέα ελλείμματα
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει τρία απλά πράγματα: Η κυβέρνηση δεν δίστασε να φορτώσει επιπλέον χρέος κοντά 50 δις ευρώ με πιθανή δέσμευση μελλοντικών εσόδων. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα κοντά 50 δις ευρώ μελλοντικά έσοδα θα λείψουν από το δημόσιο ταμείο κι έτσι το πρόβλημα του ελλείμματος θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο.
Κι έτσι με βάση τη λογική δανειστών-κυβέρνησης που επιμένουν στο κυνήγι του πρωτογενούς πλεονάσματος, η λιτότητα και τα υφεσιακά μέτρα όχι μόνο είναι σίγουρα για τώρα και για το μέλλον, αλλά είναι επίσης σίγουρο ότι θα ενταθούν στο έπακρο. Αυτό επιτάσσει το κυνήγι της αιμοβόρας χίμαιρας του πρωτογενού πλεονάσματος σε περιβάλλον αυξανώμενων ελλειμμάτων λόγω χρέους και καθοδικού σπιράλ ύφεσης.
Ποιός όμως είναι σε θέση να διαθέσει τέτοια ρευστότητα έναντι 49,4 δις ευρώ swap; Οι Ασφαλιστικοί Φορείς και τα ΝΠΔΔ έχουν πολύ περιορισμένη δυνατότητα. Αν μιλάμε για ποσά ρευστότητας των 3-5 δις ευρώ, τότε από το swap είναι μάλλον ασφαλές να υποθέσουμε ότι επωφελήθηκαν τράπεζες και επενδυτικοί φορείς της αγοράς. Η Lazard ξέρει από παλιά την δουλειά αυτή και σίγουρα θα ήταν ένας από τους λόγους που την προσέλαβαν από την πρώτη κιόλας εβδομάδα.
Μεγάλη ευκαιρία για κονόμα στο παρασκήνιο
Έτσι το ευαγές αυτό ίδρυμα, ή κάποιο άλλο παρόμοιο, θα ανέλαβε να διευθετήσει το swap και να αποτελέσει ακόμη και βιτρίνα για ολιγάρχες της πολιτικής και των επιχειρήσεων, εντός και εκτός Ελλάδας, που δεν θα έχασαν την ευκαιρία να επωφεληθούν. Να κερδίσουν δηλαδή όλοι μαζί κοντά στα 50 δις ευρώ σε περίοδο ίσως των 5 ετών, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, αγοράζοντας την απαίτηση αυτή σήμερα με πολύ λιγότερο από 10% της αξίας της.
Ποιός κερδοσκόπος δεν θα άρπαζε την ευκαιρία; Αρκεί βεβαίως να εξασφαλίσουν ότι τουλάχιστον στα επόμενα 5 έτη, ότι κι αν γίνει, ότι κι αν συμβεί στην Ελλάδα, στα πράγματα θα βρίσκεται φιλικό πολιτικό προσωπικό που θα εγγυάται την είσπραξη αυτού του swap. Τώρα, όποιος αφελής θέλει να πιστεύει ότι από αυτή τη “μπίζνᔨδεν επωφελήθηκαν κομματικά ταμεία και δεν λαδώθηκαν τσέπες πολιτικών, μπορεί να συνεχίσει να το πιστεύει. Άλλωστε τέτοια κακά πράγματα δεν συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Καταλάβατε τώρα γιατί πέταξε τη μάσκα του αμερόληπτου δημοσιογράφου ο κ. Χατζηνικολάου. Καταλάβατε γιατί η Ναυτεμπορική, που δημοσίευσε την είδηση, θεώρησε την “επιλογή αυτή μονόδρομο”. Και φαντάζομαι ότι εύκολα θα καταλάβατε γιατί κανείς μέσα στη Βουλή δεν τολμά να σηκώσει το θέμα, κανένα από τα κόμματα της κρατικής επιδότησης και των δανεικών. Ούτε βέβαια κάποιο άλλο από τα ευηπόληπτα μέσα της δήθεν ενημέρωσης.
Σκάνδαλο ολκής ανάλογο με εκείνο του PSI
Εμείς όμως θα επιμείνουμε γιατί το θεωρούμε ισάξιο έγκλημα με την απάτη του PSI, γιατί, πρώτο, δεν έχει κανένας το δικαίωμα να αρπάζει από τα ταμεία των Ασφαλιστικών και των ΝΠΔΔ και γιατί, δεύτερο, το swap αυτό – που φυσικά έγινε στα κρυφά – είναι εντελώς παράνομο. Έστω κι αν ελλείψει ανεξάρτητης δικαιοσύνης κανείς εισαγγελέας δεν πρόκειται να κουνηθεί για να εγκαλέσει π.χ. την κ. Δούρου, αλλά και άλλα κυβερνητικά στελέχη για τις πράξεις τους αυτές που συνιστούν κακούργημα έναντι του δημοσίου συμφέροντος και του έλληνα πολίτη.
Γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε να ρωτάμε: Γιατί δεν δημοσιεύει η ίδια η κυβέρνηση αναλυτικά στοιχεία των swap; Με ποιόν τα έκανε και έναντι τίνος ανταλλαγματος; Με ποιές ρήτρες, με ποιούς μεσολαβητές, με ποιές αμοιβές και παράπλευρα κόστη; Γιατί το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν παρεμβαίνει; Γιατί ο υποτιθέμενος Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης δεν επιλαμβάνεται;
Και θα συνεχίσουμε να θέτουμε το ζήτημα μέχρι κάποιος δικαστής ή εισαγγελέας, ή μάλον το πιο πιθανό έως ότου ο απλός κόσμος αντιληφθεί επιτέλους την κατά σύστημα κλοπή που διενεργείται σε βάρος του – και από τη νέα κυβέρνηση – και ξεσηκωθεί για να καθίσει όλους του υπόλογους στο σκαμνί. Μηδενός εξαιρουμένου.
Πόσο ψεύτης πρέπει να είσαι για να υπηρετείς κυβέρνηση;
Είναι μέγα ψέμα αυτό που ισχυρίζεται ο κ. Πέτρος Μηλιαράκης στην εκπομπή του κ. Σαχίνη ότι σκάνδαλο θα υπάρξει αν η κυβέρνηση δεν επιστρέψει τα χρήματα που άρπαξε από τα ταμεία των ΑΦ και ΝΠΔΔ. Αυτό φωνάζατε εσείς και το κόμμα σας κ. Μηλιαράκη όταν την κλοπή, όπως ορθά την λέγατε, την διενεργούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις;
Ακόμη και ο αντισυνταγματικός νόμος του Σημίτη το 1997 που επέτρεπε κατά το δοκούν στην Τράπεζα της Ελλάδας να “επενδύει” τα ταμειακά διαθέσιμα των ΑΦ και των ΝΠΔΔ, είχε ως πρόβλεψη ότι αυτό μπορεί να γίνει έως του ορίου που εξασφαλίζει την ταμειακή επάρκεια των φορέων. Με το PSI πήγε περίπατο αυτή η πρόβλεψη και σήμερα η κυβέρνηση προκειμένου να αρπάξει ότι υπάρχει και δεν υπάρχει στο ταμείο των φορέων, θεσμοθέτησε την αρπαγή χωίς την πρόβλεψη της ταμειακής επάρκειας.
Με άλλα λόγια, η αρπαγή των ταμείων αφήνει εκταθειμένους τους φορείς σε αδυναμία εξυπηρέτησης των βασικών τους αναγκών που προκείπτουν από την αποστολή τους. Να γιατί είναι μέγα σκάνδαλο και μάλιστα χειρότερο από πριν, μιας και η σημερινή κυβέρνηση όχι μόνο άρπαξε, αλλά θεσμοθέτησε την αρπαγή κατά το δοκούν με τροπολογία στο νόμο για την “ανθρωπιστική κρίση”.
Βλέπετε, πόσο αλλάζουν οι καιροί και πώς η νομή της εξουσίας οδηγεί αυτούς που κατάγγελναν λάβροι ως αντιπολίτευση τις ίδιες πρακτικές που επαναλαμβάνουν οι ίδιοι σε χειρότερη μορφή; Αυτό σημαίνει κυβερνώσα αριστερά. Ότι ακριβώς σήμαινε πριν και κυβερνώσα δεξιά.
Δημήτρης Καζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου