ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ ΥΓΕΙΑΣ

Δημήτρης Ν.Πατσάκης, 3.9.10 

Στην αγορά, η χρήση σύγχρονων μέσων διαχείρισης και πληρωμής απαιτήσεων και καταγραφής στοιχείων που σχετίζονται με αναλώσεις, αποθεματοποιήσεις, παραγγελίες, ρυθμούς ανάπτυξης όγκου και αξίας υλικών και υπηρεσιών, εντοπισμού δυσλειτουργιών που σχετίζονται με πράξεις ή παραλείψεις ελέγχου και αποφυγής επανάληψης δυσλειτουργιών ή τεκμηρίωσης κολασμού –διοικητικού ή και ποινικού των εμπλεκομένων, είναι από πολλών ετών πραγματικότητα. 

Τα παραπάνω, ενώ για το μεγαλύτερο τμήμα της οικονομικής ζωής είναι sine qua non, δεν έχουν παρά μικρή μόνο εφαρμογή στην συντριπτική μερίδα των κρατικών υπηρεσιών. Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε άλλωστε το φαινόμενο της εγκατάστασης τερματικών οθονών Η/Υ σε χιλιάδες θέσεις εργασίας με την ανάλωση του ωραρίου «απασχόλησης» σε διαδικτυακά flirts, διαδραστικά παιχνίδια, ωροσκόπια, ηλεκτρονικό «τζόγο» κ.ο.κ. 

Το –περίεργο;- είναι πως, σε όποιες περιπτώσεις η μηχανογραφική αναδιάρθρωση και η εγκατάσταση Ολοκληρωμένων Πληροφοριακών Συστημάτων (O.Π.Σ) με άμεση και τεκμηριωμένη διασύνδεση με όλα τα κέντρα διαχείρισης είναι δια νόμου υποχρεωτική με αυστηρά χρονικά περιθώρια, στην πράξη συμβαίνουν τα εξής: 

-Είτε με διάφορες παιδαριώδεις δικαιολογίες έχει ανασταλεί η ολοκλήρωση των εφαρμογών 

-είτε τα αναγκαία προγράμματα δεν «κουμπώνουν» στα λειτουργικά συστήματα 

-είτε τα ίδια έχουν «κρεμάσει» λόγω μη καταβολής των αμοιβών συντήρησης στους προμηθευτές 

-είτε το διαθέσιμο προσωπικό δεν έχει ούτε «ιδέα» ή και την παραμικρή διάθεση ενασχόλησης με το αντικείμενο (αν όχι της πληροφορικής, της ίδιας της εργασίας….) 

-είτε δεν υπάρχουν (;) στοιχεία ή αυτά που εισάγονται δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τον αντίστοιχο χρόνο 

κ.λ.π. 

Με αυτά και με πολλά άλλα, η πλήρης απαξίωση των δημοσίων υπηρεσιών είναι μια σκληρή πραγματικότητα, παρά τα όσα περί του αντιθέτου οι κ.κ. συνδικαλιστές αγωνίζονται να διαψεύσουν. Φθάσαμε μάλιστα στο σημείο ο «εργοδότης» να καλεί το προσωπικό του να του επιβεβαιώσει την ύπαρξή του προκειμένου να συνεχίσει να καταβάλλει τις αμοιβές για την εργασία του (απογραφή Δ.Υ). Αναφέρονται περιπτώσεις όπου δεκάδες επιμίσθια καταβάλλονται με χειρόγραφες καταστάσεις με αποτέλεσμα αρκετοί να «ξεχνούν» να τα δηλώσουν ως εισόδημα. 

Με την πεποίθηση ότι το μεγαλύτερο «πανηγύρι» στις δημόσιες σπατάλες (και όχι «δαπάνες») γίνεται στον χώρο της Υγείας, ίσως η λύση να δοθεί μέσω «έξυπνων» καρτών που θα χορηγηθούν στους ασφαλισμένους ,βάσει του ήδη χορηγηθέντος Α.Μ.Κ.Α. 

Το εν λόγω «αθώο» αντικείμενο, θα είναι το μοναδικό και απόλυτο εργαλείο για την: 

-Καταγραφή της κατάστασης στις υπηρεσίες υγείας (ασφαλισμένοι-πάροχοι-δαπάνες-αναλώσεις κ.τ.λ) 

-Αποτύπωσης της νοσηρότητας-επισκεψιμότητας-συχνότητας-δαπάνης για Ιατρική/Φαρμακευτική/Νοσηλευτική περίθαλψη 

-Χαρτογράφησης των αναγκών αλλά και των διασυνδέσεων μεταξύ Πελατών/ενδιαμέσων/τελικών παρόχων 

-Πλήρους εξάλειψης διακίνησης μετρητών και ταυτόχρονα απόλυτης φορολογικής συμμόρφωσης του συνόλου των προηγουμένων παραγόντων 

Περιγραφή της προτεινόμενης λειτουργίας 

Ο ασφαλισμένος (άμεσα ή έμμεσα) κατά την επίσκεψη στο Ιατρείο ή το Νοσηλευτικό ίδρυμα, θα νομιμοποιείται μόνον με την επίδειξη/μαγνητική εγγραφή της «κάρτας» του προκειμένου να εξετασθεί, συνταγογραφηθεί ή νοσηλευθεί 

Με αυτόν τον τρόπο, θα είναι άμεσα αναγνώσιμο από οποιοδήποτε άλλο σημείο, με την εκ νέου εγγραφή της κάρτας του, το ιατρικό του ιστορικό, τα λαμβανόμενα ή στο παρελθόν ληφθέντα φάρμακα, οι διαγνωστικές ή θεραπευτικές του συνεδρίες σε μονάδες Ιατρικής Τεχνολογίας, τυχόν αλλεργίες ή δυσανεξίες σε ουσίες κ.λ.π. 

Το σημαντικότερο κατά την γνώμη μας «προσόν» της κάρτας θα είναι η χρήση της ως μέσου πληρωμής, η οποία θα γίνεται μέσω της χρέωσης της επόμενης σύνταξης ή του μισθού του σε ό,τι αφορά την συμμετοχή του και η πίστωση σε εύλογο χρόνο του υπολοίπου κόστους του τραπεζικού λογ/σμού των παρόχων υγείας μετά βεβαίως από αδιάβλητο έλεγχο. 

Με το «σύστημα» αυτό είναι αρκετά πιθανόν να εξαλειφθεί το φαινόμενο του «δανεισμού» βιβλιαρίων υγείας σε μη δικαιούχους, από την στιγμή που κανείς δεν θα το παραχωρεί έναντι υποσχέσεως του τύπου «…όταν θα σου τα χρεώσουν, θα στα δώσω……..» 

Ανάλογα, όλοι όσοι ασκούν το «άθλημα» της απομύζησης δημοσίων αγαθών θα σκεφθούν αρκετά έχοντας να δικαιολογήσουν π.χ. σχεδόν ημερήσιες επισκέψεις και εβδομαδιαίες επαναλήψεις συνεδριών και εξετάσεων σε υπερηλίκους που η ίδια η ηλικία τους δεν επιτρέπει φυσική μετακίνηση.