Σοβαρό πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι πάσχοντες από Μεσογειακή Αναιμία, καθώς ο ΕΟΠΥΥ αδυνατεί να καλύψει έγκαιρα τις δαπάνες θεραπείας.
Με το κόστος να κυμαίνεται από 1.300 έως και 1.800 ευρώ μηνιαίως, 12 πάσχοντες από το Νομό Αιτωλοακαρνανίας έχουν αναγκαστεί να σταματήσουν την θεραπεία τους, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία τους.
Η θεραπεία της Θαλασσαιμίας περιλαμβάνει συχνές μεταγγίσεις αίματος, από 1 έως και 3 φορές τον μήνα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται υπερβολικά οι τιμές του σιδήρου στους ασθενείς και να απαιτείται επιπρόσθετη θεραπεία αποσιδήρωσης. Η αποσιδήρωση γίνεται καθημερινά από τον ίδιο τον ασθενή οικιακά, με χρήση ειδικών χαπιών και αναλώσιμων υλικών όπως σύριγγες, πεταλούδες και καθετήρες. Τα υλικά αγοράζονται επί πιστώσει και τα ασφαλιστικά ταμεία επιστρέφουν με μια μικρή καθυστέρηση ενός ή δύο μηνών τα χρήματα στους ασφαλισμένους. Από τη στιγμή όμως που ο ΕΟΠΥΥ ανέλαβε την συγκέντρωση όλων των ασφαλιστικών υποχρεώσεων, ξεκίνησαν οι καθυστερήσεις στις πληρωμές, οι οποίες πλέον φτάνουν τους αρκετούς μήνες. Οι προμηθευτές αρνούνται πλέον να συνεχίσουν να παρέχουν επί πιστώσει τα απαραίτητα υλικά και οι πάσχοντες αδυνατούν να επωμιστούν το υψηλό κόστος.
Ο Σύλλογος Πασχόντων εκ Μεσογειακής Αναιμίας Νομού Αιτωλοακαρνανίας, ιδρύθηκε το 1985 και αριθμεί 30 μέλη, οι 24 από τους οποίους είναι πάσχοντες. Σύμφωνα με την Πρόεδρο του Συλλόγου Γεωργία Αθανασίου 12 μέλη, δηλαδή οι μισοί πάσχοντες, έχουν αναγκαστεί να διακόψουν την θεραπεία τους καθώς δεν μπορούν να καλύψουν το κόστος της. Το αποτέλεσμα είναι να απειλείται άμεσα η υγεία τους αλλά ακόμα και ίδια η ζωή τους. Η συσσώρευση του σιδήρου είναι τοξική κι επιβαρύνει τα όργανα του οργανισμού, και μάλιστα μιλάμε για άτομα με ήδη επιβαρυμένη υγεία εξαιτίας της Θαλασσαιμίας.
Με έγγραφό τους το οποίο έχουν αποστείλει στον ΕΟΠΥΥ Μεσολογγίου, σε πολιτικά κόμματα και λοιπούς φορείς, ο Σύλλογος ζητά την κατ’ εξαίρεση καταβολή χρημάτων στους 12 πάσχοντες που έχουν αναγκαστεί να σταματήσουν την θεραπεία τους. Πρέπει να βρεθεί άμεσα μια λύση για τους ασθενείς αυτούς, στους οποίους οφείλονται αρκετές χιλιάδες ευρώ, προκειμένου να μπορέσουν να συνεχίσουν την θεραπεία τους. Το ελάχιστο που μπορεί να γίνει για να βοηθηθεί η κατάσταση, είναι να επιδοθούν τα χρωστούμενα και η καταβολή των χρημάτων από εδώ και πέρα να γίνεται τουλάχιστον ανά μήνα.
Κώστας Καρακώστας από την εφημερίδα «Συνείδηση»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου