Συνέντευξη με το Γιάννη Κυριόπουλο Κοσμήτορα της ΕΣΔΥ, "Από- ασφάλιση του πληθυσμού,επιφέρει η μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε αγοραστή

HEALTHVIEW. Με αφορμή το 9ο συνέδριο της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας που πραγματοποιείται από 5-7 Δεκεμβρίου, ο πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής και Κοσμήτωρ της Σχολής, Γιάννης Κυριόπουλος παραχωρώντας συνέντευξη στο Healthview υπογράμμισε την επιτακτική ανάγκη ολικής επαναφοράς της υγειονομικής πολιτικής στην πρωτοβάθμια Φροντίδα υγείας στο πνεύμα της διακήρυξης της Alma Alta αλλά και την ανάγκη κινητοποίησης των εγκλωβισμένων δυνάμεων της χώρας τονίζοντας τον κίνδυνο από-ασφάλισης του πληθυσμού εάν μετατραπεί ο ΕΟΠΥΥ από πάροχος σε αγοραστή και μόνο, υπηρεσιών υγείας.

Ποιος ο στόχος του 9ου Πανελληνίου Συνεδρίου για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της Υγείας ; Ποια εκτιμάτε ότι θα είναι τα μηνύματα του συνεδρίου για το «χτίσιμο» ενός σύγχρονου συστήματος υγείας;

Η βασική στόχευση είναι η κριτική αποτίμηση της εθνικής πολιτικής υγείας και η ανάδειξη των επιτευγμάτων και των αστοχιών στη διαδικασία οικοδόμησης του συστήματος υγείας στη χώρα μας. Επιπροσθέτως, με την προσέγγιση αυτή επιχειρείται η διατύπωση εναλλακτικών προτάσεων απεμπλοκής από το ασφυκτικό, περιοριστικό πλαίσιο της διεθνούς επιτήρησης και της επαναφοράς στην αναπτυξιακή διαδικασία. Υπό την έννοια αυτή, το μήνυμα είναι η κινητοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών με κριτήρια την (κοινωνική) ισότητα, την (ιατρική) αποτελεσματικότητα και την (οικονομική) αποδοτικότητα.

Το συνέδριο πραγματοποιείται σε μια δύσκολη συγκυρία για την ελληνική οικονομία και ειδικότερα για τη Δημόσια Υγεία. Το 2012, οι δαπάνες υγείας μειώθηκαν κατά 50% και επομένως, δεν μπορούμε να μιλάμε για επίπεδο περίθαλψης αντίστοιχο της προηγούμενης τριετίας. Βάσει των εξελίξεων ποια είναι η εκτίμηση σας για την εικόνα της Δημόσιας Υγείας την επόμενη πενταετία; Ποια είναι τα μέτρα και οι πρωτοβουλίες που θα πρέπει να ληφθούν ώστε η οικονομική κρίση να μην εξελιχθεί σε ανθρωπιστική κρίση;

Η δραματική μείωση των "εισροών" στο υγειονομικό σύστημα επιβάλλει αλλαγή της "τεχνολογίας παραγωγής" δηλαδή μείζονες διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε να διασφαλισθεί η ποσοτική επάρκεια αγαθών και υπηρεσιών υγείας. Προς επίτευξη αυτού, η ολική επαναφορά της υγειονομικής πολιτικής στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (στο πνεύμα της Διακήρυξης της Alma - Ata) είναι αναγκαία και επείγουσα.

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης και σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με το συγκεκριμένο μοντέλο δομής και λειτουργίας της Δημόσιας Υγείας πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει καινοτομία; Από ποιους παράγοντες εξαρτάται και ποιες οι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της;

Βεβαίως μπορεί να υπάρξει καινοτομία. Εξ άλλου, η χώρα και το υγειονομικό σύστημα έχει το συγκριτικό πλεονέκτημα του - υψηλού επιπέδου - επιστημονικού και ιατρικού προσωπικού, το οποίο συνιστά ένα πλούσιο "ερευνητικό κεφάλαιο". Η απελευθέρωση των περιορισμών και των στρεβλώσεων μπορεί να κινητοποιήσει τις εγκλωβισμένες δημιουργικές δυνάμεις.

Πως εκτιμάτε ότι θα είναι η επόμενη μέρα για τον ΕΟΠΠΥ; Ποια η γνώμη σας για τα σχέδια που επεξεργάζεται η κυβέρνηση σχετικά με τις αλλαγές στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα και τι συνέπειες θα έχει για το Εθνικό Σύστημα Υγείας η μετατροπή του ΕΟΠΥΥ σε αγοραστή και μόνο υπηρεσιών Υγείας.

Η συγκρότηση και η εξέλιξη του ΕΟΠΥΥ (υπό το συγκεκριμένο σχέδιο/ συνιστά μια επιπόλαια προσέγγιση, η οποία περικλείει μείζονες αποφάσεις και εκδηλώνεται με την αδυναμία άσκησης ασφαλιστικής πολιτικής και τη σαθρότητα του χρηματοδοτικού υποστρώματος. Η κατάσταση αυτή ωθεί στην από - ασφάλιση τμήματος του πληθυσμού και την ακύρωση του "ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου", δηλαδή της καθολικής κάλυψης του πληθυσμού. Αυτό είναι το μείζον πρόβλημα στην καταστροφική κρίση, την οποία διανύει η χώρα.

Ποιος ο ρόλος του ελληνικού φαρμάκου σε αυτή την κρίσιμη οικονομική κατάσταση; Θα μπορούσε να αποτελέσει ισχυρό όπλο αντιμετώπισης των ασθενειών και παράλληλα να συμβάλλει στη συγκράτηση του κόστους θεραπείας σε ελεγχόμενα επίπεδα;

Προφανές. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία αποτελεί μια σημαντική "αιχμή" της αναπτυξιακής προοπτικής και ακόμη ένα βιομηχανικό πλεονέκτημα της χώρας. Υπό το πρίσμα αυτό η δυνατότητα παραγωγής και διανομής φαρμακευτικών προϊόντων υψηλής υγειονομικής αξίας υπηρετεί ταυτόχρονα και την ανάγκη ελέγχου του κόστους και συγκρότησης της δαπάνης.