Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Τα επιτήδεια ψέματα του υπουργού Υγείας




Diagnosispress.gr.
Πόσο σοβαρό είναι, άραγε, να προσπαθείς να κοροϊδέψεις 2-3 εκατομμύρια ανθρώπους, ισχυριζόμενος ότι το αυτό που ζουν κάθε μέρα απλώς …δεν υπάρχει; Πώς μπορείς να μην σκέπτεσαι ότι ΟΛΑ τα μέτρα που έχεις πάρει στο υπουργείο σου σφαγιάζουν τους οικονομικά ασθενέστερους κι αυτούς με την πιο ευάλωτη υγεία; Και πόσο υπερήφανος μπορεί να νιώθεις ότι έπιασες τους «στόχους της Τρόικας», χάνοντας εκείνους της ανθρωπιάς και της Υγείας των ελλήνων πολιτών;
Γιατί, βέβαια, από την εποχή του αλήστου μνήμης Ανδρέα Λοβέρδου μέχρι σήμερα, ούτε ένας υπουργός Υγείας δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για το αντικείμενό του. Όλοι λειτούργησαν ως βοηθοί του κ. Στουρνάρα…
Από μια πρόσφατη συνέντευξη του κ. Α. Γεωργιάδη, σταχυολογούμε και σας παρουσιάζουμε τέσσερα έντεχνα, έξυπνα και πονηρά ψέματα που διαφεύγουν από το γνωστικό βεληνεκές των δημοσιογράφων και σερβίρονται έτσι αμάσητα στο κοινό, για να διαψεύσουν αυτό που κάθε μέρα βιώνει...

ΠΡΩΤΟ ΨΕΜΑ. Κατά την επίσκεψη του στο οικοτροφείο ατόμων με Αυτισμό «Άγιος Νικόλαος», ο Υπουργός Υγείας κ. Γεωργιάδης εμφανίστηκε να ισχυρίζεται ότι «δεν υπάρχει καμία απολύτως αύξηση συμμετοχής στα φάρμακα».

Είναι σωστό αυτό. Πράγματι δεν αυξήθηκε η συμμετοχή. Χρησιμοποιήθηκαν όμως ως εργαλείο οι ασφαλιστικές τιμές, με αποτέλεσμα ο ασθενής που παίρνει ένα πρωτότυπο φάρμακο που εντάχθηκε σε κατηγορία ομοειδών παλαιών και φθηνών, κυριολεκτικά δεν ξέρει τι πληρώνει. Το ίδιο συμβαίνει αν παίρνει το πρωτότυπο που έληξε η πατέντα του και όχι γενόσημο.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Το φάρμακο Α έχει τιμή 50 ευρώ επειδή είναι νέο και καλύπτεται με πατέντα. Εντάσσεται όμως, στη λίστα χορηγουμένων φαρμάκων, σε μια φαρμακολογική ομάδα όπου υπάρχουν ομοειδή, παλαιά πρωτότυπα και γενόσημα, τα οποία διαμορφώνουν ασφαλιστική τιμή, δηλ. τιμή που πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ π.χ. στα 20 ευρώ. Η συμμετοχή ήταν και παραμένει 25%. Παλαιότερα, ο ασθενής θα πλήρωνε 50 Χ 25% = 12,5 ευρώ συμμετοχή. Σήμερα πληρώνει τη συμμετοχή του στην ασφαλιστική τιμή δηλ 20 Χ 25% = 5 ευρώ, συν τη διαφορά λιανικής –ασφαλιστικής που δεν καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ, δηλ. 50-20=30 ευρώ, συν 1 ευρώ τη συνταγή, άρα σύνολο 36 ευρώ. Από 12,5 ευρώ στα 36 αλλά η συμμετοχή δεν άλλαξε, είναι 25%. Η πραγματική συμμετοχή όμως είναι 72%. Κι όταν ο ασθενής αντιληφθεί ότι για το φάρμακο των 50 ευρώ χρειάζεται να δώσει 36 ευρώ στο φαρμακείο συν 10 στο γιατρό, συν τα έξοδα και το χρόνο πήγαινε-έλα στο γιατρό, τι θα κάνει; Ή θα το αγοράσει μετρητοίς ή θα το κόψει. Και στις δυο περιπτώσεις ο υπουργός μειώνει τη δαπάνη και πιάνει τους στόχους του.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΨΕΜΑ. Δήλωσε ο κ. υπουργός ότι «υπάρχει μία προσπάθεια να πιάνουμε τον εθνικό στόχο τού να καταναλώνουμε και εμείς σε ποσοστό τα γενόσημα ανάλογα με των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών». Και επανέλαβε πως «στην Ελλάδα σήμερα καταναλώνουμε το 20% σε γενόσημα, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι στο 60%». Κι άλλο ψέμα. Το 20% αναφέρεται σε χρήματα, σε αξίες, ενώ το 60% σε συσκευασίες! Και υπάρχει αυτή η δυσαναλογία, μεγάλη ποσότητα, μικρή αξία, επειδή τα γενόσημα είναι πολύ φθηνότερα από τα πρωτότυπα εντός πατέντας!
Στην Ελλάδα είμαστε κοντά στο 17-18% σε αξίες και 40-50% σε συσκευασίες. Στην Ευρώπη ο μέσος όρος διείσδυσης των γενοσήμων είναι 50% σε ποσότητα και 20-25% σε δαπάνη. Άρα δεν προσπαθούμε να ανεβάσουμε το 20% στο 60%, δεν συγκρίνουμε δηλαδή μήλα με πορτοκάλια…


ΤΡΙΤΟ ΨΕΜΑ. Ο κ. υπουργός επιχείρησε να χωρίσει τα φάρμακα σε επώνυμα και μη. «Αυτό γιατί συμβαίνει;» αναρωτήθηκε. Γιατί έχουμε πειστεί ότι τα καλά φάρμακα είναι μόνο αυτά που έχουν μάρκα, τα επώνυμα. Αυτό όμως είναι τελείως λάθος», σημείωσε ο κ. Γεωργιάδης. «Με αυτή την νοοτροπία κλέβουμε και την τσέπη μας και τα ταμεία μας. Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία και ένας από τους στόχους είναι η αλλαγή του τρόπου της ασφαλιστικής τιμής», υποστήριξε και συμπλήρωσε, «όποιος επιλέγει, όταν πηγαίνει στο φαρμακείο του, το φάρμακο που θα γράφει από κάτω την ηλεκτρονική του συνταγή θα πληρώνει λιγότερα χρήματα από πριν. Ούτως ή άλλως οι τιμές των φαρμάκων έχουν πέσει πάρα πολύ, και με το νέο δελτίο τιμών έπεσαν πάρα πολύ και τον Ιούνιο που θα έρθει θα ξαναπέσουν εκ νέου".

Περιέργως, ο κ. υπουργός εδώ ξεχνάει το πιο μεγάλο και σημαντικό, οικονομικά, κομμάτι της αγοράς που είναι τα πρωτότυπα φάρμακα των οποίων δεν έχει λήξει η πατέντα! Σ’ αυτά ούτε γενόσημο υπάρχει, ούτε μείωση τιμής. Έτσι, με το εργαλείο της ασφαλιστικής τιμής, όπως και ο ίδιος το ομολογεί αλλά με τρόπο που δεν καταλαβαίνει ο μέσος πολίτης, οι ασθενείς φτάνουν να πληρώνουν συμμετοχή που σε πολλές περιπτώσεις φτάνει, δυστυχώς, και το 70%…

ΤΕΤΑΡΤΟ ΨΕΜΑ. Κατά τον κ. Γεωργιάδη, «κρυφό χαράτσι δεν υπάρχει». «Για να βγει ασφαλιστική τιμή σε μια δραστική ουσία είναι ο μέσος όρος των τριών φθηνότερων γενοσήμων και αυτό που έχουν μέσο όρο μερίδιο αγοράς τουλάχιστον 4%. Άρα γενοσήμων που υπάρχουν και πουλάνε. Άρα όποιος θέλει να βρει φάρμακο χωρίς να πληρώσει μπορεί να το βρει», ισχυρίστηκε.
Ας πούμε ότι ένα πρωτότυπο φάρμακο που έχει λήξει η πατέντα του έχει τιμή 10 ευρώ. Το αντίστοιχο γενόσημο έχει τιμή έως 6,5 ευρώ, μπορεί, υπό όρους, και λίγο παρακάτω. Ας πούμε τώρα ότι η ασφαλιστική τιμή είναι 5,5 ευρώ και η συμμετοχή είναι 25%.
Ο ασθενείς θα πλήρωνε, για το πρωτότυπο εκτός πατέντας, 10 Χ 25% = 2,5 ευρώ και για το γενόσημο 6,5 Χ 25% = 1,6 ευρώ. Σήμερα, για το γενόσημο πληρώνει 1 ευρώ τη διαφορά ασφαλιστικής –λιανικής (6,5-5,5=1 ευρώ) και 25% συμμετοχή στην ασφαλιστική τιμή, δηλ 5,5 Χ 25% = 1,37 ευρώ, σύνολο για το γενόσημο 2,37 ευρώ. Η συμμετοχή που δεν έχει αυξηθεί, κατά τον κ. υπουργό, είναι 36,5% και όχι 25%. Αν τώρα ο ασθενής θέλει ή ΠΡΕΠΕΙ να συνεχίσει να παίρνει το πρωτότυπο που έπαιρνε, τότε πληρώνει πάλι τη συμμετοχή στην ασφαλιστική τιμή, δηλ. το 1,37 ευρώ συν τη διαφορά λιανικής-ασφαλιστικής που εδώ είναι 4,5 ευρώ (10-5,5). Ο ασθενής πληρώνει επομένως 5,87 ευρώ και άρα η συμμετοχή του είναι περίπου 60%!!! Θεωρητικά όμως έχει παραμείνει στο 25%…
Τα ψέματα είναι ένα σοβαρό θέμα. Ο εξευτελισμός του πολίτη είναι άλλο και πολύ σοβαρότερο. Δείχνει πλήρη έλλειψη σεβασμού προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Κρίμα…

Του Μιχάλη Πιτσιλίδη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου