του Δημήτρη Μαρκόπουλου
Σε μια περίοδο που η πολιτική ατζέντα περιστρέφεται γύρω από το κατά πόσο θα πάρουν παράταση σε βάθος χρόνου οι περικοπές στις συντάξεις και στο αφορολόγητο, η κυβέρνηση συνεχίζει τις υπέρογκες δαπάνες προς το κράτος με αύξηση, αντί για μείωση, του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου παρά τις σχετικές δεσμεύσεις που απέρρεαν από το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Συγκεκριμένα, όπως αποδεικνύει το «business stories», οι δαπάνες για αμοιβές των κρατικών υπαλλήλων στο α' δίμηνο του έτους εκτινάχθηκαν κατά 6,2% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2017, ενώ στο πρώτο τρίμηνο η αύξηση κινήθηκε στο 6,8%, ακολουθώντας εκ νέου ανοδική πορεία. Ειδικότερα, στο πρώτο δίμηνο οι δαπάνες για μισθούς, ημερομίσθια και ασφαλιστικές εισφορές όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο του 2018 ανήλθαν σε 2,731 δισ. ευρώ έναντι 2,559 δισ. ευρώ το αντίστοιχο περσινό δίμηνο. Δηλαδή έφτασαν στο +6,2%.
Στο πρώτο τρίμηνο του 2018 οι δαπάνες κυμάνθηκαν επίσης ανοδικά, φτάνοντας στο +6,8%, δηλαδή από 3,897 στα 4,181 δισ. ευρώ. Μάλιστα η κυβέρνηση προκειμένου να μην κόψει από μισθούς -ουσιαστικά δηλαδή προκειμένου να μην ανασχέσει το κύμα διορισμών της- επέλεξε να μειώσει τις επιδοτήσεις τον Μάρτιο και να περιορίσει όσο μπορεί τις αγορές αγαθών και υπηρεσιών του Δημοσίου, όχι όμως να μαζέψει τις σπατάλες σε προσλήψεις και μισθούς.
Θα πρέπει να σημειώσουμε πως συνολικά Φεβρουάριο και Μάρτιο, το Δημόσιο δαπάνησε 456 εκατ. ευρώ επιπλέον σε σχέση με πέρυσι, σε μια τάση που αν συνεχιστεί στο προσεχές διάστημα θα κοστίσει παραπάνω και από έναν ΕΝΦΙΑ! Τον Φεβρουάριο δηλαδή δαπανήθηκαν 175 εκατ. ευρώ παραπάνω από τον περασμένο Φεβρουάριο και τον φετινό Μάρτιο 284 εκατ. ευρώ περισσότερα από τον ίδιο μήνα το 2017.
Τα συγκεκριμένα στοιχεία που παρουσιάζονται στο δελτίο μηνιαίων στοιχείων της γενικής κυβέρνησης του υπουργείου Οικονομικών και του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Μάλιστα το δελτίο που δημοσιοποιήθηκε μόλις την περασμένη εβδομάδα (3 Μαΐου), αντί να δείξει μια κάποια μείωση, απέδειξε πως το μισθολογικό κόστος βαίνει μήνα με τον μήνα αυξανόμενο.
Σαν να μη συμβαίνει τίποτα, σαν η χώρα να έχει όλα τα περιθώρια αύξησης του κράτους και για προφανείς πολιτικούς λόγους η κυβέρνηση επιλέγει μια στρατηγική επεκτατική όσον αφορά τις δαπάνες υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων (προφανώς λόγω και πλήθους προσλήψεων) εις βάρος όμως άλλων κοινωνικών ομάδων, όπως οι συνταξιούχοι και οι χαμηλοί σε αμοιβές μισθωτοί, που αργά ή γρήγορα θα θιγούν με όσα έχουν ήδη ψηφιστεί.
Μύρισαν παροχές άρα κι εκλογές
Πολιτικά πάντως η κατάσταση που παρουσιάζουμε δημιουργεί κινητικότητα. Καταρχάς δείχνει μια μεγέθυνση του Δημοσίου σε καιρούς όπου η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί τα ακριβώς αντίθετα. Να θυμίσουμε ότι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προβλέπει ποσοστό αύξησης αυτών των δαπανών κάτω από 2%, τάση η οποία όμως δεν προκύπτει. Σύμφωνα με πηγές, το μείζον πρόβλημα ως προς το πολυδάπανο Δημόσιο έχει να κάνει με τις αμοιβές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τον ΕΦΚΑ και τα επικουρικά ταμεία αλλά και τα υπουργεία, όπου οι αυξήσεις αγγίζουν το 6%.
Παράλληλα, ένα στοιχείο που καταδεικνύει τους προεκλογικούς ρυθμούς στους οποίους η χώρα έχει ξεκάθαρα εισέλθει είναι ότι υπήρξε τον Μάρτιο άνοδος των κοινωνικών παροχών από 9,079 σε 9,564 δισ. ευρώ, κάτι που συνέβη και στο δίμηνο Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου (6,119 από 5,870 δισ. ευρώ). Εκτιμήσεις επίσης αναφέρουν ότι η ανοδική τάση που ολοένα παρατηρείται ως προς τους μετακλητούς αλλά και άλλους υπαλλήλους στο ευρύτερο ή στενό Δημόσιο θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση τις δαπάνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου