Θέλεις υγεία; Πλήρωνε!!!

http://diagnosispress.gr/gnomes_apopseis/theleis-igeia-plirwne/

Μπαίνεις στο ιατρείο του «συμβεβλημένου με τον ΕΟΠΥΥ» γιατρού και σε υποδέχεται μια ταμπέλα τοποθετημένη σε 2-3 σημεία: «Ο γιατρός έχει καλύψει το πλαφόν ασθενών ΕΟΠΥΥ γι’ αυτό το μήνα». Ατύχησες! Οι γιατροί που έχουν «κίνηση» καλύπτουν το μαγικό αριθμό των 200 επισκέψεων (200 ασθενείς, 200 ΑΜΚΑ με άλλα λόγια) τις πρώτες ημέρες κάθε μήνα, το πολύ την πρώτη εβδομάδα. Στη συνέχεια, ο ασθενής που θα θελήσει εξέταση και/ή συνταγογράφηση, θα πρέπει να επιλέξει άλλον γιατρό ή να πληρώσει από την τσέπη του τη…δωρεάν περίθαλψη που του παρέχεται από το ελληνικό κράτος. Με το θλιβερό αυτό κόλπο, ο ασθενής που χρειάζεται πχ φάρμακα αξίας 30-40 ευρώ, υπολογίζοντας τη συμμετοχή που θα πληρώσει στο φαρμακείο και την επίσκεψη που θα πληρώσει στο γιατρό, τα αγοράζει μόνος του, στο πλαίσιο πάντα της «δωρεάν υγείας για όλους» και τελειώνει.

Μα, θα ρωτήσει κάποιος, τι πρέπει να γίνει; Ο γιατρός πρέπει να βλέπει όσους ασθενείς θέλει; Κατ’ αρχάς, ισχύει το αντίστροφο: ο γιατρός βλέπει όσους ασθενείς ΤΟΝ θέλουν κι όχι όσους ΑΥΤΟΣ θέλει! Αν είναι καλός ή εξυπηρετικός ή επικοινωνιακός κλπ είναι φυσικό και θεμιτό να έχει περισσότερους πελάτες από έναν άλλο, κακό γιατρό ή αδιάφορο επαγγελματία. Όπως άλλωστε συμβαίνει με τα φαρμακεία, όπου ο ασθενής επιλέγει σε ποιο φαρμακείο θα πάει, μέχρι τουλάχιστον η Νέα Σοβιετάδα, όπως συντόμως θα ονομάζεται η Ελλάδα, να βάλει κι εκεί «πλαφόν». Στην τελευταία κομουνιστική χώρα της Ευρώπης όπου ζούμε, τα κριτήρια του καταναλωτή-πελάτη δεν λαμβάνονται καθόλου, μα καθόλου υπόψη. Έπιασε ο γιατρός το «πλάνο», πάνε οι ασθενείς στον παρακάτω «σύντροφο γιατρό» κι ας μην τον θέλουν κι ας έχουν, ΝΔ και ΠαΣοΚ, στο πρόγραμμά τους, ως κορώνα στο κεφάλι τους, την «ελεύθερη επιλογή γιατρού»!

Όμως, το σοβιετικό αυτό μοντέλο, συνεπάγεται στην πράξη δυο πράγματα. Κινδύνους για την υγεία των σαστισμένων υπηκόων και υψηλές δαπάνες για τις τσέπες τους. Για να μειώσουν το ρίσκο, οι ασθενείς, αναγκάζονται να πληρώσουν! Πράγματι, αλλάζοντας γιατρό, αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν να πληρώσουν, μπαίνουν σε μια διαδικασία είτε απλώς να ζητήσουν συνταγογράφηση των φαρμάκων που ήδη παίρνουν είτε να διαγνωστούν πάλι από την αρχή είτε να πρέπει να εξηγήσουν στο γιατρό αυτά που πρέπει να γνωρίζει από το ιστορικό τους. Κι αν εκείνος έχει άλλη άποψη για τη θεραπεία τους; Αν προτείνει άλλα φάρμακα; Νέες εξετάσεις; Για να αποφύγουν όλα αυτά, οι περισσότεροι ασθενείς πληρώνουν. Λες και φταίνε αυτοί που τους βρήκε η βρογχίτιδα στις 20 του μηνός και όχι στις 2 του μηνός. Γιατί, βέβαια, δυστυχώς δεν υπάρχει ακόμα κάποιος προγραμματισμός ώστε να αρρωσταίνει κανείς μόνο τις πρώτες 3-4 ημέρες κάθε μήνα για να μην αλλάζει γιατρό…

Του Μιχάλη Πιτσιλίδη