Η ΕΜΜΟΝΗ ΣΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ

Δημήτρης Ν.Πατσάκης,4.12.13

Παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις –μνημονιακών και μη- πολιτικών σχηματισμών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, πολλά «κακώς κείμενα» εξακολουθούν να υφίστανται, σε πείσμα της υφεσιακής συγκυρίας.

Κατ’αρχήν, η συντήρηση των «παραθύρων» που αφορούν στους ευνοϊκότερους –για την μειοψηφία- όρους συνταξιοδότησης, αγαπημένο αντικείμενο ύλης των Μ.Μ.Ε. περνάει «στα ψιλά» για τις εκατοντάδες χιλιάδες των ατυχών που επέλεξαν ή τους έτυχε να απασχολούνται στον ιδιωτικό –καθαρά- τομέα. Η κατοχύρωση των «βαρέων και ανθυγιεινών» ασφαλιστικών προϋποθέσεων στο διοικητικό ή πάντως όχι εμπλεκόμενο στο παραγωγικό τμήμα προσωπικό της βιομηχανίας μετάλλου,χαρτοποιίας, δυϊλιστηρίων και χημικών προϊόντων, εφόσον είχαν προ-ασφαλισθεί με αυτό το καθεστώς, η διατήρηση προνομιακών συνταξιοδοτικών κανόνων σε γονείς ανηλίκων, αν είχαν τεκνοποιήσει πριν από ένα ορισμένο χρονικό σημείο, είναι μερικά από τα άξια απορίας ζητήματα.

Η παροχή επιδομάτων Α.Μ.Ε.Α. σε όσους και εργάσθηκαν και συνταξιοδοτήθηκαν νωρίτερα, εξ αιτίας κάποιο ανίατου ή βαρέος και χρονίου νοσήματος το οποίο δεν ήταν απαγορευτικό για την άσκηση του επαγγέλματός τους χωρίς εισοδηματικά ή κοινωνικά κριτήρια, εξακολουθεί να παραμένει «taboo».

Δεν είναι γνωστό, τουλάχιστον στον συντάκτη του παρόντος, πόσοι εκ των ουσιαστικά «εγκλείστων» σε μονάδες Χρονίων Παθήσεων ή Ψυχιατρείων, στην πράξη πλήρως εγκαταλελειμμένων από το στενό οικογενειακό τους περιβάλλον, εξακολουθούν να είναι λήπτες συντάξεων και επιδομάτων τα οποία απολαμβάνουν οι «συγγενείς» τους. Το βέβαιο είναι πως, όποιος ανακινεί το θέμα, χαρακτηρίζεται αστραπιαία «εχθρός του λαού» και «μνημονιακός».

Η «κόκκινη γραμμή» του εφάπαξ ποσού στον Δημόσιο Τομέα και στις Δ.Ε.Κ.Ο, το οποίο θεωρείται «αδιαπραγμάτευτο» από τους συμπαθείς εκπροσώπους του εργαζόμενου λαού, είναι ένα από τα ζητήματα που απαιτούν πειστικές απαντήσεις. Το επιχείρημα αναλύεται ως ακολούθως:

-Το ποσό υπολογίζεται βάσει ετών υπηρεσίας και τελευταίου μισθού.

-Δεν υπάρχει διακύμανση π.χ. βάσει αποδόσεων των εισφορών

-Το όποιο γινόμενο αποδίδεται «εις ολόκληρον»

Τα ανωτέρω αφορούν σε Δημόσιο , Δ.Ε.ΚΩ. και Τράπεζες (μέχρι πρότινος).

Αντίθετα, στον ιδιωτικό τομέα:

-Το ποσό υπολογίζεται όντως βάσει προϋπηρεσίας και μικτών αποδοχών

-Είναι προϋπολογισμένο και κοστολογημένο (τουλάχιστον στις προβλέψεις των επιχειρήσεων

-Επιβάλλεται μείωση λόγω λήψης επικουρικής σύνταξης

Το ερώτημα αφορά στην «ισότητα» δικαιωμάτων, για την οποία κόπτονται και αγωνίζονται οι γνωστοί «προστάτες των λαϊκών συμφερόντων».

Οι αντιρρήσεις και τα επιχειρήματα είναι πάντοτε αναμενόμενα…………