Αλαλούμ φέρνει, το "κλείσιμο" του πλαφόν στα διαγνωστικά εργαστήρια

HEALTHVIEW.GR

Αλαλούμ αναμένεται να επικρατήσει το επόμενο διάστημα στα διαγνωστικά κέντρα και στα εργαστήρια σε περίπτωση που «κλείνει» το ανώτατο μηνιαίο όριο δαπάνης (plafond) του ΕΟΠΥΥ. Οι εκπρόσωποι του Πανελλήνιο Συνδέσμου Ιατρικών Διαγνωστικών Κέντρων, αποφάσισε να επιλέξει ο κάθε πάροχος τον τρόπο με τον οποίο θα ενεργήσει « αναλαμβάνοντας αποκλειστικά ο ίδιος την ευθύνη των ενεργειών του αυτών». 

Σύμφωνα με τον ΠΑΣΙΔΙΚ, «η επιβολή του ανώτατου ορίου (plafond) ανά πάροχο από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ., όπως η ίδια η φράση δηλώνει, είναι το ανώτατο όριο της αξίας των διαγνωστικών εξετάσεων και ιατρικών πράξεων που μπορεί να πληρώσει ο Οργανισμός σε κάθε πάροχο, για να μην ξεπεράσει τον προϋπολογισμό του που αφορά την συγκεκριμένη κατηγορία παρόχων, αφού έχει κλειστό προϋπολογισμό όπως του επιβάλει ο νόμος και η μνημονιακές δεσμεύσεις που έχει αναλάβει το Ελληνικό κράτος». 

Ως εκ τούτου, σημειώνει, «με βάσει την κοινή λογική, την ηθική πρακτική, αλλά κυρίως τη δικαιοσύνη, οι πάροχοι όταν καλύψουν το ανώτατο αυτό όριο (plafond) δεν υποχρεούνται να εκτελέσουν άλλες διαγνωστικές εξετάσεις στους ασφαλισμένους του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., εφόσον ο Οργανισμός, λόγω του κλειστού προϋπολογισμού του, δεν έχει τη δυνατότητα να τους αποζημιώσει για τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους. Εξάλλου ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. πράττει το ίδιο στην συνεργασία του με τους κλινικούς ιατρούς όταν τους επιβάλλει ανώτατο αριθμητικό όριο επισκέψεων ανά μήνα (200 επισκέψεις), πέραν του οποίου δεν καταβάλλει καμία αποζημίωση». 

Βέβαια – αναφέρει ο ΠΑΣΙΔΙΚ - ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. έχει το δικαίωμα να συνάψει ή να καταγγείλει την σύμβαση άνευ σπουδαίου λόγου σε όποιον πάροχο επιθυμεί, πλην όμως αυτό το δικαίωμα είναι καταχρηστικό και εκπίπτει εύκολα όταν ο θιγόμενος πάροχος προσφύγει στην δικαιοσύνη, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν εμφανείς λόγοι αντεκδίκησης ή εκβιασμού, επειδή ο πάροχος άσκησε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του στην αμειβομένη εργασία, πόσο μάλλον όταν διατάξεις του Συντάγματος (άρθρο 22, παρ. 1 και 4) και Διεθνείς Συμβάσεις που έχουν κυρωθεί με νόμους του Ελληνικού Κράτους, απαγορεύουν οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής ή υποχρεωτικής εργασίας. 

Και καταλήγει: «συνεπώς, μετά τα ανωτέρω ο κάθε πάροχος σταθμίζοντας όλα τα δεδομένα που έχει στη διάθεση του, θα επιλέξει ο ίδιος τον τρόπο με τον οποίο θα ενεργήσει στην περίπτωση που θα έχει καλύψει το ανώτατο μηνιαίο όριο του (plafond), αναλαμβάνοντας αποκλειστικά ο ίδιος την ευθύνη των ενεργειών του αυτών».