Σκάνδαλα αντί μεταρρύθμισης;

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - kathimerini.gr

Συζήτηση στη Βουλή επιβεβαίωσε όσα γνώριζα για μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το Κοινοβούλιο μετατρέπεται με την πρώτη ευκαιρία σε εργαλείο κομματικών επιδιώξεων, κατά κύριο λόγο για την ηθική και πολιτική εξόντωση των αντιπάλων. Το χειρότερο είναι ότι οι αφορμές για να επιτευχθεί ο διασυρμός είναι συνήθως σοβαρές.

Η βάση της παραπομπής την οποία ζήτησε ο κ. Τσίπρας, που εγκατέλειψε την πρωθυπουργική λειτουργία για να πείσει ως πολιτικός εισαγγελέας, αφορά τις δαπάνες του κρατικού συστήματος Υγείας σε φάρμακα. Δυστυχώς, ακόμη και ο πρωθυπουργός δεν είχε καθαρά τα νούμερα και δεν μπόρεσε να πείσει για το μέγεθος της ζημίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά περίπτωση έχει χρησιμοποιήσει παλαιότερη έκθεση του κ. Γ. Σούρλα, η οποία εκτιμούσε το σύνολο της διαφθοράς στη χώρα περί τα 15 δισ. ή άλλες «πληροφορίες» περί ζημίας 23 δισ. ή απλώς το ανώτατο ποσό στο οποίο έφθασε η δημόσια δαπάνη για φάρμακα το 2008, η αύξηση της οποίας ξεκίνησε το 1998 για να επιταχυνθεί μετά την είσοδό μας στη σταθερότητα του ευρώ.

Η μείωση της δαπάνης για την Υγεία, μέρος της οποίας είναι τα φάρμακα, ξεκίνησε μόνον μετά την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων. Φαντασθείτε ότι στο πρώτο μνημόνιο (Μάιος 2010) δεν γίνεται κάποια ειδική μνεία στα φάρμακα, αλλά με την πρώτη αξιολόγηση (Αύγουστος 2010) σημειώνεται πως «η κυβέρνηση έχει μειώσει τις τιμές κατά 20%», με την εφαρμογή ορίων και ελέγχων «ώστε να αποφεύγονται οι άσκοπες συνταγές, ενώ η χρήση γενοσήμων, η λίστα φαρμάκων, απλώς μνημονεύονται ως οι επόμενοι στόχοι και μόνον τον Φεβρουάριο 2011 (τρίτη αξιολόγηση) προγραμματίζεται διαγωνισμός «έως τα τέλη Απριλίου» για την προμήθεια συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.

Ουσιαστικός προγραμματισμός γίνεται μόνον με το δεύτερο μνημόνιο. Ψηφίζεται τότε πως μέχρι το τέλος του 2013 το μερίδιο των γενοσήμων και φθηνότερων φαρμάκων θα φθάσει στο 60%. Ακόμη σήμερα είναι κοντά στο 25%! Η δαπάνη μειώθηκε δραστικά. Χρειάστηκε, όμως, να συρθούμε στο τρίτο μνημόνιο για να σχεδιαστεί νέο σύστημα για τη δαπάνη. Κι επειδή αυτό δεν έχει ακόμη γίνει, ετέθη ανώτατο όριο δαπάνης πέραν της οποίας το κράτος δεν πληρώνει, ενώ αυξήθηκε υπέρμετρα η συμμετοχή των ασθενών. Κατά τα λοιπά, η Βουλή συζητούσε μία ολόκληρη μέρα και νύχτα για τη διαφθορά των πολιτικών. Κανείς, όμως, δεν πρέπει να πιστέψει ότι δεν συνεχίζονται πάμπολλες κακές πρακτικές στην εμπορική διαχείριση του φαρμάκου. Το σύστημα παραμένει όρθιο και η αυστηρότητα του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει από προχθές, στο έμπειρο μάτι, ως νέα μεθόδευση κουκουλώματος